Penseelstaartbuidelmuizen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Phascogale)
Penseelstaartbuidelmuizen
Tafa (Phascogale tapoatafa)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Dasyuromorphia (Roofbuideldieren)
Familie:Dasyuridae (Echte roofbuideldieren)
Onderfamilie:Dasyurinae
Geslachtengroep:Phascogalini
Geslacht
Phascogale
Temminck, 1824
Typesoort
Didelphis penicillata Shaw, 1800
(=Vivera tapoatafa Meyer, 1793)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Penseelstaartbuidelmuizen op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Penseelstaartbuidelmuizen (Phascogale) vormen een geslacht van echte roofbuideldieren. De wetenschappelijke naam van het geslacht werd in 1824 gepubliceerd door Coenraad Jacob Temminck.[1] In Australië worden deze dieren wel wambenger genoemd.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Phascogale omvat twee rat- of muisachtige roofbuideldieren met een "borstel" van lange, zwarte haren op de staart. Het lichaam is van boven grijsachtig en van onderen wit.

Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]

Beide soorten zijn 's nachts actief en leven van ongewervelden, kleine gewervelden en nectar. Na de paartijd in de winter sterven alle mannetjes ten gevolge van ernstige hormonale ontregeling, een fenomeen dat vooral goed bekend door studies bij breedvoetbuidelmuizen. Na een draagtijd van ongeveer een maand worden zes tot dertien jongen geboren.

Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]

Deze dieren komen voor in de bossen van Australië.

Taxonomie[bewerken | brontekst bewerken]

Dit geslacht is verwant aan Antechinus en een groep van vijf Nieuw-Guinese geslachten (de Murexia-groep), waarmee het de geslachtengroep Phascogalini vormt. Binnen deze groep is Phascogale, afhankelijk van de studie, verwant aan Antechinus, de Murexia-groep, of aan een clade van Antechinus en de Murexia-groep.

Soorten[bewerken | brontekst bewerken]

Dit geslacht omvat de volgende soorten:[2][3]