Pyromorfiet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pyromorfiet
Pyromorfiet
Mineraal
Chemische formule Pb5(PO4)3Cl
Kleur Grijswit, geel, groen of bruin
Streepkleur Wit
Hardheid 3,5 tot 4
Gemiddelde dichtheid 6,85 kg/dm3
Glans Diamant
Splijting [1011] Imperfect
Kristaloptiek
Kristalstelsel Hexagonaal
Lijst van mineralen
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen

Het mineraal pyromorfiet is een chloor-houdend lood-fosfaat met de chemische formule Pb5(PO4)3Cl.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Het grijswitte, gele, groene of bruine pyromorfiet heeft een diamantglans, een witte streepkleur en het mineraal kent een imperfecte splijting volgens het kristalvlak [1011]. Het kristalstelsel is hexagonaal. Pyromorfiet heeft een gemiddelde dichtheid van 6,85, de hardheid is 3,5 tot 4 en het mineraal is niet radioactief.

Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]

De naam van het mineraal pyromorfiet is afgeleid van de Oudgriekse woorden πῦρ, pur ("vuur") en μορφή, morphē, dat "vorm" betekent. Het mineraal werd zo genoemd vanwege de aard van de rekristallisatiereactie als het gesmolten werd.

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

Pyromorfiet is een mineraal dat als secundair mineraal voorkomt in de geoxideerde zones van lood-houdende ertsen. De typelocatie is niet gedefinieerd, maar het mineraal wordt onder andere gevonden in de San Andrés mijn in Villaviciosa, provincie Córdoba, Spanje.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]