Radiumchloride

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Radiumchloride
Algemeen
Molecuulformule RaCl2
IUPAC-naam radiumchloride
Andere namen radiumdichloride
Molmassa 296,094 g/mol
SMILES
[Ra+2].[Cl-].[Cl-]
InChI
1S/2ClH.Ra/h2*1H;/q;;+2/p-2
CAS-nummer 10025-66-8
Wikidata Q1344375
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Oplosbaarheid in water (bij 20°C) 196 g/L
Goed oplosbaar in water
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur orthorombisch
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Radiumchloride is een anorganische verbinding van radium, met als brutoformule RaCl2. De stof komt voor als een witte kristallijne vaste stof, die goed oplosbaar is in water. Radiumchloride was de eerste verbinding van radium die gevormd werd en het vormde de basis voor de scheiding van radium en barium door Marie Curie. De eerste bereiding van metallisch radium verliep door de elektrolyse van een waterige oplossing van radiumchloride.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Radiumchloride kristalliseert uit als een dihydraat. Het kristalwater kan verdreven worden door verhitting tot 100°C in lucht, gevolgd door verhitting tot 520°C onder een inerte atmosfeer van argon.

Radiumchloride is een witte vaste stof met een blauw-groene luminescentie. Deze eigenschap komt hoofdzakelijk tot uiting bij verhitting van de stof. Radiumchloride is minder oplosbaar in water dan andere chloriden van de aardalkalimetalen en deze eigenschap werd gebruikt bij het scheiden van radium en barium door gefractioneerde kristallisatie. Het is zeer slecht oplosbaar in geconcentreerd zoutzuur.

In de gasfase komt radiumchloride voor als afzonderlijke RaCl2-moleculen, die een sterke absorptie in het zichtbare gedeelte van het elektromagnetisch spectrum vertonen (namelijk bij 676,3 en 649,8 nm). De dissociatie-energie van de Ra-Cl-binding bedraagt 2,9 eV en de bindingslengte meet 292 pm.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]