Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Condor3d(overleg | bijdragen) op 29 mrt 2020 om 13:43. (lf) Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Het was een bergrit met vijf beklimmingen waarvan twee van de vierde, een van de tweede, een van de derde en een van buitencategorie.
Verloop
Een grote groep van 21 rijders ontsnapte na circa 75 kilometers, en hun voorsprong groeide tot meer dan 12 minuten op de top van de Col des Ares.
In de beklimming van Port de Balès begon de kopgroep uiteen te vallen. Uiteindelijk bleven Thomas Voeckler, Michael Rogers, José Serpa en Cyril Gautier over. Ook Gautier moest nog lossen, en haalde de top in gezelschap van Vasil Kiryjenka met ongeveer 20 seconden achterstand. Achter hen dunde het peloton snel uit, en Jurgen Van den Broeck, Tejay van Garderen en Bauke Mollema behoorden tot de gelosten van de groep die nog slechts circa 15 man telde, toen Thibaut Pinot aanviel. Romain Bardet moest lossen, en alleen Vincenzo Nibali, Alejandro Valverde en Jean-Christophe Péraud konden volgen. Uiteindelijk bleef Pinot zelfs alleen over op de top, met Nibali vlak achter hem, maar in de afdaling konden Valverde, Péraud en Leopold König weer aanklampen. Pinots teamgenoot Jérémy Roy, die uit de kopgroep was afgezakt, hielp de rest van de klassementsrijders op afstand te houden. Voorin wisten Kiryjenka en Gautier terug te komen. Gautier viel nog aan, maar Rogers kwam achter hem aan, haalde hem in, en was onbereikbaar voor de Fransman. Hij won de etappe met enkele seconden voorsprong op Voeckler, die tweede werd. Michał Kwiatkowski, die ook in de oorspronkelijke kopgroep zat en als zevende eindigde, keerde terug in de top 10 van het algemeen klassement, terwijl Pinot en Péraud van de vierde en zesde naar de derde en vierde plaats stegen.
Roger Kluge
.svg){kind=small}
Greg Van Avermaet
Jérémy Roy
Bernhard Eisel
Michał Kwiatkowski
José Serpa
Jon Izagirre
Vasil Kiryjenka
.svg){kind=small}
· 
· 
