Schilder (sterrenbeeld)
Schilder (Pictor, ook Schildersezel, afkorting Pic) is een sterrenbeeld aan de zuiderhemel, liggende tussen rechte klimming 4u32m en 6u51m en tussen declinatie −43° en −64°. Het is vanaf de breedte van de Benelux niet te zien.
Het sterrenbeeld werd in 1752 ingevoerd door Lacaille.[1] De oorspronkelijke benaming was Equuleus Pictoris (= Schildersezel). Ook de benamingen Pictoris Sustentaculum en Pluteum (= stellage) werden vroeger gebruikt. In moderne bronnen (zoals bijv. de Sterrengids) wordt vaak de historisch onjuiste benaming Schilder gebruikt.
Sterren
Het sterrenbeeld kent geen heldere sterren, de helderste, alpha Pictoris heeft magnitude 3,27.
Op ongeveer 8,5 ° ten noorden van beta Pictoris is de ster van Kapteyn te vinden, de ster met de op één na grootste eigenbeweging.
Wat is er verder te zien?
NGC 1705 is een elliptisch sterrenstelsel dat werd op 5 december 1834 ontdekt door de Britse astronoom John Herschel.
Aangrenzende sterrenbeelden
(met de wijzers van de klok mee)
- Duif (Columba)
- Graveerstift (Caelum)
- Goudvis (Dorado)
- Vliegende Vis (Volans)
- Kiel (Carina)
- Achtersteven (Puppis)
Literatuur
- ↑ P.H. van Laer, Vreemde woorden in de sterrenkunde en namen van sterrenbeelden en sterren (Groningen: J.B. Wolters, 1964), p. 98.
· 
· 