Tweedestadsyndroom

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Second city syndrome)

Een tweedestadsyndroom, vaak met de Engelse term second city syndrome aangeduid is een sociologisch concept dat voorstelt dat een kleinere stad een grotere stad (de zogenaamde "primate city") minachtend probeert te bagatelliseren om vermeende onzekerheid weg te nemen over haar eigen grootte (inwonertal of oppervlakte) en/of het hebben van minder cultuur, muziek, kunst of werkgelegenheid.[1] In feite wordt hiermee bedoeld om een minderwaardigheidscomplex op stadsniveau te duiden. Het wordt extra spannend wanneer de "tweede stad" in feite meer inwoners heeft, maar een politiek minder belangrijke rol heeft dan de stad waartegen zij zich afzet, die de hoofdstad of regeringszetel is van het land, subnationaal gebied of statenbond waarvan beide steden deel uitmaken; op zo'n moment wordt het twijfelachtig welke van beide steden nu eigenlijk de "tweede" is in rang.

Het begrip "second city" is in 1952 gemunt door de Amerikaanse journalist voor The New Yorker A.J. Leibling, die het toepaste op Chicago tegenover New York.[2] Naar het fenomeen van second city syndromes wordt al enige decennia academisch onderzoek gedaan, zoals bij Melbourne ten opzichte van Sydney.[3]

Voorbeelden[bewerken | brontekst bewerken]

Australië[bewerken | brontekst bewerken]

België[bewerken | brontekst bewerken]

Duitsland[bewerken | brontekst bewerken]

Egypte[bewerken | brontekst bewerken]

Europese Unie[bewerken | brontekst bewerken]

Frankrijk[bewerken | brontekst bewerken]

Italië[bewerken | brontekst bewerken]

Israël[bewerken | brontekst bewerken]

Libië[bewerken | brontekst bewerken]

Litouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Marokko[bewerken | brontekst bewerken]

Mexico[bewerken | brontekst bewerken]

Nederland[bewerken | brontekst bewerken]

Polen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Krakau tegenover Warschau (voormalige hoofdstad van Polen met historische binnenstad die de Tweede Wereldoorlog heeft doorstaan)

Rusland[bewerken | brontekst bewerken]

Spanje[bewerken | brontekst bewerken]

Syrië[bewerken | brontekst bewerken]

Turkije[bewerken | brontekst bewerken]

  • Istanboel tegenover Ankara (meer inwoners en economisch belang, rijkere geschiedenis)

Verenigd Koninkrijk[bewerken | brontekst bewerken]

Verenigde Staten[bewerken | brontekst bewerken]

Zwitserland[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]