Naar inhoud springen

Sessiliteit

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door BoH (overleg | bijdragen) op 22 aug 2019 om 03:05.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Bij dieren die op één plaats leven, maar niet aan de ondergrond vast zitten, spreekt men van sedentarisme.
De zeeanemoon Arachnanthus nocturnus voor de kust van Bonaire.

Sessiliteit is in de biologie de eigenschap van een organisme van het zich niet kunnen voortbewegen. Een organisme dat zich niet kan voortbewegen is sessiel.

In de plantkunde kan sessiel (zittend) ook betekenen dat de bladeren van een plant zonder bladsteel aan de stengel of stam bevestigd zitten.

Niet alleen planten en schimmels zijn sessiel, maar ook sommige dieren. Vaak zijn sessiele organismen vastgehecht aan de ondergrond waarop ze leven, zoals gesteente, een bodem of de buitenkant van een scheepsromp. In het geval van koralen wordt de ondergrond zelf gemaakt.

Sessiele dieren hebben meestal een motiele fase in hun levenscyclus. Sponsdieren hebben bijvoorbeeld een motiele fase als larven, die sessiel wordt wanneer de larven volwassen worden. Het omgekeerde geldt voor kwallen, die als poliepen groeien in het begin van hun levenscyclus. Veel sessiele dieren, zoals zeeanemonen, koralen en sponsdieren planten zich ongeslachtelijk voort door knopvorming.