Siberië

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Bdijkstra (overleg | bijdragen) op 5 mrt 2020 om 16:26. (Wijzigingen door 81.242.244.149 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door XXBlackburnXx)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Zie Siberië (doorverwijspagina) voor andere betekenissen van Siberië.
 Geografisch Siberië
 Historisch Siberië (en Siberië volgens verscheidene westerse bronnen)
Het dichtstbevolkte gebied van Siberië ligt in het zuiden, langs de Trans-Siberische spoorlijn over de Euraziatische steppe
Het Baikalmeer is het grootste zoetwaterreservoir ter wereld en vriest in de winter grotendeels dicht
De oorspronkelijke bewoners van Siberië zijn ruiternomaden, zoals de Toevanen in Zuid-Siberië
Een mijn in Jakoetië. In Siberië bevinden zich veel grondstoffen.
Grote delen van Siberië bestaan uit dichtbeboste taiga

Siberië (Russisch: Сибирь, Sibir) is de naam voor een groot gebied in Noord-Azië dat voor het grootste deel is gelegen in het Aziatische deel van Rusland.

Geschiedenis

Zie geschiedenis van Siberië voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Geografie

Omvang

Tegenwoordig wordt de naam Siberië gebruikt voor het federale district Siberië. Het historische en geografische Siberië is echter groter en omvat het grootste deel van het Federaal District Oeral en een deel van het Federaal District Verre Oosten (Jakoetië).

Het noorden van Kazachstan wordt ook tot Siberië gerekend.

Oppervlakte

Geografisch gezien heeft Siberië binnen Rusland een oppervlakte van 10.006.450 km², waarmee het ongeveer 59% van het totale grondgebied van Rusland beslaat en ongeveer 23% van geheel Azië.

Historisch gezien beslaat het gebied zelfs ongeveer 75% van het totale grondgebied van Rusland en valt ook het gehele Russische Verre Oosten eronder, tegenwoordig wordt dit echter als een apart gebied gezien. Delen van het Oeralgebied ten oosten van de kam van het Oeralgebergte worden in Westerse bronnen ook vaak tot Siberië gerekend.

Landschappen

Geografisch valt Siberië, samen met het Russische Verre Oosten, op te delen in een aantal Russische Grootlandschappen: het West-Siberisch Laagland, het Noord-Siberisch Laagland, het Midden-Siberisch Bergland, de Zuid-Siberische gebergtes, de Centraal-Jakoetische Vallei, het Oost-Siberisch Bergland en het Oost-Siberisch Laagland. Daarbinnen bevindt zich weer een groot aantal kleinere gebieden.

Rivieren

Het gebied wordt doorsneden door een aantal van de grootste rivieren ter wereld; de Ob, de Jenisej en de Lena. Andere grote rivieren zijn onder andere de grensrivier Amoer, de Olenjok en de Indigirka. Behalve de Amoer stromen al deze rivieren naar de Noordelijke IJszee.

Klimaat en bodemgebruik

Siberië heeft een extreem landklimaat, met zeer strenge winters en warme zomers. Door verschillende gebergtes in het oosten liggen de temperaturen in Oost-Siberië gemiddeld wat lager in de winter dan in West-Siberië. De laagste temperaturen van het noordelijk halfrond worden er gemeten, met uitschieters in 1892 en 1933 van tegen -70°C. Tijdens de zomer kan de temperatuur oplopen tot meer dan 30°C. Het verschil tussen de laagste en hoogste temperatuur ooit gemeten bedraagt dus meer dan 100°C; dit is een wereldrecord. Zie ook: Ojmjakon.

Het grootste deel van Siberie bestaat uit taiga; daarboven ligt een gebied met bostoendra en het noordelijkste deel van Siberië bestaat uit extreem koude toendra, waarvan de ondergrond permanent bevroren is, dit heet permafrost. In het zuiden en zuidwesten van Siberie ligt een deel van het Russische landbouwgebied.

Bevolking

In Siberië wonen ongeveer 40 miljoen mensen, ongeveer 27% van de Russische bevolking. Dertig steden hebben een bevolking van meer dan honderdduizend mensen.

Steden

De hoofdstad van het federale district Siberië is Novosibirsk. Andere grotere steden zijn:

Tot het historisch en geografisch ruimere Siberië kunnen ook volgende steden gerekend worden:

Zie ook

Zie de categorie Siberia van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.