ATP-toernooi van Delray Beach 2012

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
ATP-toernooi van Delray Beach 2012
Officiële naam Delray Beach International Tennis Championships
Editie 2012 (20e editie)
Stad, land Delray Beach, Verenigde Staten
Locatie Delray Beach Tennis Center
Datum 27 februari–4 maart
Auspiciën ATP
Categorie ATP World Tour 250
Prijzengeld US$ 442.500
Deelnemers 32 enkel, 32 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond hardcourt, buiten
Winnaar enkel Vlag van Zuid-Afrika Kevin Anderson
Winnaars dubbel Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Fleming
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ross Hutchins
Vorige: 2011     Volgende: 2013
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Het ATP-tennistoernooi van Delray Beach (officieel Delray Beach International Tennis Championships) van 2012 vond plaats van 27 tot en met 3 maart 2012 in de Amerikaanse plaats Delray Beach. Er werd gespeeld op de hardcourtbanen van het Delray Beach Tennis Center.

Het enkelspel werd gewonnen door de Zuid-Afrikaan Kevin Anderson, die in de finale de Australische kwalificatiespeler Marinko Matosevic versloeg met 6-4, 7-6.

Het dubbelspel werd gewonnen door de Britten Colin Fleming en Ross Hutchins; zij versloegen in de finale de Slowaak Michal Mertiňák en de Braziliaan André Sá met 2-6, 7-6, [15-13].

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatste spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speler Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Verenigde Staten John Isner 13 halve finale Vlag van Zuid-Afrika Kevin Anderson
2. Vlag van Kroatië Marin Čilić 21 eerste ronde Vlag van Finland Jarkko Nieminen
3. Vlag van Servië Viktor Troicki 22 eerste ronde Vlag van België Steve Darcis
4. Vlag van Verenigde Staten Andy Roddick 27 kwartfinale Vlag van Zuid-Afrika Kevin Anderson
5. Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber 30 kwartfinale Vlag van Israël Dudi Sela
6. Vlag van Rusland Alex Bogomolov jr. 33 tweede ronde Vlag van Australië Marinko Matosevic
7. Vlag van Zuid-Afrika Kevin Anderson 36 winnaar
8. Vlag van Australië Bernard Tomic 37 kwartfinale Vlag van Verenigde Staten John Isner

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
winnaar $ 75.780 250
finale $ 39.000 150
halve finale $ 21.620 90
kwartfinale $ 12.320 45
tweede ronde $ 7.255 20
eerste ronde $ 4.300 0

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Eindfase[bewerken | brontekst bewerken]

Finale
         
7  Vlag van Zuid-Afrika Kevin Anderson 6 7  
Q  Vlag van Australië Marinko Matosevic 4 62  

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
1  Vlag van Verenigde Staten John Isner 6 7    
WC  Vlag van Verenigde Staten Jesse Levine 4 615       1  Vlag van Verenigde Staten John Isner 6 6    
   Vlag van Verenigde Staten Ryan Sweeting 6 6          Vlag van Verenigde Staten Ryan Sweeting 3 4    
   Vlag van Verenigde Staten Donald Young 1 1         1  Vlag van Verenigde Staten John Isner 6 6    
Q  Vlag van Verenigde Staten Tim Smyczek 6 2 7       8  Vlag van Australië Bernard Tomic 3 2    
   Vlag van Oostenrijk Jürgen Melzer 4 6 5     Q  Vlag van Verenigde Staten Tim Smyczek 1 5  
WC  Vlag van Duitsland Tommy Haas 4 3       8  Vlag van Australië Bernard Tomic 6 7    
8  Vlag van Australië Bernard Tomic 6 6         1  Vlag van Verenigde Staten John Isner 5 64  
4  Vlag van Verenigde Staten Andy Roddick 4 6 6       7  Vlag van Zuid-Afrika Kevin Anderson 7 7  
   Vlag van Duitsland Philipp Petzschner 6 4 1     4  Vlag van Verenigde Staten Andy Roddick 6 7    
   Vlag van Australië Matthew Ebden 2 3          Vlag van Oezbekistan Denis Istomin 4 5    
   Vlag van Oezbekistan Denis Istomin 6 6         4  Vlag van Verenigde Staten Andy Roddick 6 69 4
   Vlag van België Xavier Malisse 7 6         7  Vlag van Zuid-Afrika Kevin Anderson 2 7 6  
   Vlag van Spanje Guillermo García López 63 3          Vlag van België Xavier Malisse 3 6 3
Q  Vlag van Verenigde Staten Austin Krajicek 1 4       7  Vlag van Zuid-Afrika Kevin Anderson 6 3 6  
7  Vlag van Zuid-Afrika Kevin Anderson 6 6    

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
6  Vlag van Rusland Alex Bogomolov jr. 6 6    
Q  Vlag van Verenigde Staten Michael Yani 3 1       6  Vlag van Rusland Alex Bogomolov jr. 6 1 3  
Q  Vlag van Australië Marinko Matosevic 6 6       Q  Vlag van Australië Marinko Matosevic 4 6 6  
   Vlag van Kroatië Ivo Karlović 3 4         Q  Vlag van Australië Marinko Matosevic 3 6 6  
   Vlag van Colombia Alejandro Falla 4 1            Vlag van Letland Ernests Gulbis 6 1 1  
   Vlag van Letland Ernests Gulbis 6 6          Vlag van Letland Ernests Gulbis 66 6 6
   Vlag van België Steve Darcis 6 4 6        Vlag van België Steve Darcis 7 1 3  
3  Vlag van Servië Viktor Troicki 4 6 4       Q  Vlag van Australië Marinko Matosevic 5 6 7
5  Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber 6 6            Vlag van Israël Dudi Sela 7 4 67
   Vlag van België Olivier Rochus 1 4       5  Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber 6 6    
   Vlag van Kroatië Ivan Dodig 4 6 6        Vlag van Kroatië Ivan Dodig 2 2    
   Vlag van Duitsland Matthias Bachinger 6 4 4       5  Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber 4 7 0
WC  Vlag van Verenigde Staten Denis Kudla 4 3            Vlag van Israël Dudi Sela 6 64 6  
   Vlag van Israël Dudi Sela 6 6          Vlag van Israël Dudi Sela 6 6  
   Vlag van Finland Jarkko Nieminen 6 3 6        Vlag van Finland Jarkko Nieminen 4 4    
2  Vlag van Kroatië Marin Čilić 3 6 2  

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatste teams[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Team Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan		 2 kwartfinale Vlag van Kroatië Ivo Karlović
Vlag van Duitsland Frank Moser
2. Vlag van Oostenrijk Jürgen Melzer
Vlag van Duitsland Philipp Petzschner		 30 afgemeld
3. Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Fleming
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ross Hutchins		 62 winnaars
4. Vlag van Bahama's Mark Knowles
Vlag van België Xavier Malisse		 87 kwartfinale Vlag van Slowakije Michal Mertiňák
Vlag van Brazilië André Sá

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
winnaars $ 24.270 250
finale $ 12.760 150
halve finale $ 6.910 90
kwartfinale $ 3.960 45
eerste ronde $ 2.320 0

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie
Eerste ronde   Kwartfinale   Halve finale   Finale
1  Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
 Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan 		7 6    
   Vlag van Finland Jarkko Nieminen
 Vlag van Servië Viktor Troicki 		64 2       1  Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
 Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan 		6 4 [4]  
   Vlag van Kroatië Ivo Karlović
 Vlag van Duitsland Frank Moser 		7 7        Vlag van Kroatië Ivo Karlović
 Vlag van Duitsland Frank Moser 		4 6 [10]  
   Vlag van Kroatië Marin Čilić
 Vlag van Kroatië Ivan Dodig 		5 66            Vlag van Kroatië Ivo Karlović
 Vlag van Duitsland Frank Moser 		4 4    
4  Vlag van Bahama's Mark Knowles
 Vlag van België Xavier Malisse 		6 6            Vlag van Slowakije Michal Mertiňák
 Vlag van Brazilië André Sá 		6 6    
Alt  Vlag van Italië Stefano Ianni
 Vlag van Verenigde Staten Denis Kudla 		4 3       4  Vlag van Bahama's Mark Knowles
 Vlag van België Xavier Malisse 		64 4  
   Vlag van Slowakije Michal Mertiňák
 Vlag van Brazilië André Sá 		6 3 [10]      Vlag van Slowakije Michal Mertiňák
 Vlag van Brazilië André Sá 		7 6    
   Vlag van België Dick Norman
 Vlag van Zweden Andreas Siljeström 		4 6 [5]          Vlag van Slowakije Michal Mertiňák
 Vlag van Brazilië André Sá 		6 65 [13]
WC  Vlag van Verenigde Staten Nicholas Monroe
 Vlag van Verenigde Staten Jack Sock 		7 3 [2]       3  Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Fleming
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ross Hutchins 		2 7 [15]
   Vlag van België Steve Darcis
 Vlag van België Olivier Rochus 		610 6 [10]        Vlag van België Steve Darcis
 Vlag van België Olivier Rochus 		1 2    
   Vlag van Verenigde Staten Ryan Sweeting
 Vlag van Australië Bernard Tomic 		4 5     3  Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Fleming
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ross Hutchins 		6 6    
3  Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Fleming
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ross Hutchins 		6 7         3  Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Fleming
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ross Hutchins 		7 6  
WC  Vlag van Verenigde Staten Jesse Levine
 Vlag van Verenigde Staten Bobby Reynolds 		4 66            Vlag van Rusland Michail Jelgin
 Vlag van Oezbekistan Denis Istomin 		66 4    
   Vlag van Colombia Robert Farah Maksoud
 Vlag van Filipijnen Treat Huey 		6 7          Vlag van Colombia Robert Farah Maksoud
 Vlag van Filipijnen Treat Huey 		2 6 [8]
   Vlag van Rusland Michail Jelgin
 Vlag van Oezbekistan Denis Istomin 		6 6        Vlag van Rusland Michail Jelgin
 Vlag van Oezbekistan Denis Istomin 		6 3 [10]  
Alt  Vlag van Verenigd Koninkrijk James Ward
 Vlag van Verenigde Staten Michael Yani 		4 2    

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=ATP-toernooi_van_Delray_Beach_2012&oldid=55730357"