Hélène Nolthenius: verschil tussen versies
k Fix parameter |
details |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{Infobox auteur |
{{Infobox auteur |
||
| naam = |
| naam = Hélène Nolthenius |
||
| afbeelding = |
| afbeelding = |
||
| onderschrift = |
| onderschrift = |
||
| Regel 14: | Regel 14: | ||
| overlijdensplaats = [[Amsterdam]] |
| overlijdensplaats = [[Amsterdam]] |
||
| land = [[Nederland]] |
| land = [[Nederland]] |
||
| beroep = [[schrijver| |
| beroep = [[Hoogleraar]], [[schrijver|schrijfster]], [[cultuurgeschiedenis|cultuurhistorica]] |
||
| jaren-actief = |
| jaren-actief = |
||
| genre = |
| genre = |
||
| Regel 29: | Regel 29: | ||
| portaal3 = |
| portaal3 = |
||
}} |
}} |
||
| ⚫ | |||
== Leven en werk == |
|||
| ⚫ | '''Hélène Francisca |
||
| ⚫ | Nolthenius studeerde musicologie aan de [[Universiteit Utrecht|Rijksuniversiteit Utrecht]]. Daarmee zette zij een familietraditie voort. Zowel haar grootvader als haar vader was [[classicus]] en [[musicus]]. In 1941 richtte zij samen met Nancy van der Elst de [[Hucbald (studievereniging)|Studievereniging Hucbald]] op. Van der Elst componeerde enkele werken op teksten van Nolthenius, waaronder het - nog steeds door de vereniging gebruikte - Hucbald-'motet'. |
||
| ⚫ | Nolthenius studeerde |
||
Vanuit een sterke sociale bewogenheid sloot zij zich enige tijd aan bij de [[Communistische Partij van Nederland|CPN]]. Ook was zij enige tijd belijdend [[rooms-katholieke Kerk|katholiek]]. In 1945 deed Nolthenius [[doctoraalexamen]]. Zij begon haar carrière met het schrijven van muziek[[recensie]]s voor het rooms-katholieke dagblad [[De Maasbode]]. Zij werd in 1946 hoofd van de muziekafdeling van de [[Katholieke Radio Omroep]] (KRO). In 1948 [[wetenschappelijke promotie|promoveerde]] zij bij [[Albert Smijers]] op een [[proefschrift]] over ''De oudste melodiek van Italië: de muziek van het Duecento''. |
Vanuit een sterke sociale bewogenheid sloot zij zich enige tijd aan bij de [[Communistische Partij van Nederland|CPN]]. Ook was zij enige tijd belijdend [[rooms-katholieke Kerk|katholiek]]. In 1945 deed Nolthenius [[doctoraalexamen]]. Zij begon haar carrière met het schrijven van muziek[[recensie]]s voor het rooms-katholieke dagblad [[De Maasbode]]. Zij werd in 1946 hoofd van de muziekafdeling van de [[Katholieke Radio Omroep]] (KRO). In 1948 [[wetenschappelijke promotie|promoveerde]] zij bij [[Albert Smijers]] op een [[proefschrift]] over ''De oudste melodiek van Italië: de muziek van het Duecento''. |
||
Begin jaren vijftig verschenen haar eerste literair-wetenschappelijke boeken |
Begin jaren vijftig verschenen haar eerste literair-wetenschappelijke boeken. In de jaren zeventig en tachtig publiceerde zij misdaadromans die zij situeerde in het middeleeuwse Italië. |
||
In 1958 werd Nolthenius [[buitengewoon hoogleraar]] muziekgeschiedenis van de Oudheid en de [[Middeleeuwen]] aan de |
In 1958 werd Nolthenius [[buitengewoon hoogleraar]] muziekgeschiedenis van de Oudheid en de [[Middeleeuwen]] aan de Rijksuniversiteit Utrecht. In 1966 werd haar [[leerstoel]] omgezet in een gewoon [[hoogleraar]]schap. In 1974 werd zij benoemd tot lid van de [[Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen]] (KNAW). Sinds de jaren negentig wordt zij beschouwd als een belangrijke voortrekker op het gebied van de nieuwe geschiedschrijving, met name de mentaliteitsgeschiedenis. |
||
Als erudiete geleerde stond Nolthenius pal voor het behoud van de humaniora aan de universiteit. Zij leed zeer onder de algemene teruggang in het ontwikkelingsniveau van studenten |
Als erudiete geleerde stond Nolthenius pal voor het behoud van de humaniora aan de universiteit. Zij leed zeer onder de algemene teruggang die zij meende te constateren in het ontwikkelingsniveau van studenten, het gevolg van een reeks bezuinigingsrondes in de jaren zestig en zeventig. Hélène Nolthenius was zeer onder de indruk van [[Franciscus van Assisi]], ook al distantieerde zij zich van het katholicisme en koos zij voor de rede boven het geloof<ref>[[Etty Mulder]]: ''Rede en vervoering : Helene Nolthenius 1920 -2000''. Vantilt, 2009.</ref>. Gebeurtenissen in de oorlogstijd hadden een blijvende invloed op haar leven. |
||
Nolthenius raakte bij een groot publiek bekend door haar vaak herdrukte boeken ''Renaissance in mei'' en ''Duecento'', evenals haar studies over het [[Gregoriaanse muziek|Gregoriaans]], ''Muziek tussen hemel en aarde'', en een [[biografie]] van [[Franciscus van Assisi]], ''Een man uit het dal van Spoleto''. Haar boek over het Gregoriaans beleefde in 2009 een derde editie. |
Nolthenius raakte bij een groot publiek bekend door haar vaak herdrukte boeken ''Renaissance in mei'' en ''Duecento'', evenals haar studies over het [[Gregoriaanse muziek|Gregoriaans]], ''Muziek tussen hemel en aarde'', en een [[biografie]] van [[Franciscus van Assisi]], ''Een man uit het dal van Spoleto''. Haar boek over het Gregoriaans beleefde in 2009 een derde editie. |
||
| Regel 49: | Regel 50: | ||
{{Appendix}} |
{{Appendix}} |
||
{{DEFAULTSORT:Nolthenius, Helene}} |
{{DEFAULTSORT:Nolthenius, Helene}} |
||
[[Categorie:Hoogleraar aan de Universiteit Utrecht]] |
[[Categorie:Hoogleraar aan de Universiteit Utrecht]] |
||
Versie van 21 jul 2015 14:20
| Hélène Nolthenius | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Hélène Francisca Nolthenius | |||
| Geboren | 9 april 1920 | |||
| Geboorteplaats | Amsterdam | |||
| Overleden | 22 april 2000 | |||
| Overlijdensplaats | Amsterdam | |||
| Land | Nederland | |||
| Beroep | Hoogleraar, schrijfster, cultuurhistorica | |||
| Werk | ||||
| Bekende werken | Renaissance in mei, Duecento | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| ||||
Hélène Francisca Wagenaar-Nolthenius (Amsterdam, 9 april 1920 - aldaar, 22 april 2000) was een Nederlandse schrijver, musicoloog en cultuurhistoricus.
Leven en werk
Nolthenius studeerde musicologie aan de Rijksuniversiteit Utrecht. Daarmee zette zij een familietraditie voort. Zowel haar grootvader als haar vader was classicus en musicus. In 1941 richtte zij samen met Nancy van der Elst de Studievereniging Hucbald op. Van der Elst componeerde enkele werken op teksten van Nolthenius, waaronder het - nog steeds door de vereniging gebruikte - Hucbald-'motet'.
Vanuit een sterke sociale bewogenheid sloot zij zich enige tijd aan bij de CPN. Ook was zij enige tijd belijdend katholiek. In 1945 deed Nolthenius doctoraalexamen. Zij begon haar carrière met het schrijven van muziekrecensies voor het rooms-katholieke dagblad De Maasbode. Zij werd in 1946 hoofd van de muziekafdeling van de Katholieke Radio Omroep (KRO). In 1948 promoveerde zij bij Albert Smijers op een proefschrift over De oudste melodiek van Italië: de muziek van het Duecento.
Begin jaren vijftig verschenen haar eerste literair-wetenschappelijke boeken. In de jaren zeventig en tachtig publiceerde zij misdaadromans die zij situeerde in het middeleeuwse Italië.
In 1958 werd Nolthenius buitengewoon hoogleraar muziekgeschiedenis van de Oudheid en de Middeleeuwen aan de Rijksuniversiteit Utrecht. In 1966 werd haar leerstoel omgezet in een gewoon hoogleraarschap. In 1974 werd zij benoemd tot lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW). Sinds de jaren negentig wordt zij beschouwd als een belangrijke voortrekker op het gebied van de nieuwe geschiedschrijving, met name de mentaliteitsgeschiedenis.
Als erudiete geleerde stond Nolthenius pal voor het behoud van de humaniora aan de universiteit. Zij leed zeer onder de algemene teruggang die zij meende te constateren in het ontwikkelingsniveau van studenten, het gevolg van een reeks bezuinigingsrondes in de jaren zestig en zeventig. Hélène Nolthenius was zeer onder de indruk van Franciscus van Assisi, ook al distantieerde zij zich van het katholicisme en koos zij voor de rede boven het geloof[1]. Gebeurtenissen in de oorlogstijd hadden een blijvende invloed op haar leven.
Nolthenius raakte bij een groot publiek bekend door haar vaak herdrukte boeken Renaissance in mei en Duecento, evenals haar studies over het Gregoriaans, Muziek tussen hemel en aarde, en een biografie van Franciscus van Assisi, Een man uit het dal van Spoleto. Haar boek over het Gregoriaans beleefde in 2009 een derde editie.
Externe links
- Biografie in het Biografisch Woordenboek van Nederland
- Portret in Digitaal Vrouwenlexicon
- Renaissance in mei
Bronnen, noten en/of referenties
|