Light My Fire

Light My Fire
Single van: The Doors
Van het album: The Doors
B-kant(en)	The Crystal Ship
Uitgebracht	1967
Soort drager	Vinyl
Opname	1966
Genre	Psychedelische rock
Duur	7:06 (album) 4:40 (radioversie) 3:07 (single)
Label	Elektra
Schrijver(s)	Robby Krieger
Producent(en)	Paul A. Rothchild
Hoogste positie(s) in de hitlijsten
Nummer 1 in de V.S.
The Doors
Break on Through (To the Other Side)   Light My Fire   People Are Strange
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal    Muziek

Light My Fire is een rocknummer van The Doors, in 1966 geschreven door de gitarist van de band Robby Krieger, maar met bijdragen van alle bandleden. Het is opgenomen in september 1966 en verschenen als laatste nummer op kant A van het debuutalbum The Doors op 4 januari 1967. De single bereikte op 29 juli de eerste plaats in de Amerikaanse Billboard Pop Singles hitlijst en in augustus de 25e plaats in de Nederlandse Top 40.

Het nummer, zeven minuten lang op het album, geldt als een vroeg en typisch voorbeeld van psychedelische rock, met schier oneindige instrumentale solo's waarin invloeden uit Oosterse muziektradities en jazz aaneengeregen worden. Het Leidmotiv dat Ray Manzarek op zijn keyboard speelt, klinkt als een draaiorgel met een onverstoorbaar akkoordenschema. De sfeer die wordt opgeroepen is onpeilbaar en donker als de nacht, totdat het vuur wordt aangestoken.

De controversiële tekst veroorzaakte enig rumoer in het nette Amerika. Een beroemde anekdote verhaalt hoe televisiepresentator Ed Sullivan voorafgaand aan een optreden in de Ed Sullivan Show aan zanger Jim Morrison verzocht om de regel "girl, we couldn't get much higher" in het refrein te vervangen door "girl, we couldn't get much better", hoewel dat het rijm geen goed zou doen. De associatie met de roes van drugs zou het Amerikaanse miljoenenpubliek te veel choqueren. De afloop laat zich raden, en ze hoefden nooit meer terug te komen. In de film The Doors van Oliver Stone uit 1991 kijkt Val Kilmer als Jim Morrison recht de camera in als hij het verboden woord zingt.

Light My Fire: My Life with The Doors is de titel die Ray Manzarek meegaf aan zijn memoires in 1998.

Covers

De cover op het album Feliciano! uit 1968 van gitarist en zanger José Feliciano bereikte als single in Amerika de derde plaats in de zomer van '68. Zijn combinatie van Latijns-Amerikaanse muziek met klassieke Spaanse gitaar en flamenco was net als het origineel een internationaal succes. Het album werd genomineerd voor meerdere Grammy Awards, het nummer won de Grammy Award for Best Male Pop Vocal Performance en Feliciano was de Best New Artist of the Year in 1969. Zijn interpretatie heeft vele latere covers beïnvloed, inclusief die door Will Young.

In 1979 maakte Amii Stewart een disco-versie die de zesde plaats bereikte in de Britse charts, een dance-remix hiervan werd in 1985 nummer zeven. Een ingetogen arrangement op piano werd de tweede nummer 1-hit van Will Young, nadat hij mede op basis van zijn zwoele vertolking van het lied in februari 2002 was verkozen tot de eerste Pop Idol ter wereld. Ook Stevie Wonder, Al Green, Shirley Bassey, Nancy Sinatra, UB40, Underworld, Julie London en Massive Attack hebben het nummer opgenomen.

Relight My Fire is een nummer 1-hit uit 1979 geschreven en gezongen door Dan Hartman in duet met Loleatta Holloway. Het is geen cover in de traditionele zin maar heeft wel overeenkomsten met een antwoordlied. De cover van dit lied door Take That in duet met Lulu was in 1993 hun tweede nummer 1-hit.

Radio 2 Top 2000

Nummer(s) met noteringen in de NPO Radio 2 Top 2000	'99	'00	'01	'02	'03	'04	'05	'06	'07	'08	'09	'10	'11	'12	'13	'14	'15	'16	'17	'18	'19	'20	'21	'22	'23
Light my fire	60	99	129	113	96	126	157	166	218	143	201	222	203	196	229	289	357	377

Bronnen, noten en/of referenties