Glottogonie: verschil tussen versies

De '''glottogonie''' (van het Grieks: ''glootta'' -– "tong, spraak" en ''gon''-– "verwekken") of '''glottogenese''' is de tak van de [[taalwetenschap]] die zich bezighoudt met de studie van het ontstaan van [[taal]].

De wetenschap ontstond aan het eind van de [[20e eeuw]] en is nog vrij speculatief. Ze baseert zich op inzichten uit de [[archeologie]], ([[Historische taalkunde|historische]]) [[taalkunde]] en [[antropologie]]. Daarvoor zaten de opvattingen over het ontstaan der taal eerder in de [[mythologie|mythologische]] sfeer, zoals het Bijbelse verhaal over de [[toren van Babel]], of de Afrikaanse mythen, opgetekend door [[Mineke Schipper]].

De vraag of ook dieren een taal hebben wordt niet eenduidig beantwoord. De taal van de paardenfluisteraar betreft een reeks standaard-uitdrukkingenstandaarduitdrukkingen als "lokroep" en "waarschuwen voor gevaar", die meer instinctieve reactiewijzen zijn dan door het subject gecreëerde taal. Daarbij lijken bewegingen, gebaren en houdingen minstens even belangrijk als klank.

* Het vocaal apparaat (het [[strottenhoofd]], de [[Mond (orgaan)|mond]], de [[Tong (anatomie)|tong]], ... ) heeft zich pas echt kunnen ontwikkelen na het rechtop lopen, zo'n 2,5 miljoen jaar geleden.

* De schedelinhoud, en meer bepaald de ontwikkeling van de "taalcentra" in de hersenen ([[centrum van Broca]] en het [[centrum van Wernicke]]). Sommige onderzoekers schatten op grond daarvan een "taalvermogen" mogelijk vanaf cacirca 1,5 miljoen jaar geleden, al is dat daarna nog verder geëvolueerd.

* Metingen op [[neanderthaler]]-schedels wijzen uit dat deze niet zo goed uitgerust waren als die van de ''homo sapiens''. Sommige wetenschappers, zoals [[Philip Lieberman]], stellen dat dit een rol speelde bij het verdwijnen van de Neanderthalermensneanderthaler.

* Echte taal, ''"denken en spreken"'', vergelijkbaar met wat wij daar in de [[21e eeuw|21ste eeuw]] onder verstaan, wordt dus gesitueerd rond 200.000 jaar geleden, toen de ''[[Mens|homo sapiens]]'' ontstond.