Basic Instinct: verschil tussen versies
minder pov, minder opgeklopt. de bronloosheid wreekt zich. Was er in '92 iemand die iets anders van een verhoeven film verwachtte en is de uitdrukking ''sex sells'' niet veel ouder? |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 24: | Regel 24: | ||
'''''Basic Instinct''''' is een [[Verenigde Staten|Amerikaanse]] [[neo noir]] [[Thriller (genre)|thriller]] uit [[1992]], geregisseerd door [[Paul Verhoeven (regisseur)|Paul Verhoeven]], op basis van een scenario van [[Joe Eszterhas]]. De belangrijkste rollen worden vertolkt door [[Michael Douglas]], [[Sharon Stone]], [[George Dzundza]] en [[Jeanne Tripplehorn]]. |
'''''Basic Instinct''''' is een [[Verenigde Staten|Amerikaanse]] [[neo noir]] [[Thriller (genre)|thriller]] uit [[1992]], geregisseerd door [[Paul Verhoeven (regisseur)|Paul Verhoeven]], op basis van een scenario van [[Joe Eszterhas]]. De belangrijkste rollen worden vertolkt door [[Michael Douglas]], [[Sharon Stone]], [[George Dzundza]] en [[Jeanne Tripplehorn]]. |
||
''Basic Instinct'' werd in 1992 vanwege zijn expliciete gewelds- en seksscènes veel besproken. In de film is een voor Hollywood ongebruikelijke hoeveelheid [[erotiek]] verwerkt. Ook leidde de film tot protesten vanwege de manier waarop de film |
''Basic Instinct'' werd in 1992 vanwege zijn expliciete gewelds- en seksscènes veel besproken. In de film is een voor Hollywood ongebruikelijke hoeveelheid [[erotiek]] verwerkt. Ook leidde de film tot protesten vanwege de manier waarop de film [[Lesbianisme|Lesbische]] en [[biseksualiteit|biseksuele]] toont als kille, emotieloze vrouwen met een dubieus verleden. Vanuit de [[Lgbt|LHBT]]-gemeenschap in San Francisco werden pogingen gedaan om de opnamen te verstoren. Ook bij de première werd geprotesteerd. Andere punten van kritiek was dat de hoofdpersoon een [[verkrachting]] pleegt en er mee weg komt, er openlijk [[drugs]] gebruikt wordt en Sharon Stone in een scène zonder slipje te zien is. |
||
Toch was de film vanaf zijn Amerikaanse première op [[20 maart]] 1992 een groot succes, en werd met een wereldwijde opbrengst van meer dan 350 miljoen dollar een van de |
Toch was de film vanaf zijn Amerikaanse première op [[20 maart]] 1992 een groot succes, en werd met een wereldwijde opbrengst van meer dan 350 miljoen dollar een van de best bezochte films van dat jaar. De film zelf kostte ongeveer 49 miljoen dollar. Sharon Stone, die vóór deze film voornamelijk bijrollen en in B-films speelde, werd dankzij deze film een ster. De film werd ook geprezen als empowerment voor lesbische vrouwen en na Basic Instinct werd het in [[Amerikaanse cinema|Amerikaanse films]] meer geaccepteerd om bloot en seks te tonen. |
||
==Verhaal== |
==Verhaal== |
||
| Regel 33: | Regel 33: | ||
==Ondervragingsscène== |
==Ondervragingsscène== |
||
Waarschijnlijk de bekendste scène uit de film is de ondervragingsscène. Catherine wordt ondervraagd door een groepje mannelijke politieagenten. Tijdens deze scène opent ze eventjes haar benen, waarna ze ze weer kruist. Op deze manier laat ze aan de agenten (en de camera) zien dat ze onder haar witte rokje geen ondergoed draagt, waardoor de agenten volledig in de war raken. De scène groeide uit tot een van de bekendste en meest [[Parodie|geparodieerde]] scènes uit de [[1990-1999|jaren negentig]]. Voor dit specifieke shot verliet iedereen de ruimte en bleven alleen Paul Verhoeven, Sharon Stone en één cameraman achter zodat het in alle rust kon gebeuren |
Waarschijnlijk de bekendste scène uit de film is de ondervragingsscène. Catherine wordt ondervraagd door een groepje mannelijke politieagenten. Tijdens deze scène opent ze eventjes haar benen, waarna ze ze weer kruist. Op deze manier laat ze aan de agenten (en de camera) zien dat ze onder haar witte rokje geen ondergoed draagt, waardoor de agenten volledig in de war raken. De scène groeide uit tot een van de bekendste en meest [[Parodie|geparodieerde]] scènes uit de [[1990-1999|jaren negentig]]. Voor dit specifieke shot verliet iedereen de ruimte en bleven alleen Paul Verhoeven, Sharon Stone en één cameraman achter zodat het in alle rust kon gebeuren. |
||
Paul Verhoeven gaf aan dat hij de scène geïnspireerd had op een situatie die hij echt had meegemaakt tijdens een studentenfeest. Het shot bleek zeer controversiëel. Sharon Stone claimde later nooit te hebben geweten dat Paul Verhoeven vanuit een dermate lage camerahoek filmde waardoor ze meer toonde dan ze wilde. Ze beweerde zelfs dat ze bij het zien van de eerste versie van de film Paul Verhoeven in zijn gezicht geslagen te had. Ook anderen zouden gesteld hebben dat het shot eruit moest omdat het voor haar een Oscarnominatie in de weg zou staan. Verhoeven zelf heeft altijd beweerd dat Stone heel goed begreep wat de scène inhield, het zelfs een goed idee vond en ze hem nooit geslagen had. |
|||
Overigens hadden Verhoeven en Stone wel een goede persoonlijke band. Verhoeven had zich destijds bovendien hard gemaakt om haar de rol te geven tegen de zin van Michael Douglas en terwijl er vele andere kandidaten waren. |
|||
==Rolverdeling== |
==Rolverdeling== |
||
Versie van 19 jul 2021 18:55
| Basic Instinct | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Regie | Paul Verhoeven | |||
| Producent | Alan Marshall | |||
| Scenario | Joe Eszterhas | |||
| Hoofdrollen | Michael Douglas Sharon Stone George Dzundza Jeanne Tripplehorn | |||
| Muziek | Jerry Goldsmith | |||
| Montage | Frank J. Urioste | |||
| Cinematografie | Jan de Bont | |||
| Distributie | TriStar Pictures | |||
| Première | 20 maart 1992 | |||
| Genre | Erotische thriller Neo noir | |||
| Speelduur | 127 minuten | |||
| Taal | Engels | |||
| Land |  Verenigde Staten
| |||
| Budget | $49.000.000 | |||
| Vervolg | Basic Instinct 2 | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| MovieMeter-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel | ||||
| (en) AllMovie-profiel | ||||
| ||||
Basic Instinct is een Amerikaanse neo noir thriller uit 1992, geregisseerd door Paul Verhoeven, op basis van een scenario van Joe Eszterhas. De belangrijkste rollen worden vertolkt door Michael Douglas, Sharon Stone, George Dzundza en Jeanne Tripplehorn.
Basic Instinct werd in 1992 vanwege zijn expliciete gewelds- en seksscènes veel besproken. In de film is een voor Hollywood ongebruikelijke hoeveelheid erotiek verwerkt. Ook leidde de film tot protesten vanwege de manier waarop de film Lesbische en biseksuele toont als kille, emotieloze vrouwen met een dubieus verleden. Vanuit de LHBT-gemeenschap in San Francisco werden pogingen gedaan om de opnamen te verstoren. Ook bij de première werd geprotesteerd. Andere punten van kritiek was dat de hoofdpersoon een verkrachting pleegt en er mee weg komt, er openlijk drugs gebruikt wordt en Sharon Stone in een scène zonder slipje te zien is.
Toch was de film vanaf zijn Amerikaanse première op 20 maart 1992 een groot succes, en werd met een wereldwijde opbrengst van meer dan 350 miljoen dollar een van de best bezochte films van dat jaar. De film zelf kostte ongeveer 49 miljoen dollar. Sharon Stone, die vóór deze film voornamelijk bijrollen en in B-films speelde, werd dankzij deze film een ster. De film werd ook geprezen als empowerment voor lesbische vrouwen en na Basic Instinct werd het in Amerikaanse films meer geaccepteerd om bloot en seks te tonen.
Verhaal
Nick Curran (Michael Douglas) is een rechercheur bij de politie van San Francisco die de moord onderzoekt op Johnny Boz, een rockartiest die tijdens een gevaarlijk seksspelletje is doodgestoken met een ijspriem. Zelf worstelt hij met een verleden van alcoholmisbruik, slecht afgelopen relaties en een ongebruikelijke onderzoekstechniek, waar iets te vaak doden bij zijn gevallen. De belangrijkste verdachte in de moordzaak is Catherine Tramell (Sharon Stone), een aantrekkelijke en intelligente, maar manipulatieve biseksuele schrijfster die een tijdje een relatie had met Boz. In een van haar boeken staat een moord beschreven, die opmerkelijke parallellen vertoont met de moord op Boz. Nick krijgt echter een seksuele relatie met haar, en meer moorden volgen. Ook psychiater Beth Gardner (Jeanne Tripplehorn), een ex-vriendin van Nick, wordt bij de zaak betrokken, en ook met haar begint Nick een relatie.
Ondervragingsscène
Waarschijnlijk de bekendste scène uit de film is de ondervragingsscène. Catherine wordt ondervraagd door een groepje mannelijke politieagenten. Tijdens deze scène opent ze eventjes haar benen, waarna ze ze weer kruist. Op deze manier laat ze aan de agenten (en de camera) zien dat ze onder haar witte rokje geen ondergoed draagt, waardoor de agenten volledig in de war raken. De scène groeide uit tot een van de bekendste en meest geparodieerde scènes uit de jaren negentig. Voor dit specifieke shot verliet iedereen de ruimte en bleven alleen Paul Verhoeven, Sharon Stone en één cameraman achter zodat het in alle rust kon gebeuren.
Paul Verhoeven gaf aan dat hij de scène geïnspireerd had op een situatie die hij echt had meegemaakt tijdens een studentenfeest. Het shot bleek zeer controversiëel. Sharon Stone claimde later nooit te hebben geweten dat Paul Verhoeven vanuit een dermate lage camerahoek filmde waardoor ze meer toonde dan ze wilde. Ze beweerde zelfs dat ze bij het zien van de eerste versie van de film Paul Verhoeven in zijn gezicht geslagen te had. Ook anderen zouden gesteld hebben dat het shot eruit moest omdat het voor haar een Oscarnominatie in de weg zou staan. Verhoeven zelf heeft altijd beweerd dat Stone heel goed begreep wat de scène inhield, het zelfs een goed idee vond en ze hem nooit geslagen had.
Overigens hadden Verhoeven en Stone wel een goede persoonlijke band. Verhoeven had zich destijds bovendien hard gemaakt om haar de rol te geven tegen de zin van Michael Douglas en terwijl er vele andere kandidaten waren.
Rolverdeling
- Michael Douglas - Rechercheur Nick Curran
- Sharon Stone - Catherine Tramell
- George Dzundza - Gus
- Jeanne Tripplehorn - Dr. Beth Gardner
- Denis Arndt - Lt. Walker
- James Rebhorn - Dr. McElwaine
- Leilani Sarelle - Roxy
- Bruce A. Young - Andrews
- Chelcie Ross - Commissaris Talcott
- Dorothy Malone - Hazel Dobkins
- Wayne Knight - John Correli
- Daniel von Bargen - Lt. Nilsen (als Daniel Von Bargen)
- Stephen Tobolowsky - Dr. Lamott
Goldsmith en Stone werden genomineerd voor een Golden Globe, en Urioste en Goldsmith werden genomineerd voor Oscars.
Trivia
- De sjaal van Hermès, die in de openingsscène werd gebruikt om Johnny Boz aan het bed te binden tijdens het seksspelletje, werd na deze film een razend succes.
Vervolg
In maart 2006 is het vervolg, Basic Instinct 2, in première gegaan. Van de medewerkers uit de vorige film hebben enkel hoofdrolspeelster Sharon Stone en executive producer Mario Kassar hun medewerking verleend aan het vervolg.
Externe link
· 
· 