Terbium(III)oxide

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Terbium(III)oxide
Structuurformule en molecuulmodel
Kristalstructuur van terbium(III)oxide
Algemeen
Molecuulformule Tb2O3
IUPAC-naam terbium(III)oxide
Andere namen terbia, terbiumsesquioxide
Molmassa 365,84888 g/mol
SMILES
[O-2].[O-2].[O-2].[Tb+3].[Tb+3]
InChI
1S/3O.2Tb/q3*-2;2*+3
CAS-nummer 12036-41-8
EG-nummer 234-849-5
PubChem 159410
Wikidata Q419879
Beschrijving Witte kristallen
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Schadelijk
Waarschuwing
H-zinnen H315 - H319 - H335
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261-P305+P351+P338
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Dichtheid 7,9 g/cm³
Smeltpunt 2410 °C
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur kubisch
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Terbium(III)oxide is een anorganische verbinding van terbium en zuurstof, met als brutoformule Tb2O3. De stof komt voor als witte kristallen.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Terbium(III)oxide kan niet rechtstreeks bereid worden uit oxidatie van terbium met zuurstofgas, omdat daarbij terbium(III,IV)oxide (Tb4O7) ontstaat. Het wordt wel bereid door reductie van dit oxide met waterstofgas bij een temperatuur van 1300°C:[1]

Kristalstructuur[bewerken | brontekst bewerken]

Van terbium(III)oxide zijn - in tegenstelling tot andere oxiden van lanthaniden - 2 kristalstructuren bekend. De meest stabiele structuur is de kubische met lengte van de eenheidscel gelijk aan 1072 pm.[2] Daarnaast bestaat ook nog een monokliene structuur.

Formeel is terbium(III)oxide een sesquioxide.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Wanneer terbium(III)oxide gedoteerd wordt met calcium gedraagt het zich als p-type halfgeleider.