Naar inhoud springen

Theodor Berkelmann

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Theodor Berkelmann
Theodor Berkelmann
Geboren 17 april 1894
Le Ban-Saint-Martin, Duitse Keizerrijk
Overleden 28 december 1943
Poznań, (hedendaags Polen)
Religie Evangelisch[1]vanaf 1938: Gottgläubig[2][3][4]
Land/zijde Vlag van Duitse Keizerrijk Duitse Keizerrijk
Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek Weimarrepubliek
Vlag van nazi-Duitsland nazi-Duitsland
Onderdeel Deutsches Heer
Vrijkorps von Hülsen[5]
Allgemeine-SS
Dienstjaren 1913 - 1920
1931 - 1943
Rang
SS-Obergruppenführer en Generaal in de politie
Eenheid Jägerbataillon Nr. 11
oktober 1913 -
augustus 1914[6]/1918[7]
Vrijkorps von Hülsen
maart 1919 -
september 1919[5][6]
Adjudant/23.SS-Standarte
6 maart 1931 -
15 juni 1931[8][6]
Oberste SA-Führung
15 juni 1931[6] - 1 maart 1932
SS-Gruppe „Nord”
1 oktober 1932 -
1 april 1933[9][10]
Bevel 24.SS-Standarte
1 april 1933[11] -
11[11][10]/9 december 1933[12]
SS-Abschnitt VI
11 december 1933 -
1 april 1936[11][13][10]
SS-Oberabschnitt „Elbe”
1 april 1936[11][14]/
28 juni 1936[15] -
20 april 1940[11][15][14][10]
HSSPF Saarland
19 juli 1940 -
21 mei 1943[16]
HSSPF „Mosel”
HSSPF „Elbe”
28 juni 1938 -
20 april 1940[11][17][10]
SS-Oberabschnitt „West”
20 april 1940 -
9 juli 1940[10][11][18]
HSSPF „West”
20 april 1940 -
9 juli 1940[10][11][19]
SS-Oberabschnitt „Rhein-Westmark”
19 juli 1940[20]/
18 november 1941 -
21 mei 1943[20]/
9 november 1943[21]
HSSPF „Rhein-Westmark”
21 mei 1943 -
11 november 1943[16]
HSSPF „Warthe”
11 september 1943/
9 november 1943[11] -
27 december 1943[22][23]
SS-Oberabschnitt „Warthe”
11 september 1943[11]/
9 november 1943 -
27 december 1943[22][24][25][10]
Slagen/oorlogen Eerste Wereldoorlog

Tweede Wereldoorlog

Onderscheidingen Zie onderscheidingen
Ander werk Parlementslid in de Rijksdag
29 maart 1936 -
27 december 1943[11][10]
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

Theodor Friedrich Wilhelm Hermann Berkelmann (Le Ban-Saint-Martin, 17 april 1894 - Poznań, 28 december 1943) was een Duitse SS-Obergruppenführer (luitenant-generaal) en een parlementslid voor de NSDAP in de Rijksdag.

Leven en werken

[bewerken | brontekst bewerken]

Berkelmann was de zoon van een douanebeambte.[3] Hij voltooide zijn school en behaalde zijn einddiploma van het voortgezet onderwijs in 1913 in Colmar. In oktober 1913 trad hij als Einjährig-Freiwilliger (vrije vertaling: eenjarige vrijwilliger) in dienst van het Jägerbataillon Nr. 11. Hij eindigde de Eerste Wereldoorlog als Oberleutnant der Reserve. In maart 1919, na de oorlog, sloot hij zich aan bij het vrijkorps Hülsen, dat in 1920 werd opgeheven. Na een korte periode van werkloosheid, werkte hij tot 1922 als mijnwerker. Van 1922 tot 1926 werkte hij als commercieel handelaar in verzekeringen. Van 1926 tot 1930 was hij als sportleraar in Opper-Silezië bij een Landesschützenverband werkzaam. Van begin februari 1930 tot maart 1931 werkte hij als agrariër in Canada.[6]

In het voorjaar van 1929 werd Berkelmann lid van de NSDAP en in maart van de SS. Hij werd meteen belast met de oprichting van de SS-Standarte 23 "Oberschlesien". Op 15 maart 1929 werd hij als SA-Standartenführer geplaatst in de Oberste SA-Führung, en als docent en plaatsvervangend leider van de Reichsführerschule van de SA in München.[6]

Schutzstaffel

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 6 maart 1932 keerde hij terug naar de SS en werd de adjudant van de Reichsführer-SS Heinrich Himmler. Van 1 oktober 1932 tot 1 april 1933 was Berkelmann Stabsführer van de SS-Gruppe "Nord" in Altona. Aansluitend nam hij de leiding over van SS-Standarte 24 "Ostfriesland“. Op 9 december 1933 werd hij tot leider van de SS-Abschnitte "Südost" in Breslau en op 1 april 1936 tot leider van de SS-Oberabschnitte "Elbe" in Dresden benoemd. Parallel met zijn benoemingen werd Berkelmann meermaals bevorderd; op 30 januari 1934 tot SS-Oberführer, op 9 september 1934 tot SS-Brigadeführer, op 13 september 1936 tot SS-Gruppenführer en ten slotte op 30 januari 1942 tot SS-Obergruppenführer.

Van juni 1938 tot april 1940 was Berkelmann Höherer SS und Polizeiführer van Elbe met zijn kantoor in Dresden en deed vervolgens vertegenwoordigingstaken. Vanaf 1940 werd hij als Höherer SS und Polizeiführer bij de Reichskommissar voor Saarpfalz en als Chef der Zivilverwaltung in Lotharingen ingezet. In november 1943 verhuisde hij voor een gelijke functie naar de Rijksgouw Wartheland.

Laatste jaren

[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf 1936 tot zijn dood was hij parlementslid in de Rijksdag. Berkelmann overleed op 28 december 1943 aan de gevolgen van een hersentumor.[26][27][22]

Op 29 september 1923 trouwde Berkelmann met Gertrude Josephine Paul.[8][3][6] Het echtpaar kreeg in 1933 een dochter genaamd Renate.[3] Ze scheidden in 1942, en Berkelmann hertrouwde op 8 maart 1942 kort daarna met Gabriele von Finck-Wolffersdorff.[8]

Berkelmann bekleedde verschillende rangen in zowel de Sturmabteilung als Allgemeine-SS. De volgende tabel laat zien dat de bevorderingen niet synchroon liepen.

Datums Deutsches Heer Sturmabteilung Allgemeine-SS Politie
oktober 1913[28][7][6] Einjährig-Freiwilliger
1914[28] Soldat
1914[29][19][8][6] Leutnant der Reserve
September 1919[7][8][6] -
1920[28]
Charakter[7] van Oberleutnant der Reserve
6 maart 1931[7][6]
SS-Anwärter
15 juni 1931[28][30][22][19][8][7][6]
SA-Standartenführer
1932[7]
SA-Oberführer
15 juni 1931[30][7][6]
SS-Standartenführer
30 januari 1934[30][28][22][8][19][7][6]
SS-Oberführer
9 september 1934[30][28][22][8][19][7][6]
SS-Brigadeführer
13 september 1936[31][28][22][8][19][7][6]
SS-Gruppenführer
15 april 1941[28][8] -
10 april 1941[22][19][7][6]
Generalleutnant in de politie
30 januari 1942[28][22][8][19][32][7][6]
SS-Obergruppenführer Generaal in de politie

Lidmaatschapsnummers

[bewerken | brontekst bewerken]

Onderscheidingen

[bewerken | brontekst bewerken]

Selectie: