Theosodon

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Theosodon
Status: Uitgestorven
Fossiel voorkomen: Aquitanien-Serravallien (~ 23 - 11,5 Ma)
Schedel van Theosodon patagonicum
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Litopterna
Familie:Macraucheniidae
Geslacht
Theosodon
Ameghino, 1887
Typesoort
Theosodon lydekkeeri
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Theosodon is een geslacht van uitgestorven zoogdieren dat tijdens het Mioceen (meer bepaald van het Aquitanien tot het Serravallien, ongeveer 23 - 11,5 miljoen jaar geleden) leefde in Zuid-Amerika. Fossielen van het dier zijn vooral gevonden in Argentinië, maar ook in Colombia (La Venta, Villavieja-formatie) en Chili.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

reconstructie van Theosodon garretorum (links) en Borhyaena tuberata (rechts)

Theosodon leek waarschijnlijk erg op een hedendaagse lama, hoewel het geslacht niet verwant is aan deze groep. Ze werden 2 meter lang en wogen tot 95,6 kilogram. Ze hadden een lange hals en tapirachtige voeten met drie tenen. Aan hand van de positie van de neusgaten, vermoedt men dat Theosodon een korte slurf had, hoewel deze korter was dan die van verwante zoogdieren, zoals Macrauchenia.

Voeding[bewerken | brontekst bewerken]

Het geslacht is opmerkelijk door zijn smalle, lange onderkaak met een volledige set van 44 tanden, het grootste aantal tanden gekend in een placentadier. Vooral latere, gespecialiseerdere zoogdieren hadden minder tanden. Theosodon was dus waarschijnlijk een generalistische herbivoor, die zowel vegetatie bladerde als gras graasde.

Uitsterven[bewerken | brontekst bewerken]

Ondanks zijn grootte van 2 meter was Theosodon nog altijd een prooidier voor kleine roofdieren zoals Borhyaena, maar de ondergang van het geslacht begon al voor dat sabeltandtijgers, zoals Thylacosmilus, verschenen in Zuid-Amerika. Een grote dreiging zouden echter schrikvogels zoals Kelenken geweest zijn. Deze dieren hadden zowel kracht als ook de snelheid om grote dieren zoals Theosodon te achtervolgen en te doden. De ondergang van het geslacht komt bovendien inderdaad overeen met de opkomst van de grotere schrikvogels.