Thioazijnzuur

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Mileau (overleg | bijdragen) op 23 dec 2018 om 11:27. (→‎Synthese: haakjes)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Thioazijnzuur
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van thioazijnzuur
Algemeen
Molecuulformule C2H3OS
Molmassa 76,12 g/mol
SMILES
CC(=O)S
CAS-nummer 507-09-5
PubChem 10484
Wikidata Q423721
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
OntvlambaarToxischCorrosief
Gevaar
H-zinnen H225 - H301 - H317 - H318
EUH-zinnen geen
P-zinnen P210 - P280 - P301+P310 - P330 - P305+P351+P338 - P333+P313 - P370+P378
EG-Index-nummer 208-063-8
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos
Dichtheid 1,065 g/cm³
Smeltpunt -17 °C
Kookpunt 88-91,5 °C
Vlampunt 11 °C
Evenwichtsconstante(n) pKa = 3,33
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Thioazijnzuur is een organische verbinding met als brutoformule C2H3OS. In zuivere toestand is het een kleurloze vloeistof met een zeer penetrante, misselijkmakende geur. De verbinding kan opgevat worden als het zwavelanaloog van azijnzuur, maar heeft een sterk zuurder karakter door de zwakkere binding tussen zwavel en het proton.

Synthese

Thioazijnzuur kan bereid worden door acetylchloride te laten reageren met waterstofsulfide:

Een alternatieve methode is de reactie tussen azijnzuuranhydride en waterstofsulfide:

Toepassingen

Thioazijnzuur wordt in de organische chemie gebruikt om thiolgroepen (-SH) in moleculen in te brengen, bijvoorbeeld in de synthese van het geneesmiddel captopril.

De reactie van een alkeen met thioazijnzuur onder invloed van AIBN geeft een thio-ester:

Additie van thioazijnzuur aan een alkeen
Additie van thioazijnzuur aan een alkeen

Hieruit kan men na hydrolyse een thiol verkrijgen.[1]