Tom Okker

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Tom Samuel Okker
Tom Okker in 1972
Persoonlijke informatie
Bijnaam The Flying Dutchman
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Geboorteplaats Amsterdam
Geboortedatum 22 februari 1944
Lengte 177
Profdebuut 1968
Totaal prijzengeld 1.257.200 US dollar
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 579–247
Titels 26[1]
Hoogste positie 3e (1969)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (1971)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (1969)
Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wimbledon halve finale (1978)
Vlag van de Verenigde Staten US Open finale (1968)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 541–152
Titels 78
Hoogste positie 1e (1979)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open finale (1971)
Vlag van Frankrijk Roland Garros winst (1973)
Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wimbledon finale (1969)
Vlag van de Verenigde Staten US Open winst (1976)
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Tom Samuel Okker (Amsterdam, 22 februari 1944), bijgenaamd The Flying Dutchman, is een voormalig toptennisser uit Nederland. Van 1964 tot 1968 was hij Nederlands kampioen, waarna hij internationaal professional werd.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Okker bereikte in 1969 de derde plaats op de wereldranglijst, achter de Australiër Rod Laver en de Amerikaan Arthur Ashe. Zeven jaar lang stond hij in de toptien. Hij schreef 22 toernooien in het enkelspel en 78 toernooien in het dubbelspel op zijn naam waarvan twee dubbelspeltitels op de grandslamtoernooien: Roland Garros in 1973 met John Newcombe en de US Open in 1976 met Marty Riessen. Bij de dubbelspelranking bereikte hij de eerste plaats op de wereldranglijst.

Zijn eerste aansprekende prestatie behaalde hij in 1964, toen hij met Trudy Groenman de halve finale van het gemengd dubbelspel op Wimbledon bereikte. In 1965 won hij het enkelspel en het gemengd dubbelspel tijdens de Maccabiade in Israël. In 1968 bereikte hij voor het eerst de kwartfinale van het mannenenkelspel op Wimbledon en in 1978 de halve finale. In deze halve finale verloor hij met 4-6, 4-6 en 4-6 van de legendarische Björn Borg. In 1968 stond hij in de finale van de Open Amerikaanse kampioenschappen, maar verloor deze van Arthur Ashe met 12-14, 7-5, 3-6, 6-3 en 3-6.

Zijn grootvader Simon was een succesvol schermer en deed mee aan de Olympische Spelen van 1906 en die van 1908.

De tiener Tom (Tony) Okker speelt in 1961 een demonstratiepartij bij de opening van een opblaasbare sporthal in Amsterdam.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel als professional[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score
gewonnen finales
1. 14 juli 1968 Vlag van Ierland Dublin gras Vlag van Australië Lew Hoad 6-1, 6-2
2. 20 april 1969 Vlag van Monaco Monte Carlo gravel Vlag van Australië John Newcombe 8-10, 6-1, 7-5, 6-3
3. 18 mei 1969 Vlag van België Brussel gravel Vlag van Joegoslavië Zeljko Franulovic 6-4, 1-6, 6-2, 6-3
4. 3 augustus 1969 Vlag van Nederland Hilversum gravel Vlag van de Verenigde Staten Tom Gorman 6-3, 4-6, 7-6
5. 9 november 1969 Vlag van Frankrijk Parijs tapijt (i) Vlag van de Verenigde Staten Earl Buchholz 8-6, 6-2, 6-1
6. 10 mei 1970 Vlag van de Verenigde Staten Atlanta WCT tapijt (i) Vlag van de Verenigde Staten Dennis Raston 6-4, 10-8, 6-2
7. 17 mei 1970 Vlag van België Brussel gravel Vlag van Roemenië Ilie Năstase 6-3, 6-4, 0-6, 4-6, 6-4
8. 26 juli 1970 Vlag van het Verenigd Koninkrijk Leicester gras Vlag van het Verenigd Koninkrijk Roger Taylor 6-1, 10-8
9. 2 augustus 1970 Vlag van Nederland Hilversum gravel Vlag van het Verenigd Koninkrijk Roger Taylor 4-6, 6-0, 6-1, 6-3
10. 16 augustus 1970 Vlag van de Bondsrepubliek Duitsland Hamburg gravel Vlag van Roemenië (1965-1989) Ilie Năstase 4-6, 6-3, 6-3, 6-4
11. 25 juli 1971 Vlag van de Verenigde Staten Louisville WCT gravel Vlag van Zuid-Afrika (1928-1994) Cliff Drysdale 3-6, 6-4, 6-1
12. 1 augustus 1971 Vlag van Canada Quebec WCT tapijt (i) Vlag van Australië Rod Laver 6-3, 7-6, 6-7, 6-4
13. 19 maart 1972 Vlag van de Verenigde Staten Chicago WCT tapijt (i) Vlag van de Verenigde Staten Arthur Ashe 4-6, 6-2, 6-3
14. 25 maart 1973 Vlag van de Verenigde Staten Washington WCT tapijt (i) Vlag van de Verenigde Staten Arthur Ashe 6-3, 6-7, 7-6
15. 22 juli 1973 Vlag van Nederland Hilversum gravel Vlag van Spanje (2 feb. 1938 - 10 okt. 1945) Andrés Gimeno 2-6, 6-4, 6-4, 6-7, 6-3
16. 26 augustus 1973 Vlag van Canada Montreal hardcourt Vlag van Spanje (2 feb. 1938 - 10 okt. 1945) Manuel Orantes 6-3, 6-2, 6-1
17. 16 september 1973 Vlag van de Verenigde Staten Seattle hardcourt (i) Vlag van Australië John Alexander 7-5, 6-4
18. 30 september 1973 Vlag van de Verenigde Staten Chicago tapijt (i) Vlag van Australië John Newcombe 3-6, 7-6, 6-3
19. 21 oktober 1973 Vlag van Spanje (2 feb. 1938 - 10 okt. 1945) Madrid gravel Vlag van Chili Jaime Fillol 4-6, 6-3, 6-3, 7-5
20. 18 november 1973 Vlag van het Verenigd Koninkrijk Londen tapijt (i) Vlag van Roemenië (1965-1989) Ilie Năstase 6-3, 6-4
21. 17 februari 1974 Vlag van Canada Toronto WCT tapijt (i) Vlag van Roemenië (1965-1989) Ilie Năstase 6-3, 6-4
22. 31 maart 1974 Vlag van Nederland Rotterdam tapijt (i) Vlag van de Verenigde Staten Tom Gorman 4-6, 7-6, 6-1
23. 22 juni 1975 Vlag van het Verenigd Koninkrijk Nottingham gras Vlag van Australië Tony Roche 6-1, 3-6, 6-3
24. 2 november 1975 Vlag van Frankrijk Parijs tapijt (i) Vlag van de Verenigde Staten Arthur Ashe 6-3, 2-6, 6-3, 3-6, 6-4
25. 6 februari 1977 Vlag van de Verenigde Staten Richmond WCT tapijt (i) Vlag van de Verenigde Staten Vitas Gerulaitis 3-6, 6-3, 6-4
26. 14 oktober 1979 Vlag van Israël Tel-Aviv hardcourt Vlag van Zweden Per Hjertquist 6-4, 6-3
verloren finales
1. 21 juli 1968 Vlag van Zwitserland Gstaad gravel Vlag van Zuid-Afrika (1928-1994) Cliff Drysdale 3-6, 3-6, 0-6
2. 8 september 1968 Vlag van de Verenigde Staten US Open gras Vlag van de Verenigde Staten Arthur Ashe 12-14, 7-5, 3-6, 6-3, 3-6
3. 28 juli 1969 Vlag van Zwitserland Gstaad gravel Vlag van Australië Roy Emerson 1-6, 14-12, 4-6, 4-6
4. 11 augustus 1969 Vlag van Duitsland Hamburg gravel Vlag van Australië Tony Roche 1-6, 7-5, 5-7, 6-8
5. 19 juli 1970 Vlag van Zwitserland Gstaad gravel Vlag van Australië Tony Roche 5-7, 5-7, 3-6
6. 11 april 1971 Vlag van Monaco Monte Carlo gravel Vlag van Roemenië (1965-1989) Ilie Năstase 6-3, 6-8, 1-6, 1-6
7. 11 juli 1971 Vlag van Zwitserland Gstaad gravel Vlag van Australië John Newcombe 2-6, 7-5, 6-1, 5-7, 3-6
8. 15 augustus 1971 Vlag van Canada Montreal gravel Vlag van Australië John Newcombe 6-7, 6-3, 2-6, 6-7
9. 10 oktober 1971 Vlag van Canada Vancouver WCT tapijt (i) Vlag van Australië Ken Rosewall 2-6, 2-6, 4-6
10. 6 augustus 1972 Vlag van de Verenigde Staten Boston WCT hardcourt Vlag van de Verenigde Staten Robert Lutz 4-6, 6-2, 4-6, 4-6
11. 12 november 1972 Vlag van Zweden Stockholm hardcourt (i) Vlag van de Verenigde Staten Stan Smith 4-6, 3-6
12. 19 november 1972 Vlag van Nederland Rotterdam WCT tapijt (i) Vlag van de Verenigde Staten Arthur Ashe 6-3, 2-6, 1-6
13. 29 juli 1973 Vlag van de Verenigde Staten Washington, D.C. gravel Vlag van de Verenigde Staten Arthur Ashe 4-6, 2-6
14. 23 september 1973 Vlag van de Verenigde Staten Los Angeles hardcourt Vlag van de Verenigde Staten Jimmy Connors 5-7, 6-7
15. 9 december 1973 Vlag van de Verenigde Staten Tennis Masters Cup tapijt (i) Vlag van Roemenië (1965-1989) Ilie Năstase 3-6, 5-7, 6-4, 3-6
16. 17 maart 1974 Vlag van de Verenigde Staten Washington WCT tapijt (i) Vlag van Roemenië (1965-1989) Ilie Năstase 3-6, 3-6
17. 25 augustus 1974 Vlag van de Verenigde Staten Boston Gravel Vlag van Zweden Björn Borg 6-7, 1-6, 1-6
18. 10 november 1974 Vlag van Zweden Stockholm WCT Hardcourt (i) Vlag van de Verenigde Staten Arthur Ashe 2-6, 2-6
19. 2 maart 1975 Vlag van Nederland Rotterdam WCT Tapijt (i) Vlag van de Verenigde Staten Arthur Ashe 6-3, 2-6, 4-6
20. 20 april 1975 Vlag van Zuid-Afrika Johannesburg WCT Hardcourt Vlag van het Verenigd Koninkrijk Buster Mottram 4-6, 2-6
21. 27 april 1975 Vlag van Zweden Stockholm WCT Tapijt (i) Vlag van de Verenigde Staten Arthur Ashe 4-6, 2-6
22. 30 juli 1978 Vlag van Nederland Hilversum gravel Vlag van Hongarije Balázs Taróczy 6-2, 1-6, 2-6, 4-6
gewonnen overige finales
1. 19 mei 1968 Vlag van Italië Rome gravel Vlag van Zuid-Afrika (1928-1994) Bob Hewitt 10-8, 6-8, 6-1, 1-6, 6-0
2. 9 juni 1968 Vlag van Zweden Saltsjobaden gravel Vlag van Zweden Jan-Erik Lundquist 3-6, 6-3, 7-5
3. 23 juni 1968 Vlag van het Verenigd Koninkrijk London gras Vlag van de Verenigde Staten Clark Graebner regen, titel gedeeld
4. 9 mei 1969 Vlag van Japan Tokio hardcourt Vlag van Australië Roy Emerson 5-7, 6-2, 7-5
5. 25 mei 1969 Vlag van Nederland Amsterdam gravel Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Gimeno Andres 6-4, 6-3
6. 20 juli 1969 Vlag van de Verenigde Staten Milwaukee gravel Vlag van de Verenigde Staten Marty Riessen 6-3, 6-4
7. 24 augustus 1969 Vlag van de Verenigde Staten Newport gras Vlag van de Verenigde Staten Dennis Ralston 4-6, 6-5, 6-1
8. 5 mei 1974 Vlag van Mexico Acapulco hardcourt Vlag van Tsjechië Jan Kodes 6-2, 7-6
9. 15 oktober 1978 Vlag van Israël Tel Aviv hardcourt Vlag van Oostenrijk Peter Feigl 6-7, 6-4, 6-2
verloren overige finales
1. 2 juni 1968 Vlag van Duitsland West-Berlijn gravel Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Manuel Santana 8-6, 4-6, 1-6, 2-6
2. 16 juni 1968 Vlag van Zwitserland Lugano gravel Vlag van Roemenië (1965-1989) Ion Țiriac 8-6, 5-7, 0-6
3. 11 april 1969 Vlag van Zuid-Afrika Johannesburg hardcourt Vlag van Australië Rod Laver 3-6, 8-10, 3-6
4. 5 oktober 1969 Vlag van de Verenigde Staten Tucson hardcourt Vlag van Australië Tony Roche 7-9, 1-6
5. 2 november 1969 Vlag van Marokko Casablanca gravel Vlag van Australië Tony Roche 7-9, 3-6
6. 1 februari 1970 Vlag van Nieuw-Zeeland Auckland gras Vlag van het Verenigd Koninkrijk Roger Taylor 4-6, 4-6, 1-6
7. 16 oktober 1970 Vlag van Duitsland Berlijn hardcourt (i) Vlag van Australië Rod Laver 3-6, 6-7, 2-6
8. 21 maart 1971 Vlag van de Verenigde Staten New York hardcourt (i) Vlag van Australië Rod Laver 5-7, 2-6, 1-6
9. 25 november 1979 Vlag van Polen Warschau hardcourt (i) Vlag van Polen Wojtek Fibak 2-6, 6-7
gewonnen exhibitiefinales
1. 12 januari 1975 Vlag van de Verenigde Staten Chattanooga hardcourt (i) Vlag van de Verenigde Staten Matty Riessen 7-6(5), 7-6(3)
2. 7 november 1976 Vlag van Nederland Nederland hardcourt (i) Vlag van de Verenigde Staten Bob Lutz 1-6, 7-5, 6-3
verloren exhibitiefinales
1. 6 oktober 1974 Vlag van Nederland Nederland hardcourt (i) Vlag van Australië Tony Roche 4-6, 2-6
2. 10 december 1978 Vlag van Zwitserland Luzern hardcourt (i) Vlag van de Verenigde Staten Jimmy Connors 1-6, 1-6

Enkelspel als amateur[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score
gewonnen finales
1. 6 juni 1965 Vlag van het Verenigd Koninkrijk Manchester gravel Vlag van het Verenigd Koninkrijk Roger Taylor 7-5, 6-3
2. 15 augustus 1965 Vlag van Nederland Den Haag gravel Vlag van Nederland Evert Schneider 6-4, 7-5, 6-2
3. 29 augustus 1965 Vlag van Israël Tel Aviv gravel Vlag van de Verenigde Staten Myron Franks 6-4, 6-1, 6-4
4. 6 maart 1966 Vlag van Nederland Zuidlaren hardcourt (i) Vlag van het Verenigd Koninkrijk Bobby Wilson 6-1, 1-6, 6-2
4. 22 mei 1966 Vlag van België Brussel gravel Vlag van Australië Bob Carmichael 8-10, 6-3, 6-3
5. 17 juli 1966 Vlag van Nederland Velp gravel Vlag van Oostenrijk Ernst Blanke 1-6, 6-3, 6-2
6. 24 juli 1966 Vlag van Nederland Hilversum gravel Vlag van Zuid-Afrika (1928-1994) Bob Hewitt 6-3, 6-3, 2-6, 6-3
7. 26 februari 1967 Vlag van Frankrijk Parijs hardcourt/hout (i) Vlag van Tsjechië Jan Kodes 6-2, 3-6, 6-3, 6-4
8. 12 maart 1967 Vlag van België Brussel hardcourt (i) Vlag van Zuid-Afrika (1928-1994) Raymond Moore 6-2, 6-2, 6-0
9. 18 juni 1967 Vlag van het Verenigd Koninkrijk Bristol gravel Vlag van Zuid-Afrika (1928-1994) Cliff Drysdale 6-2, 5-7, 8-6
10. 23 juli 1967 Vlag van Frankrijk Le Touquet gravel Vlag van Frankrijk Francois Jauffret 6-1, 6-0, 6-4
11. 27 augustus 1967 Vlag van Oostenrijk Pörtschach gravel Vlag van Duitsland Ingo Buding 6-1, 6-1, 6-2
12. 24 december 1967 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1994) Oost-Londen gravel Vlag van het Verenigd Koninkrijk Mark Cox 9-7, 7-5
13. 3 maart 1968 Vlag van Jamaica Kingston hardcourt (i) Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Manuel Orantes 6-2, 6-4
14. 10 maart 1968 Vlag van Colombia Barranquilla gravel Vlag van de Verenigde Staten Marty Riessen 8-6, 6-3, 6-3
15. 14 april 1968 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1994) Johannesburg hardcourt Vlag van de Verenigde Staten Marty Riessen 12-10, 6-1, 6-4
verloren finales
1. 25 juli 1965 Vlag van Nederland Hilversum gravel Vlag van Australië John Newcombe 2-6, 6-3, 1-6, 3-6
2. 24 april 1966 Vlag van het Verenigd Koninkrijk Bournemouth gravel Vlag van Australië Ken Fletcher 5-7, 4-6
3. 21 mei 1967 Vlag van België Brussel gravel Vlag van Australië Roy Emerson 3-6, 6-3, 5-7, 4-6
4. 10 september 1967 Vlag van Roemenië (1965-1989) Mamaia gravel Vlag van Roemenië (1965-1989) Ion Țiriac 2-6, 5-7, 6-3, 6-4, 3-6
5. 12 november 1967 Vlag van Brazilië Porte Alegre gravel Vlag van de Verenigde Staten Richey Cliff 4-6, 6-3, 3-6, 6-8
6. 26 november 1967 Vlag van Brazilië Rio de Janeiro gravel Vlag van Brazilië Thomaz Koch 4-6, 9-11, 6-3, 3-6
7. 14 januari 1968 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1994) Bloemfontein hardcourt Vlag van de Verenigde Staten Marty Riessen 5-7, 3-6
8. 24 maart 1968 Vlag van de Nederlandse Antillen (1959-1986) Curacao gravel Vlag van de Verenigde Staten Marty Riessen 5-7, 6-3, 11-9, 2-6, 2-6

Dubbelspel als professional[bewerken | brontekst bewerken]

Okker heeft in totaal 78 toernooien in het dubbelspel op zijn naam. In 1978, 1979 en 1980 heeft hij met de Hongaar Balázs Taróczy op 't Melkhuisje de dubbelspeltitel gewonnen.

jaar baan tegenstanders land score
1978 Hilversum Bob Carmichael
Mark Edmondson 		Vlag van Australië Australië
Vlag van Australië Australië 		7–6, 4–6, 7–5
1979 Hilversum Jan Kodeš
Tomáš Šmíd 		Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije 		6–1, 6–3
1980 Hilversum Tony Giammalva
Buster Mottram 		Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
Vlag van het Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 		7–5, 6–3, 7–6

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981
Vlag van Australië Australian Open[2] – 2R 3R – – 1R KF HF – – – – – – – – – – –
Vlag van Frankrijk Roland Garros – 2R 4R KF – HF – – – KF – – – – 1R – – –
Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 4R 2R KF KF 2R 4R – – 4R KF 3R 4R HF KF 3R 1R
Vlag van de Verenigde Staten US Open 1R – – – F 1R 4R HF 3R 4R 4R 2R 3R – 1R 1R 1R –

Mannendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982
Vlag van Australië Australian Open[2] KF 2R – – – 2R F – – – – – – – – – – – –
Vlag van Frankrijk Roland Garros – – – – HF – – – W – – – – HF 2R – – –
Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wimbledon – – – 1R F KF 2R – – HF 3R 2R – HF 1R 2R HF 1R
Vlag van de Verenigde Staten US Open – – – KF HF 3R HF 3R HF – F W KF HF 2R 3R 3R –
KLM Open 2009 golftoernooi

International Jewish Hall of Fame[bewerken | brontekst bewerken]

Okker, wiens vader joods was, is in 2003 als tweede Nederlander opgenomen in de International Jewish Sports Hall of Fame, na veldhockeyster Carina Benninga (2000).

Kunsthandel[bewerken | brontekst bewerken]

In 1988 opende Okker een galerie aan de Nieuwe Spiegelstraat in Amsterdam, gespecialiseerd in werk van de CoBrA-groep. In 2005 richtte hij kunsthandel Tom Okker Art in Hazerswoude op, met hetzelfde werkterrein. In 2014 werd de Okker Art Gallery geopend in de Vijzelstraat in Amsterdam, in samenwerking met zijn zoon Stephan Okker.

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Tom Okker is getrouwd en heeft drie kinderen.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Tom Okker.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tom_Okker&oldid=62639259"