Tweekleurige eik

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Tweekleurige eik
Tweekleurige eik
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Clade:Fabiden
Orde:Fagales
Familie:Fagaceae (Napjesdragersfamilie)
Geslacht:Quercus (Eik)
soort
Quercus bicolor
Willd. (1801)
Bladeren
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Tweekleurige eik op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

De Tweekleurige eik (Quercus bicolor) is een boomsoort uit de napjesdragersfamilie.

Zowel haar Nederlandstalige als haar botanische naam is gebaseerd op de verschillende kleuren die de onderzijde en bovenzijde van het blad hebben.

Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]

De tweekleurige eik is inheems in het noorden van de Verenigde Staten, ten zuiden van de Grote Meren.

Ze heeft een voorkeur voor dezelfde standplaatsen als de Moeraseik (Quercus palustris), dus plaatsen met een normale tot matig droge bodem in de omgeving van stromend water. De boom is vorstbestendig tot ongeveer -15 °C.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

De tweekleurige eik bereikt een hoogte van 12 tot 25 meter. De bast is donkerbruin tot zwart.

De tweekleurige eik is bladverliezend met brede omgekeerd eironde bladeren, 12–18 cm lang en 7–11 cm breed, die op de bovenzijde donkergroen, en aan de onderzijde door de dichte beharing zilvergrijs zijn.De bladrand is onregelmatig gelobd met vijf tot zeven lobben per zijde. In de herfst kleuren deze geel-bruin, soms rood. De vruchten zijn ovaal gevormde eikels en staan meestal paarsgewijs, ongeveer zes maanden na de bestuiving rijpend. De tweekleurige eik groeit zeer langzaam en bereikt na 65 jaar een hoogte van slechts 21 meter.