Naar inhoud springen

Victor Leemans

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door RomaineBot (overleg | bijdragen) op 4 jul 2012 om 14:13. (Linkfix ivm sjabloonnaamgeving / parameterfix)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Victor Leemans (Stekene, 21 juli 1901 - Leuven, 3 maart 1971) was de Belgisch secretaris-generaal van Economische Zaken en middenstand in het Comité van de secretarissen-generaal tijdens de Duitse bezetting en politicus voor de Christelijke Volkspartij. Daarnaast was hij een voormalig vakbondsleider voor Arbeidsorde en schreef hij onder het pseudoniem Victor van Waas voor "Jong Dietschland".

Levensloop

Jeugd

Victor Leemans werd geboren in een Molenaarsfamilie te Stekene, vervolgens studeerde hij aan de normaalschool van Sint-Niklaas waar hij onder invloed van J. Van der Linden in aanraking kwam met de Eucharistische kruistocht en het gedachtegoed van Ward Poppe. Na zijn opleiding werd hij onderwijzer in de Broederschool te Stekene van 1920 tot 1934.

Radicalisering

In de periode 1926 - 1930 was hij hoofdredacteur van het solidaristische en rechts-radicale tijdschrift "Jong Dietschland". In 1930 stond hij officieel de leiding over het blad af, maar bleef hij er intensief voor schrijven onder de schuilnaam Victor Van Waas. In deze periode staat hij ideologisch onder invloed van godsdienstfilosoof Erich Przywara, Romano Guardini en Lodewijk Dosfel.

Rond dezelfde tijd scheef hij zich in aan de "Ecole de Hautes Etudes Sociales" te Parijs, alwaar hij in 1931 doctoreerde in de sociale wetenschappen met de proefschriften "La Presse et les Universités en Allemagne" en "F. Toennies et la Sociologie Contemporaine en Allemagne". Ook volgde hij in deze periode colleges en seminaries aan de universiteiten van Berlijn en Münster.

In 1936 tenslotte werd hij tot voorzitter benoemd van Arbeidsorde, een Vlaams-nationalistische vakvereniging die gelieerd was aan het Vlaams Nationaal Verbond (VNV) van Staf De Clercq en Rex-Vlaanderen van Léon Degrelle.

Politieke carrière

Tijdens de Duitse bezetting van België werd hij op 14 augustus 1940 aangesteld tot secretaris-generaal van Economische Zaken en middenstand. Later werd ook het beheer over de buitenlandse handel aan zijn portefeuille toegevoegd. De contouren van dit ministerie werden drie maanden voor zijn aantreden uitgetekend door het beruchte Comité Galopin.

Onder zijn leiding werden de Warencentrales, die een reglementerende bevoegdheid hadden op de verdeling van grondstoffen voor bedrijven, verder uitgebouwd. Tevens realiseerde hij een "ordening van industrie, ambachtswezen en handel" in februari 1941. Naast zijn politieke functies was Victor Leemans vanaf 25 november 1940 ook lid van de Raad van beheer van de Emissiebank, een orgaan door de Nazi's in het leven geroepen ter vervanging van de Nationale Bank en die zich bezig hield met clearing.

Na de oorlog kwam hij in aanraking met de repressie, maar verkreeg amnestie in 1948 toen hij buiten vervolging werd gesteld. Een jaar later werd hij aangesteld als provinciaal senator voor Antwerpen als verruimingskandidaat voor de Christelijke Volkspartij (CVP). Vanaf november 1964 werd hij fractieleider voor deze partij in de hoge vergadering.

In maart 1958 werd hij afgevaardigd naar het Europees parlement door de CVP, alwaar hij van 24 november 1965 tot 7 maart 1966 voorzitter was van de Plenaire vergadering te Straatsburg. Daarnaast was hij ook voorzitter van de Commissie voor Energie, Onderzoek en Atoomvraagstukken. (CEOA).

Ondanks als deze politieke activiteiten schreef hij wekelijks bijdragen in de De Standaard over de economische, sociale en politieke actualiteit. Daarnaast verleende hij zijn medewerking aan de tijdschriften Kultuurleven en Tijdschrift voor Filosofie.

Tot aan zijn overlijden in 1971, bleef hij CVP-vertegenwoordiger in de Senaat.

Voorganger:
Jean Duvieusart
Voorzitter van het Europees Parlement
1965-1966
Opvolger:
Alain Poher