Wereldkampioenschap voetbal 2014 (achtste finale) Argentinië - Zwitserland

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK voetbal 2014

Vlag van Argentinië

Vlag van Zwitserland
Argentinië Zwitserland
1 0

Dit artikel gaat over de achtste finale tussen Argentinië en Zwitserland die gespeeld werd op dinsdag 1 juli 2014 tijdens het wereldkampioenschap voetbal 2014. Eerder op dezelfde dag werd de wedstrijd België – Verenigde Staten gespeeld.

Voorafgaand aan de wedstrijd[bewerken | brontekst bewerken]

  • Argentinië staat bij aanvang van het toernooi op de vijfde plaats van de FIFA-wereldranglijst. Argentinië stond tussen oktober 2007 en juni 2008 op de eerste positie, maar daalde de daaropvolgende maanden sterk. Het land kwam uiteindelijk in februari 2012 op de elfde positie, waarna Argentinië begon te stijgen tot zijn huidige plaats. Sinds begin van 2014 daalde het land twee posities.[1] Eén ander bij de CONMEBOL aangesloten land wist in juni 2014 op de ranglijst een betere positie te bemachtigen; dat was Brazilië.
  • Argentinië speelde in de groepsfase in groep F drie wedstrijden, waarvan het land alle wedstrijden won. De eerste wedstrijd tegen Bosnië en Herzegovina won Argentinië met 2-1, de tweede wedstrijd tegen Iran won het land met 1-0 en laatste wedstrijd tegen Nigeria werd met 2-3 door Argentinië gewonnen.
  • Zwitserland stond bij aanvang van het toernooi op de zesde plaats van de wereldranglijst. Het land had een slechte periode tussen de zomer van 2007 en eind 2008 – toen het land tussen de 40e en de 48e positie schommelde – maar daarna steeg Zwitserland snel naar de 13e positie in juli 2009. Sindsdien schommelde het land tussen de 6e en de 30e positie. Sinds begin 2014 steeg Zwitserland twee posities naar zijn huidige positie.[2] Drie andere landen aangesloten bij de UEFA wisten in juni 2014 een betere plaats op de ranglijst te bemachtigen; dat waren Portugal, Duitsland en nummer een Spanje.
  • Zwitserland won in de poulfase in groep E twee van de drie wedstrijden. De eerste wedstrijd tegen Ecuador won Zwitserland met 2-1, de tweede wedstrijd tegen Frankrijk verloor het land met 2-5 en de laatste wedstrijd tegen Honduras won het land met 0-3.
  • Deze landen speelden zes keer eerder tegen elkaar, waarvan een vriendschappelijke wedstrijd op 29 februari 2012 zich het recentst heeft plaatsgevonden. Die wedstrijd werd door Argentinië met 1-3 gewonnen. In totaal won Argentinië vier van de zes interlands; de andere twee eindigden in gelijkspel. In totaal wist Argentinië veertien keer in het doel van de Zwitsers te scoren; andersom gebeurde dat drie keer.[3]

Wedstrijdgegevens[bewerken | brontekst bewerken]

Datum 1 juli 2014
Wedstrijdnummer 55
Stadion Arena de São Paulo, São Paulo
Toeschouwers 63.225
Scheidsrechter Vlag van Zweden Jonas Eriksson
Assistenten Vlag van Zweden Mathias Klasenius
Vlag van Zweden Daniel Warnmark
Vierde official Vlag van Noorwegen Svein Oddvar Moen
Man van de wedstrijd Vlag van Argentinië Lionel Messi
Argentinië Vlag van Argentinië Vlag van Zwitserland Zwitserland
Doelpunten 1 0
Gele kaarten 3 2
Rode kaarten 0 0
Wissels 3 3
Schoten op doel 22 7
Schoten naast doel 7 7
Overtredingen 19 28
Hoekschoppen 13 5
Buitenspel 0 1
Balbezit (%) 61 39
Argentinië Vlag van Argentinië 1 – 0 Vlag van Zwitserland Zwitserland
(Lionel Messi) Ángel Di María Goal 118' goals (assists)
Alejandro Sabella Vlag van Argentinië bondscoach Vlag van Duitsland Ottmar Hitzfeld
Sergio Romero
Marcos Rojo Werd na 105 minuten van het veld gehaald 105'
Ezequiel Garay
Federico Fernández
Pablo Zabaleta
Fernando Gago Werd na 106 minuten van het veld gehaald 106'
Javier Mascherano
Ángel Di María
Lionel Messi Aanvoerder
Ezequiel Lavezzi Werd na 74 minuten van het veld gehaald 74'
Gonzalo Higuaín
opstellingen Diego Benaglio
Ricardo Rodríguez
Fabian Schär
Johan Djourou
Stephan Lichtsteiner
Aanvoerder Gökhan Inler
Werd na 66 minuten van het veld gehaald 66' Granit Xhaka
Valon Behrami
Werd na 113 minuten van het veld gehaald 113' Admir Mehmedi
Werd na 82 minuten van het veld gehaald 82' Josip Drmić
Xherdan Shaqiri
Rodrigo Palacio Werd na 74 minuten in het veld gebracht 74'
José María Basanta Werd na 105 minuten in het veld gebracht 105'
Lucas Biglia Werd na 106 minuten in het veld gebracht 106'
wissels Werd na 66 minuten in het veld gebracht 66' Gelson Fernandes
Werd na 82 minuten in het veld gebracht 82' Haris Seferović
Werd na 113 minuten in het veld gebracht 113' Blerim Džemaili
Marcos Rojo Kreeg in de 90e minuut geel 90'
Ángel Di María Kreeg in de 120e minuut geel 120'
Ezequiel Garay Kreeg in de 120e minuut geel 120'
gele kaarten Kreeg in de 36e minuut geel 36' Granit Xhaka
Kreeg in de 73e minuut geel 73' Gelson Fernandes
rode kaarten

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Groepswedstrijden
Groep A Groep B Groep C Groep D Groep E Groep F Groep G Groep H
Brazilië – Kroatië Spanje – Nederland Colombia - Griekenland Uruguay – Costa Rica Zwitserland – Ecuador Argentinië – Bosnië Duitsland – Portugal België – Algerije
Mexico – Kameroen Chili – Australië Ivoorkust – Japan Engeland – Italië Frankrijk – Honduras Iran – Nigeria Ghana – U.S.A. Rusland – Zuid-Korea
Kameroen – Kroatië Australië – Nederland Japan – Griekenland Italië – Costa Rica Honduras – Ecuador Nigeria – Bosnië U.S.A. – Portugal Zuid-Korea – Algerije
Brazilië – Mexico Spanje – Chili Colombia – Ivoorkust Uruguay – Engeland Zwitserland – Frankrijk Argentinië – Iran Duitsland – Ghana België – Rusland
Kameroen – Brazilië Australië – Spanje Japan – Colombia Italië – Uruguay Honduras – Zwitserland Nigeria – Argentinië U.S.A. – Duitsland Zuid-Korea – België
Kroatië – Mexico Nederland – Chili Griekenland – Ivoorkust Costa Rica – Engeland Ecuador – Frankrijk Bosnië – Iran Portugal – Ghana Algerije – Rusland
Achtste finales
Brazilië
Chili
Colombia
Uruguay
Frankrijk
Nigeria
Duitsland
Algerije
Nederland
Mexico
Costa Rica
Griekenland
Argentinië
Zwitserland
België
Verenigde Staten
Kwartfinales
Brazilië – Colombia Frankrijk – Duitsland Nederland – Costa Rica Argentinië – België
Halve finales
Brazilië – Duitsland Nederland – Argentinië
Troostfinale
Brazilië – Nederland
Finale
Duitsland – Argentinië