Naar inhoud springen

Finale wereldkampioenschap voetbal 2022

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Finale WK voetbal 2022
Verslag
Competitie Wereldkampioenschap voetbal 2022
Datum 18 december 2022
Stadion Lusailstadion
Locatie Vlag van Qatar Lusail
Scheidsrechter Vlag van Polen Szymon Marciniak
Toeschouwers 88.996
Man van de wedstrijd Vlag van Argentinië Lionel Messi
← Vorige     Volgende →
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

De finale van het wereldkampioenschap voetbal 2022 was de 22ste eindstrijd van het mondiale voetbaltoernooi van landenteams van de FIFA. De voetbalwedstrijd werd op zondag 18 december 2022 in het Lusailstadion te Lusail gespeeld tussen Argentinië en titelverdediger Frankrijk. Argentinië won in de halve finales met 3–0 van Kroatië en Frankrijk bereikte de finale door met 2–0 van Marokko te winnen. De wedstrijd werd geleid door Szymon Marciniak.

Argentinië won na strafschoppen haar derde wereldtitel. Na 120 minuten spelen was de eindstand 3–3, waaronder een hattrick van de Fransman Kylian Mbappé.

Voorgeschiedenis

[bewerken | brontekst bewerken]

Argentinië staat voor een zesde keer in de WK-finale. Het won in 1978 van Nederland en in 1986 van West-Duitsland en verloor in 1930 van Uruguay, in 1990 van West-Duitsland en in 2014 van Duitsland. Frankrijk staat voor een vierde keer in de WK-finale. Het won in 1998 van Brazilië en in 2018 van Kroatië en verloor in 2006 van Italië. Vier keer eerder bereikte de titelverdediger de finale van het WK: in 1938 en in 1962 wonnen Italië en Brazilië en in 1990 en in 1998 verloren Argentinië en Brazilië. Nooit eerder speelden Argentinië en Frankrijk tegen elkaar in een WK-finale.

Tien eerdere WK-finales werden gespeeld tussen een Zuid-Amerikaans en een Europees land. Het Zuid-Amerikaanse land won in de edities van 1958, 1962, 1970, 1978, 1986, 1994 en 2002. In 1990, 1998 en 2014 won een Europees land van een Zuid-Amerikaans land in de finale. Argentinië won 26 en verloor 21 van zijn 57 eerdere WK-wedstrijden tegen teams aangesloten bij de UEFA. Frankrijk won 7 en verloor 5 van zijn 16 eerdere WK-wedstrijden tegen Zuid-Amerikaanse tegenstanders.

Didier Deschamps kan de tweede persoon ooit worden die twee keer wereldkampioen wordt als trainer, na Vittorio Pozzo. Lionel Scaloni won als trainer van Argentinië eerder de finales van de Copa América 2021 en de Finalissima 2022. Van de spelers uit de Argentijnse selectie voor de finale is Lionel Messi de enige die eerder minuten maakten in een WK-finale (die van 2014). Van de Franse selectie kwamen zeven spelers eerder in actie in een WK-finale (die van 2018): Hugo Lloris, Benjamin Pavard, Raphaël Varane, Lucas Hernández, Kylian Mbappé, Antoine Griezmann en Olivier Giroud.

Op de FIFA-wereldranglijst bij aanvang van het toernooi stond Argentinië gerangschikt op de derde plaats, één plaats boven Frankrijk.

Route naar de finale

[bewerken | brontekst bewerken]
Argentinië Vlag van Argentinië Vlag van Frankrijk Frankrijk
Kwalificatie – Wedstrijden
Buenos Aires, 8 oktober 2020
Argentinië Vlag van Argentinië 1 – 0 Vlag van Ecuador Ecuador
La Paz, 13 oktober 2020
Bolivia Vlag van Bolivia 1 – 2 Vlag van Argentinië Argentinië
Buenos Aires, 12 november 2020
Argentinië Vlag van Argentinië 1 – 1 Vlag van Paraguay Paraguay
Lima, 17 november 2020
Peru Vlag van Peru 0 – 2 Vlag van Argentinië Argentinië
Santiago, 3 juni 2021
Argentinië Vlag van Argentinië 1 – 1 Vlag van Chili Chili
Barranquilla, 8 juni 2021
Colombia Vlag van Colombia 2 – 2 Vlag van Argentinië Argentinië
Caracas, 2 september 2021
Venezuela Vlag van Venezuela 1 – 3 Vlag van Argentinië Argentinië
São Paulo, 5 september 2021
Brazilië Vlag van Brazilië Afgelast Vlag van Argentinië Argentinië
Buenos Aires, 9 september 2021
Argentinië Vlag van Argentinië 3 – 0 Vlag van Bolivia Bolivia
Asuncion, 7 oktober 2021
Paraguay Vlag van Paraguay 0 – 0 Vlag van Argentinië Argentinië
Buenos Aires, 10 oktober 2021
Argentinië Vlag van Argentinië 3 – 0 Vlag van Uruguay Uruguay
Buenos Aires, 14 oktober 2021
Argentinië Vlag van Argentinië 1 – 0 Vlag van Peru Peru
Montevideo, 12 november 2021
Uruguay Vlag van Uruguay 0 – 1 Vlag van Argentinië Argentinië
San Juan, 16 november 2021
Brazilië Vlag van Brazilië 0 – 0 Vlag van Argentinië Argentinië
Calama, 27 januari 2022
Chili Vlag van Chili 1 – 2 Vlag van Argentinië Argentinië
Córdoba, 1 februari 2022
Argentinië Vlag van Argentinië 1 – 0 Vlag van Colombia Colombia
Buenos Aires, 25 maart 2022
Argentinië Vlag van Argentinië 3 – 0 Vlag van Venezuela Venezuela
Guayaquil, 29 maart 2022
Ecuador Vlag van Ecuador 1 – 1 Vlag van Argentinië Argentinië
Saint-Denis, 24 maart 2021
Frankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 1 Vlag van Oekraïne Oekraïne
Astana, 28 maart 2021
Kazachstan Vlag van Kazachstan 0 – 2 Vlag van Frankrijk Frankrijk
Sarajevo, 31 maart 2021
Bosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina 0 – 1 Vlag van Frankrijk Frankrijk
Straatsburg, 1 september 2021
Frankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 1 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina
Kiev, 4 september 2021
Oekraïne Vlag van Oekraïne 1 – 1 Vlag van Frankrijk Frankrijk
Lyon, 7 september 2021
Frankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 0 Vlag van Finland Finland
Parijs, 13 november 2021
Frankrijk Vlag van Frankrijk 8 – 0 Vlag van Kazachstan Kazachstan
Helsinki, 16 november 2021
Finland Vlag van Finland 0 – 2 Vlag van Frankrijk Frankrijk
Kwalificatie – Eindstand
Pos Team Wed Ptn
1 Vlag van Brazilië Brazilië 17 45
2 Vlag van Argentinië Argentinië 17 39
3 Vlag van Uruguay Uruguay 18 28
4 Vlag van Ecuador Ecuador 18 26
5 Vlag van Peru Peru 18 24
6 Vlag van Colombia Colombia 18 23
7 Vlag van Chili Chili 18 19
8 Vlag van Paraguay Paraguay 18 16
9 Vlag van Bolivia Bolivia 18 15
10 Vlag van Venezuela Venezuela 18 10
Bron: FIFA
Kleuren: groen - winst thuisploeg; blauw - gelijkspel; rood - verlies thuisploeg.
Pos Team Wed Ptn
1 Vlag van Frankrijk Frankrijk 8 18
2 Vlag van Oekraïne Oekraïne 8 12
3 Vlag van Finland Finland 8 11
4 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina 8 7
5 Vlag van Kazachstan Kazachstan 8 3
Bron: FIFA
Kleuren: groen - winst thuisploeg; blauw - gelijkspel; rood - verlies thuisploeg.
Groepsfase – Wedstrijden
Lusail, 22 november 2022
Argentinië Vlag van Argentinië 1 – 2 Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië
Lusail, 26 november 2022
Argentinië Vlag van Argentinië 2 – 0 Vlag van Mexico Mexico
Doha, 30 november 2022
Polen Vlag van Polen 0 – 2 Vlag van Argentinië Argentinië
Al Wakrah, 22 november 2022
Frankrijk Vlag van Frankrijk 4 – 1 Vlag van Australië Australië
Doha, 26 november 2022
Frankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 1 Vlag van Denemarken Denemarken
Ar Rayyan, 30 november 2022
Tunesië Vlag van Tunesië 1 – 0 Vlag van Frankrijk Frankrijk
Groepsfase – Eindstand


Pos Team Wed Ptn
1 Vlag van Argentinië Argentinië 3 6
2 Vlag van Polen Polen 3 4
3 Vlag van Mexico Mexico 3 4
4 Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië 3 3
Bron: FIFA





Pos Team Wed Ptn
1 Vlag van Frankrijk Frankrijk 3 6
2 Vlag van Australië Australië 3 6
3 Vlag van Tunesië Tunesië 3 4
4 Vlag van Denemarken Denemarken 3 1
Bron: FIFA



Knockoutfase – Achtste finale
Ar Rayyan, 3 december 2022
Argentinië Vlag van Argentinië 2 – 1 Vlag van Australië Australië
Doha, 4 december 2022
Frankrijk Vlag van Frankrijk 3 – 1 Vlag van Polen Polen
Knockoutfase – Kwartfinale
Lusail, 9 december 2022
Nederland Vlag van Nederland 2 – 2 (n.v.) Vlag van Argentinië Argentinië
strafschoppen: 3 – 4
Al Khawr, 10 december 2022
Engeland Vlag van Engeland 1 – 2 Vlag van Frankrijk Frankrijk
Knockoutfase – Halve finale
Lusail, 13 december 2022
Argentinië Vlag van Argentinië 3 – 0 Vlag van Kroatië Kroatië
Al Khawr, 14 december 2022
Frankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 0 Vlag van Marokko Marokko
Lionel Messi juicht in de groepswedstrijd tegen Mexico.

Argentinië bleef ongeslagen bij de kwalificatie. Het speelde zeventien wedstrijden, waarvan het er elf won en zes gelijkspeelde, tegen Ecuador, Chili, Colombia, Brazilië en twee keer tegen Paraguay. De uitwedstrijd tegen Brazilië werd nooit uitgespeeld. Die wedstrijd werd in eerste instantie binnen enkele minuten gestaakt, nadat Braziliaanse gezondheidsautoriteiten het veld betraden om vier Argentijnse spelers van het veld te halen die niet in Brazilië mochten zijn wegens de regels omtrent de coronacrisis. De FIFA besloot vervolgens dat de wedstrijd later opnieuw gespeeld moest worden en dat de bonden boetes moesten bepalen.[1] Na een overleg tussen de voetbalbonden van Brazilië en Argentinië en de FIFA werd besloten dat de wedstrijd niet meer gespeeld zou worden. Beide landen hadden op het moment van dat besluit al genoeg punten behaald voor kwalificatie voor de eindronde.[2] Argentinië plaatste zich op 16 november 2021 voor de eindronde, na een doelpuntloos duel met Brazilië in eigen huis.[3] Lautaro Martínez en Lionel Messi scoorden beide zeven keer in de kwalificatiereeks.

Argentinië werd tijdens de loting op 1 april 2022 gekoppeld in groep C met Saoedi-Arabië, Mexico en Polen.[4] Sterspeler Lionel Messi maakte vooraf al bekend dat dit wereldkampioenschap zijn laatste WK zou worden.[5] In de eerste groepswedstrijd nam Argentinië binnen tien minuten de leiding door een benutte strafschop van aanvoerder Messi. Later in de tweede helft vond Argentinië nog drie keer het net, maar geen van die treffers waren geldig wegens buitenspel. In de eerste acht minuten na de rust kwam Saoedi-Arabië verrassend op een voorsprong door doelpunten van Saleh Al-Shehri en Salem Al-Dawsari. Deze klap kwam Argentinië niet meer te boven en dus begon Argentinië zijn WK-campagne met een teleurstelling. Hierdoor zou een nederlaag in de tweede groepswedstrijd tegen Mexico al fataal zijn geweest. In de 64ste minuut opende Messi van afstand de score voor Argentinië. In de slotfase verdubbelde Enzo Fernández de score en zette hij de eindstand op het scorebord. In het laatste groepsduel tegen Polen plaatste Argentinië zich als groepswinnaar voor de achtste finales. Een strafschop van Messi werd gestopt door Wojciech Szczęsny, maar in de tweede helft zorgden treffers van Alexis Mac Allister en Julián Álvarez voor een Argentijnse zege.

In de achtste finales trof Argentinië Australië. Messi speelde zijn duizendste wedstrijd in het profvoetbal en was in de 35ste minuut verantwoordelijk voor de 1–0. In de 57ste minuut kon Álvarez profiteren van een fout van Mathew Ryan. Een kwartier voor tijd belandde een afstandsschot van Craig Goodwin via het lichaam van Fernández in het Argentijnse doel, maar Argentinië overleefde de slotfase en plaatste zich voor de kwartfinales, waarin Nederland de opponent was. In de eerste helft waren er nauwelijks kansen, maar Argentinië had wel een voorsprong bij de rust. Nahuel Molina had het openingsdoelpunt gemaakt na een assist van Messi. Na zeventig minuten gespeeld te hebben ging de bal op de penaltystip na een overtreding van Denzel Dumfries op Marcos Acuña. Messi schoot raak en maakte de 2–0. Toch gaf Argentinië zijn voorsprong nog weg. In de 83ste minuut kopte Wout Weghorst raak en hij maakte in de elfde minuut van de blessuretijd de gelijkmaker, na een pass uit een vrije trap van Teun Koopmeiners. In de verlenging raakte Fernández de paal, maar werd er niet gescoord, waardoor een strafschoppenserie beslissing ging brengen. De eerste twee pogingen van Nederland werden gemist, door Virgil van Dijk en Steven Berghuis. Bij Argentinië schoot Fernández naast het doel, maar scoorden Messi, Leandro Paredes, Gonzalo Montiel en Lautaro Martínez wel, waardoor Argentinië zich voor een zesde keer plaatste voor de halve finales, met Kroatië als tegenstander. Na een overtreding van Dominik Livaković op Álvarez scoorde Messi in de 34ste minuut vanaf de penaltystip. Vijf minuten later sloeg Argentinië wederom toe, via Álvarez uit een counter. In de 69ste minuut scoorde Álvarez wederom en besliste hij de wedstrijd. Messi, die een sterke wedstrijd speelde, bleef lang aan de bal en vervolgens tikte Álvarez de bal simpel in het doel.

Frankrijk bleef eveneens ongeslagen bij de kwalificatie. Het begon de kwalificatie teleurstellend, met een gelijkspel in eigen huis tegen Oekraïne. Na uitzeges op Kazachstan en Bosnië en Herzegovina speelde Frankrijk wederom teleurstellend gelijk in eigen huis, tegen Bosnië en Herzegovina, waarna ook tegen Oekraïne weer punten werden verspeeld. De Fransen sloten de kwalificatiereeks af met drie overwinningen, waaronder een overtuigende 8–0 winst op Kazachstan, waardoor Frankrijk zich met één wedstrijd te gaan kwalificeerde voor het eindtoernooi.[6]

Bij de loting voor de groepsfase kwam Frankrijk in groep D terecht met Denemarken, Australië en Tunesië.[4] In de eerste groepswedstrijd kwam Frankijk in de negende minuut verrassend op een achterstand door een doelpunt van Craig Goodwin. Lucas Hernández raakte vlak voor het doelpunt geblesseerd. Frankrijk wist de achterstand echter nog in de eerste helft om te buigen in een voorsprong, met een rake kopbal van Adrien Rabiot en een doelpunt van Olivier Giroud. In de blessuretijd van de eerste helft raakte Frankrijk de paal. Na de 3–1 van Kylian Mbappé en de 4–1 van Giroud, beide kopdoelpunten, was de buit in de tweede helft binnen voor Frankrijk. In de tweede groepswedstrijd tegen Denemarken moest Frankrijk een uur wachten op het openingsdoelpunt, totdat Mbappé scoorde. Zeven minuten later kopte Andreas Christensen de gelijkmaker binnen uit een hoekschop van Christian Eriksen. In de 86ste minuut scoorde Mbappé wederom. Het was de 2–1 en het winnende doelpunt. Zodoende plaatste Frankrijk zich al voor de achtste finales. In de laatste groepswedstrijd tegen Tunesië kon Frankrijk zijn belangrijkste spelers dus laten rusten. In de achtste minuut dacht Nader Ghandri het eerste doelpunt te maken, maar dat doelpunt werd afgekeurd wegens buitenspel. In de 58ste minuut maakte Wahbi Khazri een wel geldig doelpunt voor Tunesië. Antoine Griezmann leek in de laatste seconden nog voor een gelijkmaker te zorgen, maar op advies van de videoscheidsrechter werd dat doelpunt afgekeurd, waardoor Frankrijk niet ongeslagen bleef in zijn groep. Wel werd Frankrijk groepswinnaar.

In de achtste finales nam Frankrijk het op tegen Polen. Vlak voor de rust zorgde Giroud voor het openingsdoelpunt, waarmee hij Thierry Henry passeerde als de topscorer aller tijden van Frankrijk. In de tweede helft werden twee doelpunten van Mbappé daaraan toegevoegd. In de achtste minuut van de blessuretijd kreeg Robert Lewandowski nog een strafschop. Hugo Lloris redde zijn poging vanaf elf meter, maar de strafschop moest opnieuw genomen worden. In de herkansing scoorde Lewandowski wel, maar Frankrijk won de wedstrijd met 3–1 en mocht zich opmaken voor de kwartfinale tegen Engeland. In die kwartfinale maakte Aurélien Tchouaméni in de zeventiende minuut het eerste doelpunt met een afstandsschot. Engeland drong vervolgens aan en maakte in de 54ste minuut gelijk, vanaf elf meter via Harry Kane. In de 78ste minuut kwam Frankrijk wederom op een voorsprong, toen Giroud een voorzet van Griezmann binnen kopte via Harry Maguire. In de slotfase mocht Kane voor een tweede keer vanaf elf meter aanleggen tegenover Hugo Lloris, maar ditmaal schoot hij de bal over het doel. Engeland wist de penaltymisser later in de wedstrijd niet meer goed te maken. Frankrijk stroomde door naar de halve finale en nam het daarin op tegen Marokko, dat daarvoor al verrassende overwinningen had geboekt. In de vijfde minuut nam Frankrijk de leiding. Een schot van Mbappé werd geblokkeerd, maar vervolgens wist Theo Hernández Yassine Bounou te passeren. Frankrijk en Marokko misten enkele kansen, maar in de 88ste minuut zorgde Randal Kolo Muani toch voor een tweede doelpunt in de wedstrijd. Zodoende plaatste Frankrijk zich voor de finale.

De vorige ontmoeting tussen Argentinië en Frankrijk, op het WK 2018
Zie Lijst van voetbalinterlands Argentinië - Frankrijk voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Argentinië en Frankrijk speelden twaalf keer eerder tegen elkaar, waarvan driemaal op een WK-eindronde. De Argentijnen wonnen zes keer en de Fransen driemaal. In de groepsfase van het WK 1930 won Argentinië met 1–0, in de groepsfase van WK 1978 won Argentinië met 2–1 en op het WK 2018 won Frankrijk in de achtste finales met 4–3. Dat was de laatste ontmoeting. Argentinië won in de ontmoeting daarvoor voor het laatst van Frankrijk, een oefenwedstrijd met 2–0 in 2009.

Scheidsrechter

[bewerken | brontekst bewerken]
Marciniak tijdens Argentinië–IJsland in 2018

Op 15 december 2022 wees de FIFA de Pool Szymon Marciniak aan voor het fluiten van de finale en zijn landgenoten Paweł Sokolnicki en Tomasz Listkiewicz als zijn assistenten.[7][8] Hij floot al eerder op het WK één duel van beide finalisten: het groepsduel tussen Frankrijk en Denemarken (2–1) en de achtste finale tussen Argentinië en Australië (2–1). Op het WK van 2018 floot hij ook al een wedstrijd van Argentinië: het groepsduel met IJsland (1–1). Marciniak is de eerste Pool die een WK-finale fluit. Eerder in zijn carrière leidde hij al diverse finales, zoals de UEFA Super Cup 2018. De Amerikaanse Ismail Elfath werd aangesteld als de vierde official en de Pool Tomasz Kwiatkowski als de videoscheidsrechter, geassisteerd door de Venezolaan Juan Soto, de Amerikaan Kyle Atkins en de Mexicaan Fernando Guerrero.

In de opstellingen waren geen verrassingen bij beide teams. Argentinië begon de wedstrijd feller dan Frankrijk. De Argentijn Alexis Mac Allister kreeg in de vijfde minuut de eerste kans, die tegengehouden werd door de Franse doelman Hugo Lloris. Na ruim twintig minuten spelen gaf Marciniak een strafschop aan Argentinië voor een overtreding van Ousmane Dembélé op Ángel Di María, die Lionel Messi benutte. Di María scoorde tien minuten voor rust de 2–0. De Franse bondscoach Didier Deschamps was niet tevreden en wisselde in de 41e minuut al de twee aanvallers Dembélé en Giroud.

In de tweede helft ging het spelbeeld van de eerste helft zo goed als verder. In het verloop van de tweede helft kreeg Frankrijk wel steeds meer kansen. In de 79e minuut kregen ze een strafschop na een overtreding op Randal Kolo Muani. Mbappé schoot de penalty raak en maakte kort daarna een schot in de verre hoek de gelijkmaker. In de laatste minuut kreeg Messi nog een kans, maar schoot op de keeper Lloris af. Door een gelijke stand werd het verlengen, wat voor het laatst in een WK-finale in 2014 was (toen Duitsland-Argentinië).

Verlenging en strafschoppenserie

[bewerken | brontekst bewerken]

In de verlenging was Argentinië weer wat sterker en kreeg wat mogelijkheden. Messi maakte kort na het begin van de tweede helft van de verlenging de 3–2. Argentinië leek met de voorsprong richting het eindsignaal af te streven en de wereldtitel te pakken, maar Gonzalo Montiel maakte hands in het 16-metergebied en Mbappé schoot vanaf de stip de 3–3. Hij werd daarmee de eerste speler met een hattrick in een WK-finale sinds de Engelsman Geoff Hurst in 1966. Het werd voor het eerst sinds de finale in 2006 strafschoppen, waar toen Frankrijk verloor van Italië. Nadat Mbappé en Messi beiden hun penalty scoorde, miste de Fransman Kingsley Coman. Toen Argentinië op 2–1 kwam via Paulo Dybala miste ook Tchouaméni namens Frankrijk. Na rake strafschoppen van Leandro Paredes en Kolo Muani schoot Montiel de winnende strafschop binnen. Messi maakte zo zijn droom waar om wereldkampioen te worden. Het werd de derde wereldtitel voor Argentinië na die van 1978 en 1986.

Wedstrijdgegevens

[bewerken | brontekst bewerken]
18 december 2022
18:00 (UTC+3)
16:00 (UTC+1)
Argentinië Vlag van Argentinië 3 – 3 (2 – 0)
4 – 2 pen.
Vlag van Frankrijk Frankrijk Stadion: Lusailstadion, Vlag van Qatar Lusail
Toeschouwers: 88.996
Scheidsrechter: Vlag van Polen Szymon Marciniak
Assistenten: Vlag van Polen Paweł Sokolnicki
Assistenten: Vlag van Polen Tomasz Listkiewicz
Vierde official: Vlag van Verenigde Staten Ismail Elfath
Video-assistent: Vlag van Polen Tomasz Kwiatkowski
AVAR 1: Vlag van Venezuela Juan Soto
AVAR 2: Vlag van Verenigde Staten Kyle Atkins
AVAR 3: Vlag van Mexico Fernando Guerrero
Speler van de wedstrijd: Vlag van Argentinië Lionel Messi
Messi Goal 23' (pen.), Goal 108'
Di María Goal 36'
verslag FIFA Goal 80' (pen.), Goal 81', Goal 118' (pen.) Mbappé
  Strafschoppen  
Messi Gescoord met penalty
Dybala Gescoord met penalty
Paredes Gescoord met penalty
Montiel Gescoord met penalty
  Gescoord met penalty Mbappé
Gemiste strafschop Coman
Gemiste strafschop Tchouaméni
Gescoord met penalty Kolo Muani
Argentinië
Frankrijk
Vlag van Argentinië
Argentinië:
DM 23 Emiliano Martínez Kreeg in de 120+6e minuut geel 120+6'
RA 26 Nahuel Molina Werd na 90 minuten van het veld gehaald 90'
CV 13 Cristian Romero
CV 19 Nicolás Otamendi
LA 3 Nicolás Tagliafico Werd na 120+1 minuten van het veld gehaald 120+1'
RM 11 Ángel Di María Werd na 64 minuten van het veld gehaald 64'
CM 7 Rodrigo De Paul Werd na 102 minuten van het veld gehaald 102'
CM 24 Enzo Fernández Kreeg in de 45+7e minuut geel 45+7'
LM 20 Alexis Mac Allister Werd na 116 minuten van het veld gehaald 116'
SP 10 Lionel Messi Aanvoerder
SP 9 Julián Álvarez Werd na 103 minuten van het veld gehaald 103'
Wisselspelers:
DM 1 Franco Armani
DM 12 Gerónimo Rulli
VD 2 Juan Foyth
VD 4 Gonzalo Montiel Werd na 90 minuten in het veld gebracht 90' Kreeg in de 116e minuut geel 116'
VD 6 Germán Pezzella Werd na 116 minuten in het veld gebracht 116'
VD 8 Marcos Acuña Werd na 64 minuten in het veld gebracht 64' Kreeg in de 90+8e minuut geel 90+8'
VD 25 Lisandro Martínez
MV 5 Leandro Paredes Werd na 102 minuten in het veld gebracht 102' Kreeg in de 114e minuut geel 114'
MV 14 Exequiel Palacios
MV 16 Thiago Almada
MV 18 Guido Rodríguez
AV 15 Ángel Correa
AV 17 Alejandro Gómez
AV 21 Paulo Dybala Werd na 120+1 minuten in het veld gebracht 120+1'
AV 22 Lautaro Martínez Werd na 103 minuten in het veld gebracht 103'
Coach:
Vlag van Argentinië Lionel Scaloni
Vlag van Frankrijk
Frankrijk:
DM 1 Hugo Lloris Aanvoerder
RA 5 Jules Koundé Werd na 120+1 minuten van het veld gehaald 120+1'
CV 4 Raphaël Varane Werd na 113 minuten van het veld gehaald 113'
CV 18 Dayot Upamecano
LA 22 Theo Hernández Werd na 71 minuten van het veld gehaald 71'
CM 8 Aurélien Tchouaméni
CM 14 Adrien Rabiot Kreeg in de 55e minuut geel 55' Werd na 96 minuten van het veld gehaald 96'
AM 7 Antoine Griezmann Werd na 71 minuten van het veld gehaald 71'
RB 11 Ousmane Dembélé Werd na 41 minuten van het veld gehaald 41'
SP 9 Olivier Giroud Werd na 41 minuten van het veld gehaald 41' Kreeg in de 90+5e minuut geel 90+5'
LB 10 Kylian Mbappé
Wisselspelers:
DM 16 Steve Mandanda
DM 23 Alphonse Aréola
VD 2 Benjamin Pavard
VD 3 Axel Disasi Werd na 120+1 minuten in het veld gebracht 120+1'
VD 17 William Saliba
VD 24 Ibrahima Konaté Werd na 113 minuten in het veld gebracht 113'
MV 6 Mattéo Guendouzi
MV 13 Youssouf Fofana Werd na 96 minuten in het veld gebracht 96'
MV 15 Jordan Veretout
MV 25 Eduardo Camavinga Werd na 71 minuten in het veld gebracht 71'
AV 12 Randal Kolo Muani Werd na 41 minuten in het veld gebracht 41'
AV 20 Kingsley Coman Werd na 71 minuten in het veld gebracht 71'
AV 26 Marcus Thuram Werd na 41 minuten in het veld gebracht 41' Kreeg in de 87e minuut geel 87'
Coach:
Vlag van Frankrijk Didier Deschamps
Groepswedstrijden
Groep A Groep B Groep C Groep D Groep E Groep F Groep G Groep H
Qatar – Ecuador Engeland – Iran Argentinië – Saoedi-Arabië Denemarken – Tunesië Duitsland – Japan Marokko – Kroatië Zwitserland – Kameroen Uruguay – Zuid-Korea
Senegal – Nederland Verenigde Staten – Wales Mexico – Polen Frankrijk – Australië Spanje – Costa Rica België – Canada Brazilië – Servië Portugal – Ghana
Qatar – Senegal Wales – Iran Polen – Saoedi-Arabië Tunesië – Australië Japan – Costa Rica België – Marokko Kameroen – Servië Zuid-Korea – Ghana
Nederland – Ecuador Engeland – Verenigde Staten Argentinië – Mexico Frankrijk – Denemarken Spanje – Duitsland Kroatië – Canada Brazilië – Zwitserland Portugal – Uruguay
Ecuador – Senegal Wales – Engeland Polen – Argentinië Australië – Denemarken Japan – Spanje Kroatië – België Servië – Zwitserland Ghana – Uruguay
Nederland – Qatar Iran – Verenigde Staten Saoedi-Arabië – Mexico Tunesië – Frankrijk Costa Rica – Duitsland Canada – Marokko Kameroen – Brazilië Zuid-Korea – Portugal
Achtste finales
Nederland – Verenigde Staten Argentinië – Australië Japan – Kroatië Brazilië – Zuid-Korea Engeland – Senegal Frankrijk – Polen Marokko – Spanje Portugal – Zwitserland
Kwartfinales
Nederland – Argentinië Kroatië – Brazilië Engeland – Frankrijk Marokko – Portugal
Halve finales
Argentinië – Kroatië Frankrijk – Marokko
Troostfinale
Kroatië – Marokko
Finale
Argentinië – Frankrijk