Voor Henry aan zijn profcarrière als voetballer begon, trainde hij aan de Fédération Française de Football te Clairefontaine. In 1994 begon hij zijn profcarrière bij AS Monaco, waar hij vierenhalf jaar bleef. Daarna vertrok hij naar de Italiaanse club Juventus, maar zijn verblijf in Italië liep uit op een teleurstelling.
Aan het einde van het seizoen haalde Arsene Wenger de Fransman naar de Londense club Arsenal, die hem langzaam omwerkte in een spits, terwijl hij bij Monaco en Juventus vooral als vleugelspits op de linkerflank had gespeeld. In 2003 werd hij voor het eerst benoemd tot beste Engelse voetballer van het jaar. Henry had in 2005 zijn recordcontract (90.000 euro per week) bij Arsenal verlengd tot de zomer van 2010. Hij zei zelf altijd een Gunner te blijven, tot het eind van zijn tijd. Henry heeft meer dan 200 doelpunten gescoord voor Arsenal.
In het seizoen 2007-2008 verruilde Henry Arsenal voor FC Barcelona. Hij tekende 25 juni 2007 voor vier jaar in Barcelona. In Camp Nou waren ruim 30.000 mensen aanwezig om Henry een warm ontvangst te geven. Zijn beslissing was op zich wel verrassend, omdat hij in 2006 nog verklaarde voor altijd bij Arsenal te willen blijven. Na de transfer gaf Henry wel aan dat hij na Barcelona weer naar Arsenal terug zou keren. In 2007 verliet Henry dan Arsenal na er acht jaar gespeeld te hebben. De reden was dat Henry niet zeker was van het aanblijven van de coach Arsene Wenger. Wat ongetwijfeld ook heeft meegespeeld, waren de minder goede prestaties in het seizoen 2006-2007 en het vertrek van vicepresident David Dein. Met de transfer naar FC Barcelona was 24 miljoen euro gemoeid, maar dit bedrag kan met drie miljoen verhoogd worden als Henry succes heeft met FC Barcelona. Zijn eerste doelpunt voor FC Barcelona maakte hij op 19 september 2007 tijdens de eerste wedstrijd in de groepsronde van de Champions League in Camp Nou. Het tweede doelpunt voor FC Barcelona in de Champions League wedstrijd werd gescoord thuis tegen Olympique Lyon. De wedstrijd werd gewonnen met 3-0. In de Primera División duurde het vijf wedstrijden voordat hij scoorde; op 29 september 2007 speelde FC Barcelona uit in het Ciutat de València, het stadion van UD Levante. Daar maakte hij drie doelpunten op rij; de wedstrijd werd met 0-4 gewonnen. In zijn eerste seizoen maakte hij in dertig competitiewedstrijden twaalf doelpunten. Met FC Barcelona won hij in 2009 de Spaanse landstitel, de Copa del Rey, de UEFA Champions League, de Supercopa de España, de UEFA Super Cup en het wereldkampioenschap voor clubs. In het seizoen 2009/2010, waarin de Spaanse landstitel werd geprolongeerd, speelde Henry weinig in de basis bij FC Barcelona. Desondanks behoorde hij tot de Franse selectie voor het WK 2010.
1 N.B. Dit betreft een clubtotaal, dus een totaal van beide periodes bij Arsenal FC. 2 N.B. Dit betreft een clubtotaal, dus een totaal van beide periodes bij New York Red Bulls.
In 1998 werd hij geselecteerd voor het Franse nationale elftal en werd wereldkampioen met Frankrijk op het WK 98 in eigen land. In 2000 werd Henry Europees kampioen en tevens benoemd tot beste Franse voetballer van het jaar. In het Franse team kreeg hij de bijnaam 'Anaconda'.
Op 17 oktober 2007 speelde Henry een thuiswedstrijd met het Franse nationale elftal tegen Litouwen in het Stade de France. Hij maakte twee doelpunten, de wedstrijd eindigde in een 2-0-overwinning voor het Franse nationale elftal. Daardoor komt zijn aantal doelpunten voor Les Bleus op 43 en passeert hij Michel Platini. Hij neemt de nummer één positie in als topscorer aller tijden van het het Franse nationale elftal.
Op 18 november 2009 moest Frankrijk thuis een barragewedstrijd spelen tegen Ierland. De heenreis was 0-1 in het voordeel van Frankrijk. Keane maakte echter op de Franse bodem de 0-1, waarbij de stand gelijk was. Maar in de verlengingen maakte Henry hands, waarbij William Gallas kon scoren en het 1-1 werd op Franse bodem. Frankrijk mocht naar het WK 2010 in Zuid-Afrika, maar er is heel wat kritiek op Henry. Velen noemden hem een valsspeler. Henry gaf na de wedstrijd toe dat hij hands maakte en bood zijn excuses aan de Ierse voetbalbond aan. Hij zei daarbij dat het overspelen van de wedstrijd de eerlijkste oplossing zou zijn, maar dat hij daar niet over gaat.
Op 15 februari 2005 speelde hij mee met 's werelds grootste voetbalsterren in de benefietmatch "Football for Hope" in Camp Nou, ter nagedachtenis van de Tsunami-slachtoffers.
Henry speelde bij Arsenal altijd met rugnummer 14 en dit nummer kreeg hij ook bij Barcelona. In het Franse elftal speelde hij echter altijd met rugnummer 12, dit is het nummer waarmee hij ook bij z'n eerste profclub, AS Monaco speelde. Het rugnummer 12 is een eerbetoon aan Marco van Basten die tijdens het EK 1988 met dit nummer speelde.[2] Anno 2012 speelde Theo Walcott met 'zijn nummer 14'. Daarom speelde hij bij zijn tijdelijke terugkeer in het Emirates Stadium met het eveneens vertrouwde nummer 12.
Frankrijk
Montreal Impact
Serie A
Premier League
Primera División
Major League Soccer
AS Monaco
1996
2006.svg){kind=small}
België
2018
