Thierry Henry

Thierry Henry
Thierry Henry in 2013, spelend voor de MLS All-Stars
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Thierry Daniel Henry
Geboortedatum	17 augustus 1977
Geboorteplaats	Ulis, Frankrijk
Lengte	188 cm
Positie	Spits
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2014
Jeugd
1983–1989 1989–1990 1990–1992 1992 1992–1994 CO Les Ulis US Palaiseau ES Viry-Châtillon INF Clairefontaine AS Monaco
Senioren
Seizoen Club W 0(G) 1994–1999 1999 1999–2007 2007–2010 2010–2014 2012 Totaal AS Monaco Juventus Arsenal FC Barcelona New York Red Bulls → Arsenal 1020(20) 1600(3) 254 (174) 800(35) 1220(51) 400(1) 578(284)
Interlands
1997 1997–2010 Frankrijk –20 Frankrijk 500(3) 1230(52)
Getrainde clubs
2016–2018 2018–2019 2019–2021 België (assistent) AS Monaco CF Montréal
Portaal    Voetbal

Thierry Daniel Henry (Les Ulis, 17 augustus 1977) is een Frans voetbaltrainer en voormalig profvoetballer die doorgaans in de aanval speelde.

Hij begon zijn spelerscarrière in 1994 bij AS Monaco. Na een minder seizoen bij Juventus kwam hij in 1999 bij Arsenal terecht, waar hij clubtopschutter werd met 228 doelpunten in alle competities. Ook maakte hij deel uit van het team dat in 2004 de Premier League won na een heel seizoen ongeslagen te blijven. In 2007 belandde hij bij FC Barcelona, dat hij na drie jaar inruilde voor het Amerikaanse New York Red Bulls. In 2012 werd Henry uitgeleend aan Arsenal, alvorens in 2014 zijn carrière te beëindigen. Henry was van 1997 tot en met 2010 international in het Frans voetbalelftal, waarvoor hij 123 interlands speelde en 51 keer scoorde, waarmee hij de topschutter is van zijn land.

In zijn carrière won Henry onder meer een WK, EK, de Confederations Cup, de UEFA Champions League, de Europese gouden schoen, diverse landstitels en nationale bekers. Hij won vier keer de Premier League Golden Boot als topschutter in de Engelse hoogste klasse, een record. In maart 2004 werd hij door Pelé vermeld in de opgestelde lijst met de 100 beste nog levende voetballers.

Clubcarrière

Voor Henry aan zijn profcarrière als voetballer begon, trainde hij aan de Fédération Française de Football te Clairefontaine. In 1994 begon hij zijn profcarrière bij AS Monaco, waar hij vierenhalf jaar bleef. Daarna vertrok hij naar de Italiaanse club Juventus, maar zijn verblijf in Italië liep uit op een teleurstelling.

Arsenal

Aan het einde van het seizoen haalde Arsene Wenger de Fransman naar de Londense club Arsenal, die hem langzaam omwerkte in een spits, terwijl hij bij Monaco en Juventus vooral als vleugelspits op de linkerflank had gespeeld. In 2003 werd hij voor het eerst benoemd tot beste Engelse voetballer van het jaar. Henry had in 2005 zijn recordcontract (€90.000.- per week) bij Arsenal verlengd tot de zomer van 2010. Hij zei zelf altijd een Gunner te blijven, tot het eind van zijn tijd. Henry scoorde meer dan tweehonderd doelpunten voor Arsenal.

FC Barcelona

In het seizoen 2007/08 verruilde Henry Arsenal voor FC Barcelona. Hij tekende 25 juni 2007 voor vier jaar in Barcelona. In Camp Nou waren ruim dertigduizend mensen aanwezig om Henry een warm ontvangst te geven. Zijn beslissing was op zich wel verrassend, omdat hij in 2006 nog verklaarde voor altijd bij Arsenal te willen blijven. Na de transfer gaf Henry wel aan dat hij na Barcelona weer naar Arsenal terug zou keren.

In 2007 verliet Henry dan Arsenal na er acht jaar gespeeld te hebben. De reden was dat Henry niet zeker was van het aanblijven van hoofdtrainer Arsene Wenger. Wat ook heeft meegespeeld, waren de minder goede prestaties in het seizoen 2006/07 en het vertrek van vicepresident David Dein.

Met de transfer naar FC Barcelona was €24.000.000,- gemoeid, maar dit bedrag kon met €3.000.000,- verhoogd worden als Henry succes had met FC Barcelona. Zijn eerste doelpunt voor FC Barcelona maakte hij op 19 september 2007 tijdens de eerste wedstrijd in de groepsronde van de UEFA Champions League in Camp Nou. Het tweede doelpunt voor FC Barcelona in de UEFA Champions League-wedstrijd werd thuis gescoord tegen Olympique Lyon. De wedstrijd werd gewonnen met 3–0. In de Primera División duurde het vijf wedstrijden voordat hij scoorde; op 29 september 2007 speelde FC Barcelona uit in het Ciutat de València, het stadion van UD Levante. Daar maakte hij drie doelpunten op rij; de wedstrijd werd met 0–4 gewonnen. In zijn eerste seizoen maakte hij in dertig competitiewedstrijden twaalf doelpunten.

Met FC Barcelona won hij in 2009 de Spaanse landstitel, de Copa del Rey, de UEFA Champions League, de Supercopa de España, de UEFA Super Cup en het wereldkampioenschap voor clubs. In het seizoen 2009/2010, waarin de Spaanse landstitel werd geprolongeerd, speelde Henry weinig in de basis bij FC Barcelona. Desondanks behoorde hij tot de Franse selectie voor het WK 2010.

Clubstatistieken

Henry wordt begroet door de culés bij zijn komst naar FC Barcelona.

Seizoen	Club	Competitie	Competitie		Beker		Internationaal		Overig		Totaal
			Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.
1994/95	AS Monaco	Ligue 1	8	3	0	0	—		—		8	3
1995/96			18	3	3	0	1	0	—		22	3
1996/97			36	9	3	0	9	1	—		48	10
1997/98			30	4	5	0	9	7	0	0	44	11
1998/99			13	1	1	0	5	0	—		19	1
Club totaal			105	20	12	0	24	8	0	0	141	28
1998/99	Juventus	Serie A	16	3	1	0	0	0	2	0	19	3
Club totaal			16	3	1	0	0	0	2	0	19	3
1999/00	Arsenal	Premier League	31	17	5	1	12	8	0	0	48	26
2000/01			35	17	4	1	14	4	—		53	22
2001/02			33	24	5	1	11	7	—		49	32
2002/03			37	24	5	1	12	7	1	0	55	32
2003/04			37	30	3	3	10	5	1	1	51	39
2004/05			32	25	1	0	8	5	1	0	42	30
2005/06			32	27	1	1	11	5	1	0	45	33
2006/07			17	10	3	1	7	1	—		27	12
Club totaal			254	174	27	9	85	42	4	1	370	226
2007/08	FC Barcelona	Primera División	30	12	7	4	10	3	—		47	19
2008/09			29	19	1	1	12	6	—		42	26
2009/10			21	4	1	0	7	0	3	0	32	4
Club totaal			80	35	12	6	29	9	3	0	124	50
2010	New York Red Bulls	Major League Soccer	11	2	1	0	—		—		12	2
2011			26	14	3	1	—		—		29	15
Club totaal			37	16	4	1	0	0	0	0	41	17
2011/12	→ Arsenal (huur)	Premier League	4	1	2	1	1	0	—		7	2
Club totaal1			258	175	29	10	86	42	4	1	377	228
2012	New York Red Bulls	Major League Soccer	25	15	2	0	—		—		27	15
2013			30	10	2	0	—		—		32	10
2014			35	10	5	0	—		—		40	10
Club totaal2			127	51	11	1	0	0	0	0	138	52
Carrière totaal			586	284	65	17	139	59	9	1	799	361

¹ N.B. Dit betreft een clubtotaal, dus een totaal van beide periodes bij Arsenal FC.
² N.B. Dit betreft een clubtotaal, dus een totaal van beide periodes bij New York Red Bulls.

Interlandcarrière

Op 11 oktober 1997 maakte Henry zijn debuut voor het Franse elftal, in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Zuid-Afrika (2–1 winst). Met slechts drie interlands op de teller werd de twintigjarige winger door bondscoach Aimé Jacquet opgeroepen voor het WK 1998 in eigen land. In de groepsfase van het toernooi scoorde hij zijn eerste interlanddoelpunt tegen opnieuw Zuid-Afrika (3–0 winst). Ook in de volgende wedstrijd, die met 4–0 gewonnen werd, wist Henry tweemaal te scoren. In de tweede ronde trof Frankrijk Paraguay, dat na verlengingen geklopt werd. In de kwartfinale werd Italië na strafschoppen verslagen en twee doelpunten van Lilian Thuram in de halve finale tegen Kroatië volstonden voor een finaleplaats voor Frankrijk. Van Brazilië, met topspelers als Ronaldo en Roberto Carlos, werd comfortabel met 3–0 gewonnen, onder andere dankzij twee doelpunten van Zinédine Zidane. Frankrijk mocht zich wereldkampioen noemen. Henry zou die wedstrijd normaal gezien invallen, maar door de rode kaart voor Marcel Desailly besloot Jacquet defensief te wisselen en Henry bleef op de bank. Toch was hij de Franse topschutter van het toernooi met drie doelpunten. Nadat hij was omgevormd tot centrumspits nam hij de plaats in van Stéphane Guivarc'h, die niet tot scoren was gekomen tijdens het toernooi en wiens interlandcarrière zo goed als gedaan was na het WK.

In 2000 werd Henry Europees kampioen en tevens benoemd tot beste Franse voetballer van het jaar. In het Franse team kreeg hij de bijnaam Anaconda.

Op 17 oktober 2007 speelde Henry een thuiswedstrijd met het Franse nationale elftal tegen Litouwen in het Stade de France. Hij maakte twee doelpunten, de wedstrijd eindigde in een 2–0-overwinning voor het Franse nationale elftal. Daardoor komt zijn aantal doelpunten voor Les Bleus op drieënveertig en passeert hij Michel Platini. Hij neemt de nummer een positie in als topscorer aller tijden van het het Franse nationale elftal.

Op 18 november 2009 moest Frankrijk thuis een barragewedstrijd spelen tegen Ierland. De heenreis was 0–1 in het voordeel van Frankrijk. Ierland maakte echter op Franse bodem de 0–1, waarbij de stand gelijk was. Maar in de verlengingen maakte Henry hands, waarbij William Gallas kon scoren en het 1–1 werd. Frankrijk mocht daardoor naar het WK 2010 in Zuid-Afrika, maar er was heel wat kritiek op Henry. Velen noemden hem een valsspeler. Henry gaf na de wedstrijd toe dat hij hands maakte en bood zijn excuses aan de Ierse voetbalbond aan. Hij zei daarbij dat het overspelen van de wedstrijd de eerlijkste oplossing zou zijn, maar dat hij daar niet over gaat.

Trainerscarrière

Na zijn spelerscarrière was Henry een tijdlang jeugdtrainer bij Arsenal, alvorens het team van Roberto Martínez te vervoegen als T3 bij het Belgische nationale team. Na een bronzen medaille op het WK in 2018 trok hij naar AS Monaco, waar hij de ontslagen Leonardo Jardim opvolgde. Zijn periode als hoofdtrainer bij de Monegasken was echter geen succes en na drie maanden werd hij alweer uit zijn functie ontheven. In november 2019 werd Henry aangesteld als hoofdtrainer van Montreal Impact (in 2021 omgedoopt naar CF Montréal). Op 25 februari 2021 vertrok Henry wegens privéredenen bij CF Montréal.

Erelijst

Als speler

AS Monaco

• Division 1: 1996/97
• Trophée des Champions: 1997

Arsenal

• Premier League: 2001/02, 2003/04
• FA Cup: 2002, 2003, 2005
• FA Community Shield: 2002, 2004

FC Barcelona

• FIFA Club World Cup: 2009
• UEFA Champions League: 2008/09
• UEFA Super Cup: 2009
• Primera División: 2008/09, 2009/10
• Supercopa de España: 2009
• Copa del Rey: 2008/09

New York Red Bulls

• MLS Supporters' Shield: 2013

Frankrijk onder 19

• Europees kampioenschap onder 19: 1996

Frankrijk onder 21

• Toulon Espoirs-toernooi: 1997

Frankrijk

• Wereldkampioenschap voetbal: 1998
• Europees kampioenschap voetbal: 2000
• Confederations Cup: 2001, 2003

Als trainer

Montreal Impact

• Canadian Championship: 2019

Individueel als speler

• Ballon d'Or: tweede in 2003, derde plaats in 2006
• Wereldvoetballer van het jaar - Zilveren Medaille: 2003, 2004
• UNFP Division 1 Jonge Speler van het Jaar: 1996/97
• PFA Players' Player of the Year: 2002/03, 2003/04
• PFA Team of the Year: 2000/01 Premier League, 2001/02 Premier League, 2002/03 Premier League, 2003/04 Premier League, 2004/05 Premier League, 2005/06 Premier League
• PFA Team of the Century (1907–2007):
  • Team of the Century 1997–2007
  • Overall Team of the Century
• FWA Footballer of the Year: 2002/03, 2003/04, 2005/06
• Premier League Player of the Season: 2003/04, 2005/06
• Premier League Golden Boot: 2001/02, 2003/04, 2004/05, 2005/06
• Premier League Meeste Assists: 2002/03
• Golden Boot Landmark Award 10: 2004/05
• Golden Boot Landmark Award 20: 2004/05
• Premier League Player of the Month: april 2000, september 2002, januari 2004, april 2004
• BBC Goal of the Season: 2002/03
• UEFA Team of the Year: 2001, 2002, 2003, 2004, 2006
• MLS Best XI: 2011, 2012, 2014
• MLS Player of the Month: March 2012
• Best MLS Player ESPY Award: 2013
• MLS All-Star: 2011, 2012, 2013, 2014
• Onze d'Or: 2003, 2006
• Europese Gouden Schoen: 2003/04, 2004/05
• Frans Voetballer van het Jaar: 2000, 2003, 2004, 2005, 2006
• IFFHS Topscorer van de Wereld: 2003
• FIFA FIFPro World XI: 2006
• FIFA WK Voetbal All-Star Team: 2006
• FIFA Confederations Cup Gouden Bal: 2003
• FIFA Confederations Cup Gouden Schoen: 2003
• UEFA Europees Kampioenschap Team van het Toernooi: 2000
• FIFA 100: 2004
• Time 100 Heroes & Pioneers: nummer zestien in 2007
• English Football Hall of Fame: 2008
• Premier League 10 Seasons Awards (1992/93–2001/02)
  • Overseas Team of the Decade
• Premier League 20 Seasons Awards
  • Fantasy Team (Panel choice)
  • Fantasy Team (Public choice)
• UEFA Ultimate Team of the Year: 2015
• UEFA Euro All-time XI: 2016
• Ballon d'Or Dream Team: brons in 2020

Onderscheidingen

• Chevalier of the Légion d'honneur: 1998

Trivia

• Henry's oom was nationaal kampioen van Frankrijk bij het atletiekonderdeel hordeloop (400 meter).
• Henry was getrouwd met het Engelse model Nicole Merry. Het paar trouwde in juli 2003 en scheidde in september 2007. Op 27 mei 2005 kregen ze een dochtertje.
• Henry stond op de cover van de game FIFA 2004
• Op 15 februari 2005 speelde hij mee met 's werelds grootste voetbalsterren in de benefietmatch "Football for Hope" in Camp Nou, ter nagedachtenis van de tsunami-slachtoffers.
• Henry speelde bij Arsenal altijd met rugnummer 14 en dit nummer kreeg hij ook bij Barcelona. In het Franse elftal speelde hij echter altijd met rugnummer 12, dit is het nummer waarmee hij ook bij z'n eerste profclub, AS Monaco speelde. Het rugnummer 12 is een eerbetoon aan Marco van Basten die tijdens het EK 1988 met dit nummer speelde. Anno 2012 speelde Theo Walcott met 'zijn nummer 14'. Daarom speelde hij bij zijn tijdelijke terugkeer in het Emirates Stadium met het eveneens vertrouwde nummer 12.

Zie ook

• Lijst van Premier League-winnaars
• Lijst van spelers met 100 of meer doelpunten in de Premier League
• Lijst van spelers van Arsenal FC
• Lijst van spelers van AS Monaco
• Lijst van spelers van FC Barcelona
• Lijst van spelers van Juventus FC
• Lijst van spelers van Red Bull New York
• Lijst van spelers van het Franse voetbalelftal

Externe links

Mediabestanden

• http://www.vi.nl/Spelers/Speler/ThierryHenry.htm
• Henry fansite (en)
• Thierry Henry website (en, fr)

Bronnen, noten en/of referenties

The Invincibles (Arsenal 2003–2004)
2003–2004: Lehmann · Taylor · Campbell · Lauren · Touré · Cygan · Keown · Cole · Vieira · Clichy · Pirès · Ljungberg · Parlour · Edu · Gilberto Silva · Pennant · Wiltord · Bergkamp · Henry · Kanu · Aliadière 2003: Seaman · Loezjny · Van Bronckhorst · Jeffers 2004: Almunia · Eboué · Fàbregas · Senderos · Flamini · Reyes · Van Persie