Naar inhoud springen

Michael Owen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Michael Owen
Owen in 2013
Owen in 2013
Persoonlijke informatie
Volledige naam Michael James Owen
Bijnaam Boy Wonder
Tom Thumb
Geboortedatum 14 december 1979
Geboorteplaats Chester, Engeland
Lengte 173[1] cm
Been Rechts
Positie Aanvaller
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2013
Jeugd
1991–1996 Vlag van Engeland Liverpool
Senioren
Seizoen Club W (G)
1996–2004
2004–2005
2005–2009
2009–2012
2012–2013 		Vlag van Engeland Liverpool
Vlag van Spanje Real Madrid
Vlag van Engeland Newcastle United
Vlag van Engeland Manchester United
Vlag van Engeland Stoke City 		216(118)
36(13)
71(26)
31(5)
8(1)
Interlands
1997
1997
2006–2007
1998–2008 		Vlag van Engeland Engeland -20
Vlag van Engeland Engeland -21
Vlag van Engeland Engeland B
Vlag van Engeland Engeland 		4(3)
1(1)
2(0)
89(40)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Michael James Owen (Chester, 14 december 1979) is een Engels voormalig betaald voetballer die als aanvaller speelde. Hij speelde van 1996 tot 2013 voor achtereenvolgens Liverpool, Real Madrid, Newcastle United, Manchester United en Stoke City. In februari 1998 debuteerde hij in het Engels voetbalelftal, waarvoor hij meer dan tachtig interlands speelde. Vijftien jaar later, op 19 maart 2013, maakte hij bekend zijn carrière in de zomer van 2013 te beeïndigen[2].

Owen kreeg de bijnamen Boy Wonder en Tom Thumb ('Klein Duimpje') omwille van zijn jongensachtige uiterlijk en kleine gestalte.

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Owen debuteerde op 6 mei 1997 tegen Wimbledon FC in het eerste van Liverpool FC, waarvoor hij als invaller direct scoorde. In het volgende seizoen werd hij mede door een blessure van Robbie Fowler vaste spits bij de Noord-Engelse club. Hij scoorde dat seizoen achttien maal, waarmee hij gedeeld topscorer van het Premiership werd. Tevens werd Owen uitgeroepen tot beste jonge speler van het jaar in Engeland. Het volgende seizoen maakte hij wederom achttien doelpunten in de competitie, wat hem zijn tweede gedeelde topscorerstitel opleverde.

Met Liverpool won Owen in 2001 de UEFA Cup, de FA Cup en de League Cup. In het eerstgenoemde toernooi scoorde hij viermaal, de FA Cup-finale besliste hij met twee treffers in de slotfase en in de League Cup scoorde hij één goal. Owen won met Liverpool vervolgens ook de Europese Super Cup en het Charity Shield. Hierdoor had hij na het jaar 2001 vijf prijzen op zijn daarvoor blanco erelijst staan. In 2001 werd hij uitgeroepen tot Europees voetballer van het jaar. In 2002/2003 won hij de tweede League Cup in zijn loopbaan.

Owen weigerde een contractverlenging te ondertekenen bij Liverpool, waardoor hij in de zomer van 2005 gratis zou kunnen vertrekken. De Engelse club liet hem daarom voor twaalf miljoen euro voortijdig naar Real Madrid CF gaan. Daar scoorde hij in 37 wedstrijden dertien doelpunten. Hij zat er regelmatig op de bank en kon niet wennen aan het Spaanse leven.[3] Owen wilde om die reden vertrekken bij Real en hij werd in 2005 voor bijna zeventien miljoen pond verkocht aan Newcastle United FC.[4][5] Newcastle legde de spits voor vier jaar vast. Owen begon er met zeven treffers in zijn eerste acht wedstrijden, maar brak op oudejaarsdag tegen Tottenham Hotspur FC zijn middenvoetsbeentje. Daardoor speelde hij in het verdere seizoen nog één wedstrijd. Op 3 juli 2009 tekende Owen een contract voor twee jaar bij Manchester United, nadat hij een serie medische testen doorstond. Daarvoor schoot hij in de derby tegen Manchester City FC als invaller in de blessuretijd de winnende treffer binnen.

Owen werd na een voortvarende start van zijn profloopbaan regelmatig geplaagd door blessureleed. Zo revalideerde hij net op tijd van de breuk van zijn middenvoetsbeentje om aan te kunnen sluiten bij de Engelse selectie voor het WK 2006. Tijdens de laatste groepswedstrijd tegen Zweden, scheurde Owen vervolgens in de beginfase zijn kruisbanden, waardoor hij opnieuw lange tijd buitenspel stond.

Clubstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Duels Goals Competitie
1996/97 Vlag van Engeland Liverpool 2 1 Premiership
1997/98 36 18
1998/99 30 18
1999/00 27 11
2000/01 28 16
2001/02 29 19
2002/03 35 19
2003/04 29 16
2004/05 Vlag van Spanje Real Madrid 36 13 Primera División
2005/06 Vlag van Engeland Newcastle United 12 7 Premier League
2006/07 3 0
2007/08 29 11
2008/09 28 8
2009/10 Vlag van Engeland Manchester United 19 3
2010/11 10 2
2011/12 1 0
2012/13 Vlag van Engeland Stoke City 8 1
Totaal 361 163
WK-statistieken Club Positie W D A
WK voetbal 2006 Manchester United aanvaller 3 0 2 0 0 0 0 0

Interlandcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 11 februari 1998 maakte Owen als achttienjarige in een oefenwedstrijd tegen Chili zijn debuut in het Engelse nationale team. Dat gebeurde onder leiding van bondscoach Glenn Hoddle. Daarmee werd hij de jongste Engelse international van de 20e eeuw. Tijdens het WK 1998 zat hij aanvankelijk op de bank, maar na zijn spel tegen Roemenië werd hij opgenomen in de basisopstelling. Hij scoorde tegen Argentinië na een aanzienlijk gedeelte van het veld op snelheid alleen overgestoken te hebben, maar kon de uitschakeling niet voorkomen.

Inmiddels als vaste waarde in de ploeg, reisde Owen met Engeland af naar het EK 2000. Owen scoorde eenmaal, weer tegen Roemenië, maar de poule was het eindstation voor Engeland.

Op het WK 2002 schakelde Owen met Engeland in de poulefase Argentinië uit. De achtste finale tegen Denemarken werd met 3-0 gewonnen, mede dankzij een goal van Owen. In de kwartfinale tegen Brazilië scoorde hij de openingstreffer, maar dat bleek niet genoeg tegen de uiteindelijke kampioen Brazilië.

Op het EK 2004 scoorde Owen de 1-0 in de kwartfinale tegen Portugal, maar na een verlenging en strafschoppenserie (waarin Owen raak schoot) ging het gastland alsnog naar de halve finale.

Voor het WK 2006 was het de vraag of Owen volledig hersteld was van een gebroken voet. Hij werd fit genoeg geacht door de bondscoach, maar na 51 seconden tegen Zweden te hebben gespeeld, liep hij een zware knieblessure op. Later dat jaar was hij weer hersteld en speelde weer op het hoogste niveau in Engeland. In maart 2008 speelde hij zijn laatste interland, tegen Frankrijk.

Trivia

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Owen werd in 2006 de speler die het snelst gewisseld werd op een WK voetbal. Hij werd na 51 seconden van de wedstrijd Engeland-Zweden vervangen wegens een blessure. Dit record deelde hij met Alessandro Nesta.

Erelijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Als speler

Vlag van Engeland Liverpool
Vlag van Engeland Manchester United

Individueel

  • Ballon d'Or: 2001
  • World Soccer World Player of the Year: 2001
  • ESM Team of the Year: 2000/01
  • BBC Sports Personality of the Year: 1998
  • Premier League Golden Boot: 1997/98, 1998/99
  • Premier League Player of the Season: 1997–98
  • PFA Young Player of the Year: 1997–98
  • PFA Team of the Year: 1997–98
  • Premier League Player of the Month: augustus 1998
  • FIFA World Cup Best Young Player Award: Frankrijk 1998
  • FIFA World Cup All-Star Team: 1998 (reserve)
  • Premier League 10 Seasons Awards: Domestic Team of the Decade
  • FIFA 100
  • English Football Hall of Fame: 2014
  • Golden Foot: 2017, als voetballegende

Na het voetbal

[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds zijn afscheid van de voetbalsport is Owen actief geworden in de rensport. Hij is eigenaar van een aantal succesvolle renpaarden. In 2017 maakte hij op Ascot Racecourse zijn debuut als jockey. In een race van 10 amateur-jockeys finishte hij, voor de ogen van prins Charles en Camilla Parker Bowles, als tweede.

Privé

[bewerken | brontekst bewerken]

Owen trouwde in 2005 met zijn jeugdvriendin Louise Bonsall. Zij hebben vier kinderen, een zoon en drie dochters.

Zie ook

[bewerken | brontekst bewerken]
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Michael Owen.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michael_Owen&oldid=65259001"