Claude Makélélé

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Claude Makélélé
Claude Makélélé
Persoonlijke informatie
Volledige naam Claude Makélélé Sinda
Geboortedatum 18 februari 1973
Geboorteplaats Kinshasa, Vlag van Zaïre Zaïre
Lengte 174 cm
Positie Verdedigende middenvelder
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2011
Jeugd
1989–1990
1990–1991
Vlag van Frankrijk US Melun
Vlag van Frankrijk Stade Brestois
Senioren
Seizoen Club W (G)
1991–1997
1997–1998
1998–2000
2000–2003
2003–2008
2008–2011
Vlag van Frankrijk FC Nantes
Vlag van Frankrijk Olympique Marseille
Vlag van Spanje Celta de Vigo
Vlag van Spanje Real Madrid
Vlag van Engeland Chelsea
Vlag van Frankrijk Paris Saint-Germain
169(9)
32(2)
70(3)
94(0)
144(2)
98(1)
Interlands
1995–2008 Vlag van Frankrijk Frankrijk 71(0)
Getrainde teams
2012–2014
2014
2017
2017–2019
2019–
Vlag van Frankrijk Paris Saint-Germain (assistent)
Vlag van Frankrijk SC Bastia
Vlag van Wales Swansea City (assistent)
Vlag van België KAS Eupen
Vlag van Engeland Chelsea (individuele trainer)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Claude Makélélé Sinda (Kinshasa, 18 februari 1973) is een Frans voormalig profvoetballer en huidig voetbaltrainer. De verdedigende middenvelder speelde voor FC Nantes (1992–1997), Olympique Marseille (1997–1998), Celta de Vigo (1998–2000), Real Madrid (2000–2003), Chelsea (2003-2008) en Paris Saint-Germain (2008-2011).

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Makélélé verhuisde naar Savigny-le-Temple, in de buurt van Parijs, toen hij vier jaar was. Zijn vader speelde voor het nationale team van Zaïre. Op zijn zestiende verhuisde Makélélé naar Brest waar hij trainde, ver van zijn familie vandaan.

Makélélé werkte hard in Brest, maar bij FC Nantes maakte hij zijn debuut in het betaalde voetbal waar hij in december 1991 terechtkwam. In het seizoen 1992/93 maakte Makélélé zijn debuut voor FC Nantes in de Division 1. Hij speelde vijf seizoenen in Nantes en werd in 1995 landskampioen, voordat Makélélé naar Olympique Marseille verhuisde. Na een jaar ging de middenvelder naar het buitenland om te spelen voor Celta de Vigo in de Primera División. Daar speelde hij twee seizoenen en kwam vervolgens bij het grote Real Madrid terecht. Makélélé won met 'De Koninklijke' twee landstitels, een UEFA Champions League, een UEFA Super Cup, een Supercopa de España en de wereldbeker voor clubteams. In 2003 werd hij door trainer Claudio Ranieri naar Chelsea gehaald. Toenmalig teamgenoot bij Real Madrid, Zinédine Zidane, beschreef zijn vertrek en het halen van David Beckham als vervanger, als volgt: "Waarom een extra laag goud op een Bentley smeren als je de motor bent kwijtgeraakt?".

Makélélé groeide uit tot een van de beste middenvelders ter wereld en veroverde met 'The Blues' in het seizoen 2005/06 de landstitel en de EFL Cup. Steve McManaman liet weten dat Makélélé in zijn tijd bij Real Madrid de belangrijkste middenvelder van het elftal was. Tegen Charlton Athletic scoorde hij zijn eerste treffer in vierennegentig duels; Makélélé miste de strafschop, maar schoot in de herkansing raak. Ook het seizoen 2005/06 was succesvol toen opnieuw de landstitel en de FA Communtiy Shield werd gewonnen. In het seizoen 2006/07 werd de FA Cup gewonnen.

In 2008 vertrok Makélélé naar Paris Saint-Germain en won in het seizoen 2009/10 de Coupe de France, waar hij in juli 2011 zijn voetballoopbaan beëindigde.

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Duels Doelp.
1992/93 FC Nantes Vlag van Frankrijk Division 1 34 1
1993/94 30 0
1994/95 36 3
1995/96 33 0
1996/97 36 5
1997/98 Olympique Marseille 32 2
1998/99 Celta de Vigo Vlag van Spanje Primera División 36 2
1999/00 34 1
2000/01 Real Madrid 33 0
2001/02 32 0
2002/03 29 0
2003/04 0 0
Chelsea Vlag van Engeland Premier League 30 0
2004/05 36 1
2005/06 31 0
2006/07 29 1
2007/08 18 0
2008/09 Paris Saint-Germain Vlag van Frankrijk Ligue 1 34 0
2009/10 31 1
2010/11 33 0
Totaal 607 17

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Voor het nationale team van Frankrijk speelde Makélélé op de Olympische Spelen in 1996, het wereldkampioenschap 2002 en het Europees kampioenschap 2004. Onder leiding van bondscoach Aimé Jacquet maakte hij zijn debuut voor de nationale ploeg op 22 juli 1995 in de vriendschappelijke wedstrijd tegen Noorwegen (0–0) in Oslo, net als Frank Lebœuf (RC Strasbourg).

In september 2004 besloot Makélélé zijn interlandloopbaan te beëindigen en zich alleen nog op Chelsea te concentreren. Echter keerde hij in augustus 2005 samen met Zinédine Zidane en Lilian Thuram terug in de nationale ploeg. Na het wereldkampioenschap 2006, waarin in de finale na strafschoppen verloren werd van Italië, wilde Makélélé zijn interlandcarrière beëindigen. Bondscoach Raymond Domenech ging daarmee echter niet akkoord. Er werd afgesproken dat hij de kwalificatiereeks voor het Europees kampioenschap 2008 met de Franse nationale ploeg zou afmaken en dat hij daarna definitief zou stoppen. Hij speelde echter alsnog voor Frankrijk op het Europees kampioenschap.

Interlands van Claude Makélélé voor Vlag van Frankrijk Frankrijk
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
1 22.07.1995 Vlag van Noorwegen NoorwegenFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 0 Oefeninterland
2 02.04.1997 Vlag van Frankrijk FrankrijkZweden Vlag van Zweden 1 – 0 Oefeninterland
3 25.02.1998 Vlag van Frankrijk FrankrijkNoorwegen Vlag van Noorwegen 3 – 3 Oefeninterland
4 04.10.2000 Vlag van Frankrijk FrankrijkKameroen Vlag van Kameroen 1 – 1 Oefeninterland
5 07.10.2000 Vlag van Zuid-Afrika Zuid-AfrikaFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 0 Oefeninterland
6 15.11.2000 Vlag van Turkije TurkijeFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 4 Oefeninterland
7 27.02.2001 Vlag van Frankrijk FrankrijkDuitsland Vlag van Duitsland 1 – 0 Oefeninterland
8 28.03.2001 Vlag van Spanje SpanjeFrankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 1 Oefeninterland
9 25.04.2001 Vlag van Frankrijk FrankrijkPortugal Vlag van Portugal 4 – 0 Oefeninterland
10 01.09.2001 Vlag van Chili ChiliFrankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 1 Oefeninterland
11 06.10.2001 Vlag van Frankrijk FrankrijkAlgerije Vlag van Algerije 4 – 1 Oefeninterland
12 11.11.2001 Vlag van Australië AustraliëFrankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 1 Oefeninterland
13 13.02.2002 Vlag van Frankrijk FrankrijkRoemenië Vlag van Roemenië 2 – 1 Oefeninterland
14 27.03.2002 Vlag van Frankrijk FrankrijkSchotland Vlag van Schotland 5 – 0 Oefeninterland
15 26.05.2002 Vlag van Zuid-Korea Zuid-KoreaFrankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 3 Oefeninterland
16 11.06.2002 Vlag van Denemarken DenemarkenFrankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 0 WK-eindronde
17 21.08.2002 Vlag van Tunesië TunesiëFrankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 1 Oefeninterland
18 07.09.2002 Vlag van Cyprus CyprusFrankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 2 EK-kwalificatie
19 12.10.2002 Vlag van Frankrijk FrankrijkSlovenië Vlag van Slovenië 5 – 0 EK-kwalificatie
20 16.10.2002 Vlag van Malta MaltaFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 4 EK-kwalificatie
21 20.11.2002 Vlag van Frankrijk FrankrijkServië en Montenegro Vlag van Servië en Montenegro 3 – 0 Oefeninterland
22 12.02.2003 Vlag van Frankrijk FrankrijkTsjechië Vlag van Tsjechië 0 – 2 Oefeninterland
23 29.03.2003 Vlag van Frankrijk FrankrijkMalta Vlag van Malta 6 – 0 EK-kwalificatie
24 02.04.2003 Vlag van Israël IsraëlFrankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 2 EK-kwalificatie
25 06.09.2003 Vlag van Frankrijk FrankrijkCyprus Vlag van Cyprus 3 – 0 EK-kwalificatie
26 10.09.2003 Vlag van Slovenië SloveniëFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 2 EK-kwalificatie
27 15.11.2003 Vlag van Duitsland DuitslandFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 3 Oefeninterland
28 18.02.2004 Vlag van België BelgiëFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 2 Oefeninterland
29 31.03.2004 Vlag van Nederland NederlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 0 Oefeninterland
30 20.05.2004 Vlag van Frankrijk FrankrijkBrazilië Vlag van Brazilië 0 – 0 Oefeninterland
31 06.06.2004 Vlag van Frankrijk FrankrijkOekraïne Vlag van Oekraïne 1 – 0 Oefeninterland
32 13.06.2004 Vlag van Frankrijk FrankrijkEngeland Vlag van Engeland 2 – 1 EK-eindronde
33 21.06.2004 Vlag van Zwitserland ZwitserlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 3 EK-eindronde
34 25.06.2004 Vlag van Frankrijk FrankrijkGriekenland Vlag van Griekenland 0 – 1 EK-eindronde
35 04.09.2004 Vlag van Frankrijk FrankrijkIsraël Vlag van Israël 0 – 0 WK-kwalificatie
36 17.08.2005 Vlag van Frankrijk FrankrijkIvoorkust Vlag van Ivoorkust 3 – 0 Oefeninterland
37 03.09.2005 Vlag van Frankrijk FrankrijkFaeröer Vlag van Faeröer 3 – 0 WK-kwalificatie
38 07.09.2005 Vlag van Ierland IerlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 1 WK-kwalificatie
39 08.10.2005 Vlag van Zwitserland ZwitserlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 1 WK-kwalificatie
40 12.11.2005 Vlag van Frankrijk FrankrijkDuitsland Vlag van Duitsland 0 – 0 Oefeninterland
41 27.05.2006 Vlag van Frankrijk FrankrijkMexico Vlag van Mexico 1 – 0 Oefeninterland
42 31.05.2006 Vlag van Frankrijk FrankrijkDenemarken Vlag van Denemarken 2 – 0 Oefeninterland
43 07.06.2006 Vlag van Frankrijk FrankrijkChina Vlag van China 3 – 1 Oefeninterland
44 13.06.2006 Vlag van Frankrijk FrankrijkZwitserland Vlag van Zwitserland 0 – 0 WK-eindronde
45 18.06.2006 Vlag van Frankrijk FrankrijkZuid-Korea Vlag van Zuid-Korea 1 – 1 WK-eindronde
46 23.06.2006 Vlag van Togo TogoFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 2 WK-eindronde
47 27.06.2006 Vlag van Spanje SpanjeFrankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 3 WK-eindronde
48 01.07.2006 Vlag van Brazilië BraziliëFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 1 WK-eindronde
49 05.07.2006 Vlag van Frankrijk FrankrijkPortugal Vlag van Portugal 1 – 0 WK-eindronde
50 09.07.2006 Vlag van Italië ItaliëFrankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 1 WK-eindronde
51 02.09.2006 Vlag van Georgië GeorgiëFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 3 EK-kwalificatie
52 06.09.2006 Vlag van Frankrijk FrankrijkItalië Vlag van Italië 3 – 1 EK-kwalificatie
53 07.10.2006 Vlag van Schotland SchotlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 0 EK-kwalificatie
54 15.11.2006 Vlag van Frankrijk FrankrijkGriekenland Vlag van Griekenland 1 – 0 Oefeninterland
55 07.02.2007 Vlag van Frankrijk FrankrijkArgentinië Vlag van Argentinië 0 – 1 Oefeninterland
56 24.03.2007 Vlag van Litouwen LitouwenFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 1 EK-kwalificatie
57 02.06.2007 Vlag van Frankrijk FrankrijkOekraïne Vlag van Oekraïne 2 – 0 EK-kwalificatie
58 06.06.2007 Vlag van Frankrijk FrankrijkGeorgië Vlag van Georgië 1 – 0 EK-kwalificatie
59 22 Aug 2007 Vlag van Slowakije SlowakijeFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 1 Oefeninterland
60 08.09.2007 Vlag van Italië ItaliëFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 0 EK-kwalificatie
61 12.09.2007 Vlag van Frankrijk FrankrijkSchotland Vlag van Schotland 0 – 1 EK-kwalificatie
62 13.10.2007 Vlag van Faeröer FaeröerFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 6 EK-kwalificatie
63 17.10.2007 Vlag van Frankrijk FrankrijkLitouwen Vlag van Litouwen 2 – 0 EK-kwalificatie
64 16.11.2007 Vlag van Frankrijk FrankrijkMarokko Vlag van Marokko 2 – 2 Oefeninterland
65 21.11.2007 Vlag van Oekraïne OekraïneFrankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 2 EK-kwalificatie
66 26.03.2008 Vlag van Frankrijk FrankrijkEngeland Vlag van Engeland 1 – 0 Oefeninterland
67 31.05.2008 Vlag van Frankrijk FrankrijkParaguay Vlag van Paraguay 0 – 0 Oefeninterland
68 03.06.2008 Vlag van Frankrijk FrankrijkColombia Vlag van Colombia 1 – 0 Oefeninterland
69 09.06.2008 Vlag van Frankrijk FrankrijkRoemenië Vlag van Roemenië 0 – 0 EK-eindronde
70 13.06.2008 Vlag van Frankrijk FrankrijkNederland Vlag van Nederland 1 – 4 EK-eindronde
71 17.06.2008 Vlag van Frankrijk FrankrijkItalië Vlag van Italië 0 – 2 EK-eindronde

Trainerscarrière[bewerken | brontekst bewerken]

In 2012 begon hij zijn trainerscarrière als assistent bij Paris Saint-Germain, waar hij een jaar assistent was onder trainer Carlo Ancelotti en een jaar bij Laurent Blanc. Hij won twee keer de Ligue 1, een keer de Coupe de la Ligue en een keer de Trophée des Champions.

In 2014 werd hij trainer van SC Bastia, maar daar werd hij na vijf maanden ontslagen na slechte resultaten. In 2017 werd hij assistent-trainer bij de Welshe club Swansea City AFC om Paul Clement te helpen de club in de Premier League te houden. Op 6 november 2014 verliet hij Swansea City AFC om trainer te worden van KAS Eupen. Hier wist hij de club in seizoen 2017/18 van degradatie te behoeden door op de laatste dag met 4–0 van Royal Excel Moeskroen te winnen. Er was toen sprake van omkoping door klachten van KV Mechelen, maar ze bleven gehandhaafd op het hoogste niveau. In 2018/19 deed KAS Eupen het beter en eindigde de club twaalfde.

In augustus 2019 verliet Makélélé KAS Eupen om jeugdtrainer en technisch mentor te worden bij Chelsea.

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

In 2004 begon Makélélé een relatie met het model Noémie Lenoir, waarna in februari 2005 het eerste kind werd geboren. In 2009 scheidde het koppel.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Frankrijk FC Nantes
Division 1 1x 1994/95
Vlag van Spanje Real Madrid
Internationaal
UEFA Champions League 1x 2001/02
UEFA Super Cup 1x 2002
Wereldbeker voor clubteams 1x 2002
Nationaal
Primera División 2x 2000/01, 2002/03
Supercopa de España 2x 2001, 2003
Vlag van Engeland Chelsea FC
Premier League 2x 2004/05, 2005/06
FA Cup 1x 2006/07
League Cup 1x 2004/05
FA Community Shield 1x 2005
Vlag van Frankrijk Paris Saint-Germain
Coupe de France 1x 2009/10

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Claude Makélélé.