Xenontrioxide

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Xenontrioxide
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van xenontrioxide
Coördinatieve geometrie van xenontrioxide
Algemeen
Molecuulformule XeO3
IUPAC-naam xenon(VI)oxide
Molmassa 179,288 g/mol
SMILES
O=[Xe](=O)=O
InChI
1S/O3Xe/c1-4(2)3
CAS-nummer 13776-58-4
Wikidata Q411169
Beschrijving Kleurloze kristallijne stof
Vergelijkbaar met xenontetraoxide
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Opslag Droog bewaren.
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur kleurloos
Dichtheid 4,55 g/cm³
Smeltpunt 25 °C
Goed oplosbaar in water
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur orthorombisch
Thermodynamische eigenschappen
ΔfHos 402 kJ/mol
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Xenontrioxide is een onstabiele anorganische verbinding van xenon en zuurstof met als brutoformule XeO3. De stof komt voor als een kleurloze kristallijne vaste stof, die hevig reageert met water, met vorming van xenonzuur:

Structuur[bewerken | brontekst bewerken]

Xenon komt in de verbinding voor in oxidatietoestand +VI. De molecule heeft een trigonaal piramidale structuur. Het kristalstelsel is orthorombisch.

Eigenschappen en gevaren[bewerken | brontekst bewerken]

Xenontrioxide is een zeer sterke oxidator en kan daardoor zuurstof onttrekken aan water. Deze reactie wordt nog versneld door aanwezigheid van licht. Xenontrioxide is explosief wanneer het in contact komt met organische verbindingen. Zelfs bij kamertemperatuur kan het detoneren:

In zuur milieu wordt xenontrioxide kwantitatief gereduceerd door jodide: