ATP-toernooi van Doha 2006

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
ATP-toernooi van Doha 2006
Officiële naam Qatar ExxonMobil Open
Editie 2006 (14e editie)
Stad, land DohaQatar
Locatie Khalifa International Tennis Complex
Datum 2 - 7 januari
Auspiciën ATP
Categorie ATP International Series
Prijzengeld $ 975.000
Deelnemers 32 enkel / 32 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond Hardcourt, buiten
Winnaar enkel Vlag van Zwitserland Roger Federer
Winnaars dubbel Vlag van Zweden Jonas Björkman
Vlag van Wit-Rusland Maks Mirni
Toernooidirecteur Ayman Azmy
Vorige: 2005     Volgende: 2007
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Het ATP-tennistoernooi van Doha (officieel de Qatar ExxonMobil Open) van 2006 werd gespeeld van 2 januari tot en met 7 januari in het Qatarese Doha. Er werd gespeeld op een hardcourt ondergrond.

Geplaatste spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Speler Land
1. Roger Federer Vlag van Zwitserland Zwitserland
2. Nikolaj Davydenko Vlag van Rusland Rusland
3. Richard Gasquet Vlag van Frankrijk Frankrijk
4. Sébastien Grosjean Vlag van Frankrijk Frankrijk
5. Igor Andrejev Vlag van Rusland Rusland
6. Olivier Rochus Vlag van België België
7. Gaël Monfils Vlag van Frankrijk Frankrijk
8. Feliciano López Vlag van Spanje Spanje

Eerste ronde[bewerken | brontekst bewerken]

Tim Henman zorgde op de eerste dag van het toernooi voor een verrassing door de als derde geplaatste Richard Gasquet uit het toernooi te slaan. De inmiddels op de wereldranglijst gezakte Brit maakte gebruik van zijn jarenlange ervaring om de "rising-star" uit Frankrijk te verslaan. Roger Federer wist zijn eerste wedstrijd van 2006 makkelijk te winnen van Ivo Minář. Younes El Aynaoui zorgde voor een verrassing door de als vierde geplaatste Fransman Sébastien Grosjean al in de eerste ronde uit te schakelen. Ook Igor Andrejev (als vijfde geplaatst) moest in de eerste ronde toezien hoe zijn tegenstander Potito Starace de derde set met 7-5 wist binnen te slepen.

Tweede ronde[bewerken | brontekst bewerken]

Roger Federer had de grootste moeite om de Fransman Fabrice Santoro van zich af te schudden. De Zwitser kon het verschil slechts maken door middel van het winnen van twee tie-breaks. De Cyprioot Marcos Baghdatis versloeg de als achtste geplaatste Spanjaard Feliciano López in drie sets. Tommy Haas zorgde voor de uitschakeling van Tim Henman.

Kwartfinale[bewerken | brontekst bewerken]

Roger Federer kende geen moeite met Marcos Baghdatis en bereikte zodoende zijn eerste halve finale van 2006. Datzelfde gold voor Tommy Haas die met dezelfde cijfers als Federer won van de Rus Michail Joezjny. De als zevende geplaatste Gaël Monfils had het in de tweede set knap lastig met Dmitri Toersoenov, maar trok in de tiebreak aan het langste eind nadat hij de eerste set al had gewonnen. De laatste halvefinalist is Filippo Volandri die relatief gemakkelijk de als tweede geplaatste Nikolaj Davydenko verraste. Met drie Russen in vier kwartfinales die allen verloren was het bijltjesdag voor Rusland.

Halve finale[bewerken | brontekst bewerken]

In de halve finales deden er zich geen verrassingen voor. De geplaatste spelers Roger Federer en Gaël Monfils wisten zich makkelijk te ontdoen van respectievelijk Tommy Haas en Filippo Volandri.

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Roger Federer wist zijn eerste toernooi van 2006 meteen in de eerste week van het nieuwe jaar al te winnen. In de eerste set kon tegenstander Gaël Monfils zijn bewondering voor het slagenrepertoire van Federer nauwelijks onderdrukken. De Fransman ging goed mee in de rally, maar telkens moest hij het onderspit delven als de titelhouder tot een tempoversnelling besloot over te gaan. Monfils wierp in de tweede set de schroom van zich af en speelde veel beter en kwam zelfs met 5-3 voor. Federer kwam terug, met een tiebreak als gevolg. In de tiebreak kwam de klasse van Federer bovendrijven en was de wedstrijd gespeeld.

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Achtste finale   Kwartfinale   Halve finale en Finale  
 Vlag van Zwitserland Roger Federer  6 6  
 Vlag van Tsjechië Ivo Minář  1 3      Vlag van Zwitserland Roger Federer  7 7  
 Vlag van Frankrijk Fabrice Santoro  6 2 6    Vlag van Frankrijk Fabrice Santoro  6 6  
 Vlag van Oostenrijk Oliver Marach  0 6 4        Vlag van Zwitserland Roger Federer  6 6  
 Vlag van Qatar Sultan Khalfan  1 1        Vlag van Cyprus Marcos Baghdatis  4 3  
 Vlag van Cyprus Marcos Baghdatis  6 6      Vlag van Cyprus Marcos Baghdatis  6 3 7
 Vlag van Roemenië Victor Hănescu  4 6    Vlag van Spanje Feliciano López  1 6 5  
 Vlag van Spanje Feliciano López  6 7        Vlag van Zwitserland Roger Federer  6 6  
 Vlag van Frankrijk Richard Gasquet  4 4        Vlag van Duitsland Tommy Haas  3 3  
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tim Henman  6 6      Vlag van Verenigd Koninkrijk Tim Henman  2 6  
 Vlag van Duitsland Tommy Haas  5 6 7    Vlag van Duitsland Tommy Haas  6 7  
 Vlag van Zwitserland Stanislas Wawrinka  7 2 5        Vlag van Duitsland Tommy Haas  6 6
 Vlag van Rusland Michail Joezjny  1 6 6        Vlag van Rusland Michail Joezjny  4 3  
 Vlag van Zweden Jonas Björkman  6 3 4      Vlag van Rusland Michail Joezjny  6 6
 Vlag van Italië Davide Sanguinetti  2 7 7    Vlag van Italië Davide Sanguinetti  2 3  
 Vlag van België Olivier Rochus  6 6 6      Vlag van Zwitserland Roger Federer  6 7
 Vlag van Frankrijk Gaël Monfils  7 6      Vlag van Frankrijk Gaël Monfils  3 6  
 Vlag van Tsjechië Tomas Zib  5 4      Vlag van Frankrijk Gaël Monfils  7 6  
 Vlag van Wit-Rusland Maks Mirni  4 6 6    Vlag van Zuid-Afrika Wesley Moodie  6 4  
 Vlag van Zuid-Afrika Wesley Moodie  6 4 7        Vlag van Frankrijk Gaël Monfils  6 7  
 Vlag van Servië en Montenegro Janko Tipsarević  5 2        Vlag van Rusland Dmitri Toersoenov  2 6  
 Vlag van Rusland Dmitri Toersoenov  7 6      Vlag van Rusland Dmitri Toersoenov  7 6
 Vlag van Marokko Younes El Aynaoui  6 6    Vlag van Marokko Younes El Aynaoui  6 2  
 Vlag van Frankrijk Sébastien Grosjean  4 4        Vlag van Frankrijk Gaël Monfils  6 6
 Vlag van Rusland Igor Andrejev  5 6 5        Vlag van Italië Filippo Volandri  3 4  
 Vlag van Italië Potito Starace  7 1 7      Vlag van Italië Potito Starace  4 3  
 Vlag van Italië Filippo Volandri  6 6    Vlag van Italië Filippo Volandri  6 6  
 Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut  4 4        Vlag van Italië Filippo Volandri  6 6
 Vlag van Roemenië Andrei Pavel  6 6 6        Vlag van Rusland Nikolaj Davydenko  3 4  
 Vlag van Tsjechië Robin Vik  2 7 7      Vlag van Tsjechië Robin Vik  3 4
 Vlag van België Christophe Rochus  3 1    Vlag van Rusland Nikolaj Davydenko  6 6  
 Vlag van Rusland Nikolaj Davydenko  6 6  

* opgave/walk-over

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]