Marcos Baghdatis

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Marcos Baghdatis
Marcos Baghdatis
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Cyprus Cypriotische
Geboorteplaats Vlag van Cyprus Limasol, Cyprus
Geboortedatum 17 juni 1985
Woonplaats Vlag van Cyprus Limasol, Cyprus
Lengte 1,82 m
Gewicht 82 kg
Profdebuut 2003
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 8.918.917 US dollar
Coach Juan Spina
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 349–274
Titels 4
Hoogste positie 8e (21 augustus 2006)
Huidige positie 83e (11 juni 2018)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open Finale (2006)
Vlag van Frankrijk Roland Garros Achtste finale (2007)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon Halve finale (2006)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2004, 2006)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 50–62
Titels 1
Hoogste positie 93e (7 januari 2008)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2007)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2016)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (2007)
Laatst bijgewerkt op: 16 juni 2016
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Marcos Baghdatis (Grieks: Μάρκος Παγδατής) (Limasol, 17 juni 1985) is een Cypriotische voormalige proftennisser.

Sinds 14 juli 2012 is hij gehuwd met de Kroatische tennisspeelster Karolina Šprem.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Baghdatis speelde van 2003 tot en met 2019 professioneel tennis. Op Wimbledon was de tweede ronde tegen de Italiaan Matteo Berrettini zijn laatste profwedstrijd.

De belangrijkste hoogtepunten in de carrière van Marcos Baghdatis vonden plaats in de periode 2005 tot en met 2007. Eind 2005 bereikte hij de finale van het ATP-toernooi van Bazel 2005 , waarin hij verloor van de Chileen Fernando González. Op de Australian Open 2006 (mannen) bereikte Baghdatis heel verrassend de finale, maar moest hij, net als een jaar eerder in de vierde ronde, de Zwitser Roger Federer , feliciteren met de overwinning. Later dat jaar haalde hij ook op Wimbledon 2006 (mannen) de halve finale, maar daarin was de Spanjaard Rafael Nadal te sterk. Richting het einde van het seizoen won hij ten koste van de Kroaat Mario Ančić op het ATP-toernooi van Peking 2006 zijn eerste ATP-titel. Op 21 augustus van het jaar bereikte hij met de 8e plaats op de ATP-ranking zijn hoogste positie op de wereldranglijst ooit.

Ook in 2007 haalde Baghdatis nog enkele fraaie resultaten. Op het ATP-toernooi van Zagreb 2007 versloeg hij in de finale thuisspeler Ivan Ljubičić om zodoende zijn tweede ATP-titel in de wacht te slepen. Twee weken later verloor hij in de finale van ATP-toernooi van Marseille 2007 van thuisspeler Gilles Simon. Het grasseizoen was met een finaleplaats op het ATP-toernooi van Halle 2007 (verlies tegen Tomáš Berdych) en een kwartfinale op Wimbledon 2007 (verlies tegen Novak Djokovic) ook goed. Aan het einde van het seizoen bereikte Baghdatis ook nog de halve finale van het ATP-toernooi van Parijs 2007 (verlies tegen Nadal).

In 2009 won hij op ATP-toernooi van Stockholm 2019 ten koste van de Belg Olivier Rochus zijn derde ATP-titel. Begin 2010 pakte hij op het ATP-toernooi van Sydney 2010 tegen de Fransman Richard Gasquet zijn vierde en laatste ATP-titel. De finales van het ATP-toernooi van Washington 2010, verlies tegen de Argentijn David Nalbandian en het ATP-toernooi van Moskou 2010, verlies tegen de Serviër Viktor Troicki, en de een halve finale op het ATP-toernooi van Cincinnati 2010, verlies tegen Roger Federer, zorgden voor een tweede opleving in zijn carrière, maar resultaten op grandslams en andere grote toernooien bleven nadien uit.

Op de Australian Open 2008 speelde Baghdatis een legendarische wedstrijd in de derde ronde tegen thuisspeler Lleyton Hewitt. De Australiër won uiteindelijk met 3-6 7-5 7-5 6-7 6-3 in een partij die pas om 04.33 uur in de nacht afgelopen was. De wedstrijd, die 4 uur en 45 minuten duurde, is de boeken in gegaan als de partij die als laatste ooit na middernacht klaar was.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
Gewonnen finales
1. 17 september 2006 Vlag van China ATP Peking Hardcourt Vlag van Kroatië Mario Ančić 6-4, 6-0 Details
2. 4 februari 2007 Vlag van Kroatië ATP Zagreb Tapijt (i) Vlag van Kroatië Ivan Ljubičić 7-6(4), 4-6, 6-4 Details
3. 25 oktober 2009 Vlag van Zweden ATP Stockholm Hardcourt (i) Vlag van België Olivier Rochus 6–1, 7–5 Details
4. 16 januari 2010 Vlag van Australië ATP Sydney Hardcourt Vlag van Frankrijk Richard Gasquet 6–4, 7–6(2) Details
Verloren finales
1. 30 oktober 2005 Vlag van Zwitserland ATP Bazel Tapijt (i) Vlag van Chili Fernando González 7–6(8), 3–6, 5–7, 4–6
2. 29 januari 2006 Vlag van Australië Australian Open Hardcourt Vlag van Zwitserland Roger Federer 7–5, 5–7, 0–6, 2–6 Details
3. 18 februari 2007 Vlag van Frankrijk ATP Marseille Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Gilles Simon 4–6, 6–7(3) Details
4. 17 juni 2007 Vlag van Duitsland ATP Halle Gras Vlag van Tsjechië Tomáš Berdych 5–7, 4–6 Details
5. 8 augustus 2010 Vlag van Verenigde Staten ATP Washington Hardcourt Vlag van Argentinië David Nalbandian 2–6, 6–7(4) Details
6. 24 oktober 2010 Vlag van Rusland ATP Moskou Hardcourt (i) Vlag van Servië Viktor Troicki 6–3, 4–6, 3–6 Details
7. 2 oktober 2011 Vlag van Maleisië ATP Kuala Lumpur Hardcourt (i) Vlag van Servië Janko Tipsarević 4–6, 5–7 Details
8. 27 juli 2015 Vlag van Verenigde Staten ATP Atlanta Hardcourt Vlag van Verenigde Staten John Isner 3–6, 3–6 Details
9. 28 februari 2016 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten ATP Dubai Hardcourt Vlag van Zwitserland Stan Wawrinka 4-6, 6-7(13) Details
10. 1 oktober 2017 Vlag van China ATP Chengdu Hardcourt Vlag van Oezbekistan Denis Istomin 2-3 opgave Details
Gewonnen finales challengers
1. 24 oktober 2004 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bolton Hardcourt (i) Vlag van Nederland Peter Wessels 6-1, 3-6, 6-2
2. 14 november 2004 Vlag van Slowakije Bratislava Tapijt (i) Vlag van Kroatië Dominik Hrbatý 7-6(4), 7-6(3)
3. 3 juli 2005 Vlag van Spanje Cordoba Hardcourt Vlag van Colombia Alejandro Falla 6-3, 6-3
4. 9 augustus 2009 Vlag van Canada Vancouver Hardcourt Vlag van België Xavier Malisse 6-4, 6-4
5. 13 september 2009 Vlag van Frankrijk Saint-Remy Hardcourt Vlag van België Xavier Malisse 6-4, 6-1
6. 18 oktober 2009 Vlag van Oezbekistan Tasjkent Hardcourt Vlag van Oezbekistan Denis Istomin 6-3, 1-6, 6-3
7. 8 juni 2014 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nottingham Gras Vlag van Australië Marinko Matosevic 6-4, 6-3
8. 3 augustus 2014 Vlag van Canada Vancouver Hardcourt Vlag van Oezbekistan Farrukh Dustov 7-6(6), 6-3
9. 10 augustus 2014 Vlag van Verenigde Staten Aptos Hardcourt Vlag van Kazachstan Michail Koekoesjkin 7-6(7), 6-4
10. 2 november 2014 Vlag van Zwitserland Genève Hardcourt (i) Vlag van Polen Michał Przysiężny 6-1, 4-6, 6-3
11. 17 maart 2019 Vlag van China Shenzen Hardcourt Vlag van Italië Stefano Napolitano 6-2, 3-6, 6-4

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Gewonnen finales herendubbel
1. 5 februari 2012 Vlag van Kroatië ATP Zagreb Hardcourt (i) Vlag van Rusland Michail Joezjny Vlag van Kroatië Ivan Dodig
Vlag van Kroatië Mate Pavić
6-2, 6-2 Details
Verloren finales herendubbel
1. 6 januari 2008 Vlag van India ATP Chennai Hardcourt Vlag van Frankrijk Marc Gicquel Vlag van Thailand Sanchai Ratiwatana
Vlag van Thailand Sonchat Ratiwatana
4–6, 5–7 Details
2. 5 mei 2013 Vlag van Duitsland ATP München Gravel Vlag van Verenigde Staten Eric Butorac Vlag van Finland Jarkko Nieminen
Vlag van Rusland Dmitri Toersoenov
1–6, 4–6 Details

Resultaten grote toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019
grandslamtoernooien
Australian Open 4R F 2R 3R 4R 3R 3R 2R 3R 1R 3R 1R 2R 2R
Roland Garros 1R 2R 4R 1R 1R 3R 2R 2R 1R 2R 2R 1R 1R
Wimbledon 1R HF KF 4R 1R 3R 3R 1R 2R 3R 1R 2R 2R 2R
US Open 2R 1R 2R 1R 1R 1R 2R 3R 1R 1R 4R 1R 2R
ATP Masters 1000
Indian Wells KF 2R 3R 4R 2R 3R 1R 2R 4R
Miami 3R 2R 2R 3R 2R 2R 3R 1R 2R 1R
Monte Carlo 1R 1R 1R
Madrid l.c. 2R 2R 1R 1R 1R 1R
Rome 2R 3R 1R 1R 1R 1R
Montréal/Toronto 1R 3R 1R 1R 2R 1R
Cincinnati 3R 3R HF 1R 2R 1R 2R
Shanghai l.c. 1R 3R
Parijs HF 1R 1R 2R
olympisch
Olympische Spelen 2R g.t. g.t. 3R g.t. g.t.
statistieken
totaal aantal titels 0 0 1 1 0 1 1 0 0 0 0 0 0 0 0 0
eindejaarsranking 159 55 12 16 98 42 20 44 36 87 85 46 36 102

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019
grandslamtoernooien
Australian Open 1R 2R 3R 1R 2R
Roland Garros 1R
Wimbledon 1R 1R 1R
US Open 2R 1R
ATP Masters 1000
Indian Wells 1R 1R
Miami 1R
Monte Carlo
Madrid l.c.
Rome 2R 2R 1R
Montréal/Toronto
Cincinnati
Shanghai l.c.
Parijs
olympisch
Olympische Spelen g.t. g.t. g.t. g.t.
statistieken
totaal aantal titels 0 0 0 0 0 0 1 0 0 0 0 0 0 0
eindejaarsranking 393 106 282 833 508 272 212 169 859 420 404

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Marcos Baghdatis.