David Nalbandian

David Nalbandian
Persoonlijke informatie
Bijnaam	King David, El Rey David
Nationaliteit	Argentinië
Geboorteplaats	Unquillo, Argentinië
Geboortedatum	1 januari 1982
Woonplaats	Unquillo, Argentinië
Lengte	1,80 m
Gewicht	79 kg
Profdebuut	2000
Slaghand	rechts
Totaal prijzengeld	11.123.125 US dollar
Coach	Luis Lobo
Profiel	(en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans	383–192
Titels	11
Hoogste positie	3e (20 maart 2006)
ATP Finals	winst (2005)
Olympische Spelen	3e ronde (2008)
	Grandslamresultaten
Australian Open	halve finale (2006)
Roland Garros	halve finale (2004, 2006)
Wimbledon	finale (2002)
US Open	halve finale (2003)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans	49–53
Titels	0
Hoogste positie	105e (5 oktober 2009)
	Grandslamresultaten
Australian Open	1e ronde (2006)
Roland Garros	1e ronde (2006)
Wimbledon	2e ronde (2006)
	Laatst bijgewerkt op: 17 juni 2012
Portaal	Tennis

David Nalbandian (Unquillo, 1 januari 1982) is een voormalig tennisser uit Argentinië. De naam Nalbandian is een Armeense naam van Perzische oorsprong en betekent hoefsmid. De grootvader van David Nalbandian is een immigrant uit Armenië en zijn moeder is van Italiaanse afkomst.^[1]

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Nalbandian bereikte eenmaal in zijn carrière de finale in een grandslamtoernooi: in 2002 bereikte hij als een relatief onbekende de eindstrijd op Wimbledon. In die finale verloor hij van de Australiër Lleyton Hewitt. Zijn hoogste ranking was de derde plaats. Op alle grandslamtoernooien reikte hij minimaal tot de halve finale.

In 2005 won hij de finale van de Tennis Masters Cup van de wereldranglijstaanvoerder Roger Federer (6-7, 6-7, 6-2, 6-1, 7-6). Het betekende het einde van Federers recordreeks van 24 opeenvolgende gewonnen finales.

In 2012 werd Nalbandian in de finale van het ATP-toernooi van Londen, een voorbereidingstoernooi op Wimbledon, gediskwalificeerd. Nalbandian miste een bal en verloor daardoor zijn opslagbeurt, waarna hij uit frustratie een reclamebord kapotschopte. Het kapotte reclamebord raakte een lijnrechter tegen zijn onderbeen, met een snijwond tot gevolg.

Nalbandian stond bekend als een zeer veelzijdig speler en een 'shotmaker', een pure tennisser. Zijn sterkste wapens waren zijn voetenwerk en de dubbelhandige backhand langs de lijn. Puur op talent was hij in staat om, als hij in vorm was, van de allerbeste tennissers te winnen. In 2007 won hij de Masterstoernooien van Madrid en Parijs achter elkaar; hij versloeg in beide toernooien tweemaal zowel Roger Federer als Rafael Nadal, die destijds samen de tenniswereld domineerden. Nalbandian was echter niet de meest gedisciplineerde en mentaal sterkste tennisser, en kon ook niet op alle ondergronden zo goed uit de voeten als op indoor hardcourt.

Overigens versloeg Nalbandian in Madrid tevens Novak Djokovic. Dit is tot dusver de enige keer dat het een tennisser gelukt is om de zogenaamde "Grote Drie" van het mannentennis in één toernooi te verslaan.^[2]

Op 1 oktober 2013 kondigde Nalbandian zijn afscheid aan van het professionele tennis. Als belangrijkste reden hiervoor gaf hij schouderproblemen op.^[3] Hij staat bekend als een van de beste tennissers zonder grandslamtitel ooit.^[4]

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009	vanaf 2009
Tennis Masters Cup	ATP Finals
ATP Masters Series	ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold	ATP Tour 500
ATP International Series	ATP Tour 250

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr.	Datum	Toernooi	Ondergrond	Tegenstander in finale	Score	Details
Gewonnen finales
1.	14 april 2002	ATP Estoril (1)	Gravel	Jarkko Nieminen	6-4, 7-6	Details
2.	27 oktober 2002	ATP Bazel	Tapijt (i)	Fernando González	6-4, 6-3, 6-2	Details
3.	1 mei 2005	ATP München	Gravel	Andrei Pavel	6-4, 6-1	Details
4.	20 november 2005	Tennis Masters Cup, Shanghai	Tapijt (i)	Roger Federer	6-7, 6-7, 6-2, 6-1, 7-6	Details
5.	7 mei 2006	ATP Estoril (2)	Gravel	Nikolaj Davydenko	6-3, 6-4	Details
6.	21 oktober 2007	ATP Madrid	Hardcourt (i)	Roger Federer	1-6, 6-3, 6-3	Details
7.	4 november 2007	ATP Parijs	Hardcourt (i)	Rafael Nadal	6-4, 6-0	Details
8.	24 februari 2008	ATP Buenos Aires	Gravel	José Acasuso	3-6, 7-6, 6-4	Details
9.	4 oktober 2008	ATP Stockholm	Hardcourt (i)	Robin Söderling	6-2, 5-7, 6-3	Details
10.	18 januari 2009	ATP Sydney	Hardcourt	Jarkko Nieminen	6-3, 6-7, 6-2	Details
11.	8 augustus 2010	ATP Washington	Hardcourt	Marcos Baghdatis	6-2, 7-6	Details
Verloren finales
1.	30 september 2001	ATP Palermo	Gravel	Félix Mantilla	6-7, 4-6	Details
2.	7 juli 2002	Wimbledon	Gras	Lleyton Hewitt	1-6, 3-6, 2-6	Details
3.	10 augustus 2003	ATP Montreal	Hardcourt	Andy Roddick	1-6, 3-6	Details
4.	26 oktober 2003	ATP Bazel (1)	Tapijt (i)	Guillermo Coria	Walk-over	Details
5.	9 mei 2004	ATP Rome	Gravel	Carlos Moyá	3-6, 3-6, 1-6	Details
6.	24 oktober 2004	ATP Madrid	Hardcourt (i)	Marat Safin	2-6, 4-6, 3-6	Details
7.	31 oktober 2004	ATP Bazel (2)	Tapijt (i)	Jiří Novák	7-5, 3-6, 4-6, 6-1, 2-6	Details
8.	25 februari 2008	ATP Acapulco	Gravel	Nicolás Almagro	1-6, 6-7	Details
9.	26 oktober 2008	ATP Bazel (3)	Tapijt (i)	Roger Federer	3-6, 4-6	Details
10.	2 november 2008	ATP Parijs	Tapijt (i)	Jo-Wilfried Tsonga	3-6, 6-4, 4-6	Details
11.	10 januari 2011	ATP Auckland	Hardcourt	David Ferrer	3-6, 2-6	Details
12.	17 juni 2012	ATP Londen	Gras	Marin Čilić	7-6, 3-4, diskwalificatie	Details
13.	17 februari 2013	ATP São Paulo	Gravel (i)	Rafael Nadal	2–6, 3–6	details
Gewonnen challengers
1.	18 maart 2001	Salinas	Hardcourt	Ronald Agénor	6-4, 6-2
2.	11 november 2001	Montevideo	Gravel	Fernando González	6-2, 3-6, 6-3

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr.	Datum	Toernooi	Ondergrond	Partner	Tegenstanders in finale	Score	Details
Verloren ATP-finales heren dubbelspel
1.	23 februari 2003	ATP Buenos Aires	Gravel	Lucas Arnold Ker	Mariano Hood Sebastián Prieto	2-6, 2-6	Details
Gewonnen challengers heren dubbelspel
1.	18 maart 2001	Salinas	Hardcourt	Luis Horna	Daniel Melo Flavio Saretta	6-4, 0-6, 6-1

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t.	geen toernooi gehouden
l.c.	lagere categorie
–	niet deelgenomen
G	uitgeschakeld in de groepsfase
1R	uitgeschakeld in de eerste ronde
2R	uitgeschakeld in de tweede ronde
3R	uitgeschakeld in de derde ronde
4R	uitgeschakeld in de vierde ronde
KF	uitgeschakeld in de kwartfinale
HF	uitgeschakeld in de halve finale
F	de finale verloren
W	het toernooi gewonnen
w-v	winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Deze gegevens zijn bijgewerkt tot en met 17 juni 2012

Toernooi	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	w-v
Grandslamtoernooien
Australian Open	–	–	2R	KF	KF	KF	HF	4R	3R	2R	–	2R	2R	26-10
Roland Garros	–	–	3R	2R	HF	4R	HF	4R	2R	–	–	–	1R	20-8
Wimbledon	–	–	F	4R	–	KF	3R	3R	1R	–	–	3R		19-7
US Open	–	3R	1R	HF	2R	KF	2R	3R	3R	–	3R	3R		21-10
Winst-verlies	0-0	2-1	9-4	13-4	10-3	15-4	13-4	10-4	5-4	1-1	2-1	5-3	1-2	86-35
Tennis Masters Cup
ATP World Tour Finals	–	–	–	G	–	W	HF	–	–	–	–	–		6-6
ATP Masters 1000
Indian Wells	–	–	2R	1R	–	4R	4R	4R	KF	4R	2R	–	KF	17-9
Miami	1R	1R	1R	3R	–	3R	HF	3R	2R	2R	3R	–	2R	10-11
Monte Carlo	–	–	3R	2R	KF	–	3R	2R	KF	3R	KF	–	–	16-8
Rome	–	–	2R	1R	F	1R	HF	–	2R	–	–	–	2R	11-7
Madrid	–	–	3R	–	F	HF	HF	W	3R	–	–	–	1R	19-6
Montreal/Toronto	–	–	KF	F	1R	2R	1R	3R	–	–	KF	1R		14-8
Cincinnati	–	–	1R	KF	–	2R	2R	1R	–	–	3R	2R		8-7
Shanghai	Geen Masters 1000									–	–	2R		1-1
Parijs	–	–	2R	–	–	2R	–	W	F	–	2R	–		12-4
Hamburg	–	–	1R	HF	1R	1R	–	–	–	Geen Masters 1000				4-4
Olympische Spelen
Olympische Spelen	–	Niet gehouden			–	Niet gehouden			3R	Niet gehouden				2-1
Statistieken
titels per jaar	0	0	2	0	0	2	1	2	2	1	1	0	0	11
Totaal winst-verlies					34-14	44-19	44-17	31-18	44-16	14-7	28-10	22-12	20-11	376-181
Eindejaarsranking	245	47	12	8	9	6	8	9	11	64	27	64		n.v.t.