Het Armeense alfabet (Armeens: Հայերենի այբուբեն) werd in 405 ontworpen door de Armeense geleerde en religieuze Mesrop Masjtots.
Beide in Armenië gesproken talen (Oost-Armeens en West-Armeens) gebruiken het Armeensealfabet. Het alfabet bestond oorspronkelijk uit 36 letters. De volgorde van de letters had een religieuze symboliek; het Armeense alfabet begon met "Ա" A en eindigde met "Ք" Q, dit verwees naar God (Աստուած) en naar Christus (Քրիստոս). Later werden er de letters "և" (j)ev, "օ" o en "ֆ" f bij toegevoegd.
In de tabel hieronder wordt het alfabet weergegeven:
Letter: hoofdletter en kleine letter
Naam: in de klassieke en de hervormde Armeense spelling: De klassieke 5e-eeuwse spelling (Masjtotsjaanse spelling) werd in de 19e eeuw hervormd en wordt gebruikt in het West-Armeens (Armeense diaspora) en in het Oost-Armeens in Iran. Deze bevat de oorspronkelijke 36 letters en de 2 letters die in de 13e eeuw werden toegevoegd. Met 'hervormd' wordt de spellingshervorming van 1922 en 1924 bedoeld (aangepast in 1940) die in de Sovjetperiode is doorgevoerd en vanwege vermeende politieke motieven nooit door de Armeense diaspora is geaccepteerd. Deze spellingshervorming richtte zich vooral op het neutraliseren van het klassieke etymologische schrift en de aanpassing van de fonetische realisatie (spraakaanpassing) en het fonetisch schrift. Deze hervorming wordt gebruikt in het Oost-Armeens in Armenië en de Armeense gemeenschappen in Rusland en Georgië.
↑Als beginklank je /jɛ/?, anders e /ɛ/?. De reden is dat de j /j/? uitvalt in samenstellingen. Bijvoorbeeld եղբայր (jerbajr, /jɛʀˈbajɹ/? (broer), maar մորեղբայր (morerbajr, /moɹɛʀˈbajɹ/? (broer van de moeder).
↑ abc(hy) Melkonian, Zareh (1990), Գործնական Քերականութիւն — Արդի Հայերէն Լեզուի (Միջին եւ Բարձրագոյն Դասընթացք), Fourth, Los Angeles, p. 6.
↑t met aspiratie (zachte t). Soms ook als 'th' of t', maar dit was vroeger gebruikelijker. Het wordt nog gebruikt bij woorden van Griekse oorsprong als կաթոլիկոս (getranslitereerd: kat‘olikos, getranscribeerd: katholikos)
↑Bij het gebruik van de hervormde Armeense spelling (1922-1924; alleen van toepassing in Armenië) wordt de naam van <լ> uitgesproken als [ljun]?.
↑Huig-r, Franse r of uvulaire tril: als in Paris. Ligt dicht tegen de g aan en wordt vaak als 'gh' of 'g' getranscribeerd.
↑Alleen in de klassieke spelling aan het begin van een woord en voor een stam binnen een woord.
↑Als de j in jaar of jongen. De alternatieven 'i' en 'y' naar voorbeeld van de Engelse transcriptie zijn gezien de uitspraak niet correct. Hajrapetjan is qua uitspraak dus beter dan Hairapetian of Hayrapetyan, die in combinatie met de klinker ervoor of erna ook anders kunnen worden gelezen. In het Oudarmeens kan wel de 'h' worden gebruikt, zoals bij Յակոբ; Hakob = Jakob.
↑Als beginklank vo /vo/?, anders o /o/?. De reden is dat de /v/? uitvalt in samenstellingen. Bijvoorbeeld որդի (ordi, /voɹˈtʰi/? (zoon), maar քեռորդի (k‘eṙordi, /kʰeroɹˈtʰi/? (zoon van de oom aan moederszijde).
↑Als beginklank 'vo', anders 'o' (uitzonderingen: ո՞վ en ովքե՞ր). De reden is dat de 'v' uitvalt bij samenstellingen. Bijvoorbeeld որդի (ordi, [voɹ'tʰi]; zoon), maar քեռորդի (k‘eṙordi, [kʰeroɹ'tʰi]; zoon van de oom aan moederszijde).
↑Bij het gebruik van de hervormde Armeense spelling wordt de naam van <տ> uitgesproken als [tʰyun]?.
↑ abIn de praktijk alleen in gebruik in het Oost-Armeens in Iran [ɹ]?. In het Oost-Armeens van Armenië is de klassieke Armeense [ɹ]? (ր) verplaatst naar [ɾ]?.
↑In de hervormde spelling is deze letter vervangen door de eenklank <ու> die de [u]? weergeeft.
↑Meestal geeft het de /v/? weer, maar er zijn een aantal uitzonderingen. In Oudarmeens geeft աւ aan het begin van een woord (wanneer gevolgd door een medeklinker) een /au/? (als in dauw) weer. Bijvoorbeeld աւր (aur, /auɹ/?, dag). Door een klankverschuiving in de Middeleeuwen is deze uitspraak veranderd naar /oɹ/? en sinds de 13e eeuw wordt het geschreven als օր (ōr); de oorspronkelijke eenklank ու (geeft /ov/? weer of /ou/?) werd /u/?; de eenklank իւ (iw) geeft /ju/? weer. De spellingshervorming in Armenië verving ի (i) door յ (j) en ւ (v) door ու (oe), waarmee de tweeklank յու (joe) werd gevormd.
↑Alleen in de klassieke spelling: in gesloten lettergrepen na een i als 'oe' wanneer de lettergreep niet door een samenstelling wordt gesloten.
↑Bij het gebruik van de hervormde Armeense spelling wordt de naam van <փ> uitgesproken als [pʰjuɾ]?.
↑Vooral als beginklank en in samengestelde woorden. Bijvoorbeeld այսօր (ajsōr, [aj'soɹ], tegenwoordig, letterlijk deze dag), samengesteld uit այս (ajs, [ajs], deze) en օր (ōr, [oɹ], dag).
