Axiniet
| Axiniet | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Mineraal | ||||
| Chemische formule | Ca2( Fe,Mg, Mn)Al2[(BO3)(OH)
(Si4O12)] | |||
| Kleur | Bruin, oranjegeel, grijs, violet, groen, blauw | |||
| Streepkleur | wit | |||
| Hardheid | 6,5-7 | |||
| Glans | Glasglans | |||
| Opaciteit | Doorzichtig, doorschijnend | |||
| Breuk | Schelpvormig | |||
| Splijting | Volkomen | |||
| Kristaloptiek | ||||
| Dubbele breking | -0,010 tot -0,012 | |||
| Dispersie | Groot | |||
| Fluorescentie | rood,oranje | |||
| Luminescentie | Soms violet tot oranje | |||
| Pleochroïsme | Sterk, trichroisme, met blote oog waarneembaar | |||
| Overige eigenschappen | ||||
| Veredeling | Niet bekend | |||
| Bijzondere kenmerken | Soms alexandriet-effect | |||
| Lijst van mineralen | ||||
| ||||
Axiniet is een mineraal, een bruin tot violet-bruin, of roodachtig-bruin gelammeleerd sorosilicaat bestaande uit calcium, aluminium en boor, en is genoemd naar het Griekse woord 'Axe' (bijl), vanwege de vorm van het kristal. Het mineraal werd al in 1797 genoemd door René Just Haüy, maar zelden als edelsteen vermeld.
Ontstaan[bewerken | brontekst bewerken]
In alpiene skarnen en aders en in metamorfieten.
Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]
In edelsteenkwaliteit komt axiniet voor in Brazilië en in de Verenigde Staten in Californië en New Jersey. In Nevada en in Tanzania hebben axinieten een alexandriet-effect. Grotere kristallen vindt men in Mexico, violette stenen komen uit Australië, Rusland, Tadzjikistan, Frankrijk, Zwitserland, Noorwegen en Finland.
Bewerking[bewerken | brontekst bewerken]
Vergelijkbare mineralen[bewerken | brontekst bewerken]
Determinatie[bewerken | brontekst bewerken]
Hardheid, soortelijk gewicht, optisch.
Aanbeveling[bewerken | brontekst bewerken]
Men kan axinieten alleen met zeepwater reinigen, de stenen zijn gevoelig voor warmte.
