Bennie Streuer

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bennie Streuer
Bennie Streuer
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 16 april 1984
Geboorteplaats Assen
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Sportieve informatie
Discipline Wegrace
Onderde(e)l(en) Zijspanrace
Debuut 2007
Portaal  Portaalicoon   Sport

Bennie Streuer (Assen, 16 april 1984) is een Nederlands zijspancoureur. Samen met bakkenist Geert Koerts werd hij wereldkampioen in 2015. Zijn vader, Egbert Streuer, is drievoudig wereldkampioen en twaalfvoudig Nederlands kampioen zijspanracen.

Streuer begon in 2007 met zijspanracen.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

NK[bewerken | brontekst bewerken]

In 2010 won Streuer met Kees Endeveld als bakkenist de titel in het ONK met slechts één punt voorsprong op de combinatie Colin Nicholson/Jarno van Lith.[1]
In 2011 behaalden Streuer en Endeveld opnieuw de titel in het ONK. Ze wonnen dat seizoen bijna alle ONK-races (Assen (2x), Mettet (B) (2x), Hengelo en Francorchamps (B)). Alleen in Oss moesten ze genoegen nemen met de derde plaats.[2][3]:p164-165;184
In 2012 behaalde Streuer zijn derde Open-Nederlandse titel op rij. Een tweede plaats met zijn nieuwe bakkenist Freek Dirksen tijdens de afsluitende Race of the Champions op het (TT-Circuit Assen was voldoende om met vier punten voorsprong de titel te winnen.[4][5] Streuer reed de eerste helft van het seizoen 2012 met bakkenist Kees Endeveld, die halverwege het seizoen bakkenist werd van wereldkampioen Tim Reeves. (Reeves en Endeveld wonnen de afsluitende race in Assen)[6]

IDM[bewerken | brontekst bewerken]

Bennie Streuer en bakkenist Geert Koerts tijdens de IDM Zijspanfinale 2016 op de Hockenheimring

In 2014 wonnen Streuer en Koerts de Internationale Deutsche Motorradmeisterschaft (IDM) race in Assen.[7]
In 2015 pakten Streuer en Koerts drie maal pole-position.[8]
In 2016 reed Steuer voor het IDM 7 races met Koerts[9] en 2 met Gerard Daalhuizen.[9] Hij won 2 races (beide in Assen[10]) en eindigde 6 maal als tweede en 1 maal als derde. Daarnaast behaalde hij 2 pole-positions (waarvan 1 in Assen) en reed hij 2 maal de ‘snelste ronde’ (waarvan 1 in Assen).[9] Team Streuer won in 2016 zijn eerste titel in de Internationale Deutsche Motorradmeisterschaft (IDM) Gespannrennen.[9][10]
In 2017 eindigden Streuer en Daalhuisen op LCR-Suzuki bij de IDM Gespannrennen als derde (1 van de 12 races gewonnen, 7 maal tweede),[11]
In 2018 werd hij met Daalhuisen tweede achter de Duitsers Josef Sattler en Uwe Neubert. Streuer won 5 van de 12 races, eindigde 3 maal als tweede en 1 maal als derde.[12]
In 2019 werd Streuer met Kevin Rousseau vijfde in de IDM.[13]
In het Corona seizoen 2020 werden voor het IMD slechts 7 races verreden tussen 16 aug 2020 en 4 okt 2020. Streuer en Ilse de Haas[noot 1] eindigden in 6 van de 7 races op het podium (4 maal tweede, 2 maal derde), en beëindigden het IDM-seizoen 2020 op de tweede plek achter de Zwitsers Markus Schlosser en Marcel Fries.[14]
Door zijn crash op 9 april 2021 miste Streuer het begin van het IDM seizoen 2021. Hij hervatte het WK seizoen op 24 juli met Jeroen Remmé als bakkenist, tijdens het WK Superbike in Assen.[15] Twee weken later, op 14 en 15 augustus in Assen, tijdens de IDM Gespannrennen eindigden Streuer en Remmé de eerste race op de tweede plek, waarna ze de tweede race wonnen.[16]

WK[bewerken | brontekst bewerken]

In 2014 stond Streuer met bakkenist Geert Koerts met een 2e plaats in Donington voor het eerst op het WK podium. Ook tijdens de Dutch TT (3e) en de race in Oschersleben (3e) behaalden ze podiumplaatsen.[17] Het team eindigde dat jaar als 4e in de WK eindstand.

In het seizoen 2015 wonnen Streuer en Koerts op hun LCR-Suzuki In Brands Hatch hun eerste WK-race. Op 2 augustus 2015 wonnen ze ook de Nederlandse Grand Prix wegrace op het TT Circuit Assen, en werden daarmee de eerste Nederlandse winnaars na 23 jaar.[18][19] In totaal behaalde het team dat seizoen acht podiumplaatsen en werd daarmee in Oschersleben wereldkampioen, met vijf punten meer dan Tim Reeves.[20][21][22]

In 2017 eindigde Streuer met zijn nieuwe franse bakkenist Kevin Rousseau[23] op Honda als vierde in de eindstand van het WK. De twee wedstrijden wedstrijd in Oschersleben reed Streuer met de Nederlandse bakkenist Ilse de Haas[noot 1] omdat Rousseau zijn pols gebroken had. In het IDM werd Streuer dat jaar met bakkenist Gerard Daalhuizen derde in de eindstand. Ook in 2018 en 2019 reed hij met Rousseau op LCR-Kawasaki.[23]

In het seizoen 2020 reed Streuer met zijn toenmalige vriendin Ilse de Haas[noot 1] als bakkenist op een 600cc Adolf RS-Yamaha. Ze maakten deel uit van het Duitse Bonovo Action by MGM Racing-team.[noot 2][23] een dochteronderneming van touroperator Bonovo Tours (voorheen Berlin Express).[30] Het WK seizoen 2020 werd vanwege de coronapandemie geannuleerd.

In het seizoen 2021 startte Streuer met française Emmanuelle (‘Manu’) Clément als bakkenist op een Adolf RS-Yamaha voor het Duitse Bonovo Action team.[31][32] De Haas werd bakkenist van de Finse vijfvoudig wereldkampioen Pekka Päivärinta.[25]

Op 9 april 2021 crashten Streuer en Clément tijdens een testrit, waardoor Streuer 6 tot 12 maanden zou moeten revalideren.[33] Clément, die ongedeerd bleef, werd bakkenist van Todd Ellis, Brits kampioen van 2019. Streuer miste het begin van het seizoen, maar hervatte het seizoen alweer op 24 juli met Jeroen Remmé als bakkenist, tijdens het WK Superbike in Assen.[15] Ze finishten in eerste race als derde, maar werden nadien gediskwalificeerd omdat hun machine te licht was.[34] Ondanks het missen van de eerste 6 (van 13) races, eindigden Streuer en Remmé in 2021 als zevende in de stand van het WK (Ellis/Clément eindigden als tweede achter de Zwitsers Markus Schlosser en Marcel Fries, en Päivärinta/De Haas als derde).[35][36] In het IDM behaalden ze de vierde plaats.[37]

WK-resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Inschrijving Chassis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Pos Punten
2009[38][39] Vlag van Nederland Bennie Streuer
Vlag van Nederland Kees Endeveld
LCR[40] Suzuki[40] Vlag van Duitsland
SD (r1)
?
Vlag van Duitsland
SD (r2)
?
Vlag van Spanje
ALB
DFN
Vlag van Duitsland
SR
?
Vlag van Kroatië
GRO (r1)
11
Vlag van Kroatië
GRO (r2)
12
Vlag van Frankrijk
CB
?
20[39] 9[41]
2010[3]:p153[42][43] Vlag van Nederland Bennie Streuer
Vlag van Nederland Kees Endeveld
LCR[40] Suzuki[40] Vlag van Frankrijk
CB
9
Vlag van Duitsland
SD (r1)
0ptn
Vlag van Duitsland
SD (r2)
0ptn
Vlag van Kroatië
GRO (r1)
10[41]
Vlag van Kroatië
GRO (r2)
7[41]
Vlag van Duitsland
SR
0ptn
Vlag van Frankrijk
MC
0ptn
14[41] 22[43]
2011[3]:p153, 180[44][45] Vlag van Nederland Bennie Streuer
Vlag van Nederland Kees Endeveld
LCR Suzuki Vlag van Duitsland
SD (r1)
13
Vlag van Duitsland
SD (r2)
DFN
Vlag van Kroatië
GRO (r1)
5[3]:p153,180[41]
Vlag van Kroatië
GRO (r2)
DFN
Vlag van Duitsland
SR
9[3]:p153,180
Vlag van Duitsland
OL (r1)
8
Vlag van Duitsland
OL (r2)
6
Vlag van Frankrijk
CB
7
6[3]:p153[41] 48[3]:p180
2012[46] Vlag van Nederland Bennie Streuer
Vlag van Nederland Kees Endeveld / Vlag van Nederland Freek Dirksen
LCR Suzuki Vlag van Frankrijk
MC
?
Vlag van Hongarije
HR
?
Vlag van Kroatië
GRO
?
Vlag van Duitsland
SR
?
Vlag van Duitsland
SD
?
Vlag van Duitsland
OL
?
Vlag van Frankrijk
CB
?
10[41]
2013[47] Vlag van Nederland Bennie Streuer
Vlag van Nederland Geert Koerts
LCR Suzuki Vlag van Spanje
ARA
ND
Vlag van Kroatië
GRO (r1)
6
Vlag van Kroatië
GRO (r2)
5
Vlag van Nederland
ASS
5
Vlag van Duitsland
SR
10
Vlag van Nederland
ASS
-1)
Vlag van Duitsland
OL (r1)
8
Vlag van Duitsland
OL (r2)
8
Vlag van Duitsland
SD (r1)
9
Vlag van Duitsland
SD (r2)
11
Vlag van Frankrijk
CB
ND
8 66
2014[48] Vlag van Nederland Bennie Streuer
Vlag van Nederland Geert Koerts
LCR Suzuki Vlag van Spanje
ARA
DFN
Vlag van Verenigd Koninkrijk
DP
7
Vlag van Kroatië
GRO (r1)
2
Vlag van Kroatië
GRO (r2)
DFN
Vlag van Nederland
ASS
3
Vlag van Duitsland
SR
5
Vlag van Nederland
ASS
4
Vlag van Duitsland
OL (r1)
4
Vlag van Duitsland
OL (r2)
3
Vlag van Frankrijk
CB
9
4 105
2015[49] Vlag van Nederland Bennie Streuer
Vlag van Nederland Geert Koerts
LCR Suzuki Vlag van Verenigd Koninkrijk
DP
4
Vlag van Frankrijk
CB
3
Vlag van Kroatië
GRO (r1)
3
Vlag van Kroatië
GRO (r2)
3
Vlag van Hongarije
PR (r1)
4
Vlag van Hongarije
PR (r2)
3
Vlag van Verenigd Koninkrijk
BH
1
Vlag van Nederland
ASS
1
Vlag van Duitsland
OL (r1)
2
Vlag van Duitsland
OL (r2)
2
Goud 180
2016[50] Vlag van Nederland Bennie Streuer
Vlag van Nederland Geert Koerts
LCR Suzuki Vlag van Frankrijk
CB
7
Vlag van Kroatië
GRO (r1)
4
Vlag van Kroatië
GRO (r2)
6
Vlag van Hongarije
PR (r1)
DFN
Vlag van Hongarije
PR (r2)
5
Vlag van Nederland
ASS
4
Vlag van Duitsland
OL (r1)
5
Vlag van Duitsland
OL (r2)
4
Vlag van Verenigd Koninkrijk
DP
6
5 90
2017[51] Vlag van Nederland Bennie Streuer
Vlag van Frankrijk Kevin Rousseau
LCR Honda Vlag van Frankrijk
CB
3
Vlag van Duitsland
OL (r1)
4
Vlag van Duitsland
OL (r2)
4
Vlag van Hongarije
PR (r1)
4
Vlag van Hongarije
PR (r2)
4
Vlag van Nederland
ASS
4
Vlag van Kroatië
GRO (r1)
4
Vlag van Kroatië
GRO (r2)
4
4 107
2018[52] Vlag van Nederland Bennie Streuer
Vlag van Frankrijk Kevin Rousseau
LCR Kawasaki Vlag van Frankrijk
CB
DFN
Vlag van Slowakije
SLR (r1)
10
Vlag van Slowakije
SLR (r2)
3
Vlag van Duitsland
SAR (r1)
5
Vlag van Duitsland
SAR (r2)
4
Vlag van Hongarije
PR (r1)
5
Vlag van Hongarije
PR (r2)
2
Vlag van Nederland
ASS
4
Vlag van Kroatië
GRO (r1)
3
Vlag van Kroatië
GRO (r2)
2
Vlag van Duitsland
OL
3
4 142
2019[53] Vlag van Nederland Bennie Streuer
Vlag van Frankrijk Kevin Rousseau
LCR Kawasaki Vlag van Frankrijk
CB
DFN
Vlag van Hongarije
PR (r1)
5
Vlag van Hongarije
PR (r2)
5
Vlag van Duitsland
OL (r1)
4
Vlag van Duitsland
OL (r2)
DFN
Vlag van Nederland
ASS
4
Vlag van Kroatië
GRO (r1)
DFN
Vlag van Kroatië
GRO (r2)
DFN
Vlag van Portugal
EST (r1)
DFN
Vlag van Portugal
EST (r2)
DNS
4 142
2020 Vlag van Nederland Bennie Streuer
Vlag van Nederland Ilse de Haas[23]
Adolf RS[23] Yamaha[23] FIM Wereldkampioenschap zijspanracen 2020 werd geannuleerd vanwege de COVID-19-pandemie[54] -[54] -[54]
2021[28] Vlag van Nederland Bennie Streuer
Vlag van Nederland Jeroen Remmé
Adolf RS Yamaha Vlag van Frankrijk
CB (r1)
ND
Vlag van Frankrijk
CB (r2)
ND
Vlag van Hongarije
PR (r1)
ND
Vlag van Hongarije
PR (r2)
ND
Vlag van Verenigd Koninkrijk
DP (r1)
ND
Vlag van Verenigd Koninkrijk
DP (r2)
ND
Vlag van Nederland
ASS (r1)
DSQ2)
Vlag van Nederland
ASS (r2)
DFN
Vlag van Kroatië
GRO (r1)
4[55]
Vlag van Kroatië
GRO (r2)
6[56]
Vlag van Duitsland
OL (r1)
4[57]
Vlag van Duitsland
OL (r2)
4[58]
Vlag van Verenigd Koninkrijk
BH [59][60]
-
Vlag van Portugal
EST (r1)
2[26][59]
Vlag van Portugal
EST
(r2)
7*[26][27][59]
Vlag van Portugal
EST (r3)
7*[26][59]
7[36] 105[36]
Kleur Resultaat
Goud Winnaar
Zilver Tweede plaats
Brons Derde plaats
Groen Gefinisht (punten behaald)
Blauw Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Paars Uitgevallen (DNF)
Rood Niet gekwalificeerd (DNQ)
Zwart Gediskwalificeerd (DSQ)
Wit Niet gestart (DNS)
Blanco Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD) / Niet deelgenomen
P Poleposition
S Snelste ronde
  • ^ Seizoen loopt nog
  • r1/r2 - r1 is de sprintrace op zaterdag, r2 de hoofdrace op zondag[3]:p153
  • 1) - Tijdens de TT Assen op 4 aug 2013 verongelukte de Duitse bakkenist Sandor Pohl (45). De motor van Pohl en coureur Stefan Kiser sloeg om in de Haarbocht, waardoor Pohl uit het voertuig viel en door de motor van John Smits en Gunter Verbrugge geraakt werd. De race in Assen werd afgelast en er werden geen punten uitgedeeld.
  • 2) - Streuer en Remmé eindigden in deze race als derde, maar werden nadien gediskwalificeerd omdat hun machine te licht was.[34]
  • * - dubbele punten
  • Circuits:

Vlag van Nederland ASS – TT-Circuit Assen
Vlag van Duitsland SAR - Sachsenring
Vlag van Duitsland OL - Motorsport Arena Oschersleben
Vlag van Duitsland SD - Schleizer Dreieck
Vlag van Verenigd Koninkrijk DP - Donington Park

Vlag van Verenigd Koninkrijk BH - Brands Hatch
Vlag van Schotland KH - Knockhill Racing Circuit
Vlag van Frankrijk CB - Circuit Bugatti (Le Mans)
Vlag van Frankrijk MC - Circuit Magny-Cours

Vlag van Spanje ARA - Motorland Aragón
Vlag van Spanje ALB - Circuito de Albacete
Vlag van Spanje CAR - Circuito de Cartagena
Vlag van Portugal EST - Autódromo do Estoril

Vlag van Kroatië GRO - Automotodrom Grobnik, Rijeka
Vlag van Hongarije PR - Pannónia-Ring
Vlag van Hongarije HR - Hungaroring
Vlag van Slowakije SLR - Slovakiaring

  • Puntentelling motorwegraces (sinds 1993)[61]
Klassering 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
Punten 25 20 16 13 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1

Kampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Competitie Klasse Passagier Motor Titel
2010 KNMV Nederlands kampioenschap motorracen Zijspan Kees Endeveld LCR-Suzuki Nederlands Kampioen[4]
2011 KNMV Nederlands kampioenschap motorracen Zijspan Kees Endeveld LCR-Suzuki Nederlands Kampioen
2012 KNMV Nederlands kampioenschap motorracen Zijspan Kees Endeveld/Freek Dirksen LCR-Suzuki Nederlands Kampioen
2015 FIM Wereldkampioenschap zijspanracen Sidecar Geert Koerts[62][63] LCR-Suzuki Wereldkampioen
2016 IDM Deutsche Motorrad-Straßenmeisterschaft Gespann Geert Koerts/Gerard Daalhuizen LCR-Honda Deutscher Meister
Voorganger:
Tim Reeves/Gregory Cluze
Wereldkampioen zijspanrace
2015 (met Geert Koerts)
Opvolger:
Pekka Päivärinta/Kirsi Kainulainen
Zie de categorie Bennie Streuer van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.