Caleb Ewan

Caleb Ewan
	Ewan tijdens de Ronde van Groot-Brittannië, 2016
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	11 juli 1994
Geboorteplaats	Sydney, Australië
Lengte	165 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Team Jayco AlUla
Discipline(s)	Baan, weg
Specialisatie(s)	Sprinter
Ploegen
2014; 2014–2016; 2016; 2017; 2018; 2019–2023; 2024-	Orica GreenEDGE; Orica GreenEDGE; Orica-BikeExchange; Orica-Scott; Mitchelton-Scott; Lotto-Soudal; Team Jayco AlUla
Beste prestaties
Milaan-San Remo	2e (2018, 2021)
Ronde van Italië	5 etappezeges
Ronde van Frankrijk	5 etappezeges
Ronde van Spanje	1 etappezege
Overige
Zeges:
EuroEyes Cyclassics; Scheldeprijs	2016; 2020
Portaal	Wielersport

Caleb Ewan (Sydney, 11 juli 1994) is een Australisch baan- en wegwielrenner die sinds 2024 voor Team Jayco AlUla rijdt. Caleb Ewan heeft een Australische vader en een Koreaanse moeder. In oktober 2018 is hij getrouwd en in juni 2019 werd hij vader van een dochter.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Beginjaren[bewerken | brontekst bewerken]

Caleb Ewan werd in 2010 Australisch kampioen op de weg bij de junioren. Een jaar later, in 2011, won hij op de baan het Australisch kampioenschap omnium, puntenkoers en ploegkoers voor junioren, en het wereldkampioenschap omnium voor junioren. Datzelfde jaar werd hij ook Australisch kampioen criterium bij de junioren. In 2012 won hij onder andere de Omloop Het Nieuwsblad voor junioren en een etappe in de Rothaus Regio-Tour. Ook in 2012 won hij zijn eerste wedstrijden bij de elite, namelijk de tweede en vierde etappe van de Bay Cycling Classic.

In 2013 won Ewan verschillende beloftewedstrijden, waaronder La Côte Picarde en twee etappes in de Ronde van Thüringen en de Ronde van de Toekomst, en het Australisch kampioenschap tijdrijden. Bij de elite won hij in 2013 de eerste etappe en het eindklassement van de Bay Cycling Classic en de tweede etappe van de Ronde van de Elzas. In het volgende jaar, 2014, werd Ewan Australisch kampioen op de weg bij de beloften en Australisch kampioen criterium bij de beloften, en won hij een etappe in de Ronde van de Toekomst. Bij de elite was hij dat jaar opnieuw succesvol in de Bay Cycling Classic, waar hij de vierde etappe won. Aan het einde van het jaar tekende hij een contract bij Orica GreenEDGE.

Elite[bewerken | brontekst bewerken]

In 2015 won Ewan als neoprof maar liefst vijftien wedstrijden. Zo won hij drie etappes en het eindklassement van de Bay Cycling Classic, twee etappes in de Herald Sun Tour en de Ronde van Langkawi, de Ronde van La Rioja, vier etappes en het eindklassement in de Ronde van Korea, en de vijfde etappe van de Ronde van Spanje, waarin hij John Degenkolb en Peter Sagan klopte.

In 2016 won Ewan opnieuw drie etappes en het eindklassement in de Bay Cycling Classic en werd hij Australisch kampioen criterium. Hij was dat jaar ook de beste in de People's Choice Classic, de eerste en zesde etappe van de Tour Down Under en de tweede etappe van de Herald Sun Tour.

Net als het jaar ervoor wist Ewan in 2017 zowel de People's Choice Classic als de eerste etappe van de Tour Down Under te winnen. In de Ronde van Italië werd hij winnaar van de zevende etappe.

In 2018 werd bekend dat hij zou overstappen naar Lotto-Soudal, nadat hij het niet eens was met zijn ploeg, Mitchelton-Scott, over het feit dat hij de Ronde van Frankrijk niet mocht rijden.^[1] Na vijf seizoenen bij de Belgische wielerploeg te hebben gereden maakte hij voor 2024 de overstap naar Team Jayco AlUla.^[2]

Baan[bewerken | brontekst bewerken]

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

2011: Australisch kampioen omnium, junioren; Australisch kampioen puntenkoers, junioren; Australisch kampioen ploegkoers, junioren (met Jackson Law); Wereldkampioen omnium, junioren

Weg[bewerken | brontekst bewerken]

Palmares junioren[bewerken | brontekst bewerken]

2010: Australisch kampioen op de weg
2011: Australisch criteriumkampioen,
2012: Australisch kampioen tijdrijden; Gent-Menen; Omloop Het Nieuwsblad; Wateringse Wielerdag; Draai van de Kaai; 2e etappe B Luik-La Gleize; 4e etappe Rothaus Regio-Tour

Palmares beloften[bewerken | brontekst bewerken]

2013: GP Palio del Recioto; La Côte Picarde; 4e en 7e etappe Ronde van Thüringen; Puntenklassement Ronde van Thüringen; 1e en 2e etappe Ronde van de Toekomst
2014: Australisch kampioen op de weg; Australisch criteriumkampioen; 2e etappe Ronde van de Toekomst

Palmares elite[bewerken | brontekst bewerken]

2012: 2e en 4e etappe Bay Cycling Classic
2013: 1e etappe Bay Cycling Classic; Eindklassement Bay Cycling Classic; 2e etappe Ronde van de Elzas
2014: 4e etappe Bay Cycling Classic
2015: 1e, 2e en 3e etappe Bay Cycling Classic; Eindklassement Bay Cycling Classic; 2e en 3e etappe Herald Sun Tour; 3e en 6e etappe Ronde van Langkawi; Puntenklassement Ronde van Langkawi; Ronde van La Rioja; 2e, 3e, 5e en 7e etappe Ronde van Korea; Eind-, punten- en jongerenklassement Ronde van Korea; 5e etappe Ronde van Spanje
2016: 1e, 2e en 4e etappe Bay Cycling Classic; Eindklassement Bay Cycling Classic; Australisch criteriumkampioen; People's Choice Classic; 1e en 6e etappe Tour Down Under; 2e etappe Herald Sun Tour; EuroEyes Cyclassics; 8e etappe Ronde van Groot-Brittannië
2017: 3e etappe Bay Cycling Classic; Australisch criteriumkampioen; People's Choice Classic; 1e, 3e, 4e en 6e etappe Tour Down Under; Puntenklassement Tour Down Under; 4e etappe Ronde van Abu Dhabi; Puntenklassement Ronde van Yorkshire; 7e etappe Ronde van Italië; 4e etappe Ronde van Polen; 1e, 3e en 6e etappe Ronde van Groot-Brittannië
2018: Australisch criteriumkampioen; 2e etappe Tour Down Under; Clásica de Almería; 8e etappe Ronde van Groot-Brittannië
2019: 2e en 3e etappe Bay Cycling Classic; People's Choice Classic; 4e etappe Ronde van de Verenigde Arabische Emiraten; 4e en 6e etappe Ronde van Turkije; 8e en 11e etappe Ronde van Italië; 4e etappe Ster ZLM Toer; 11e, 16e en 21e etappe Ronde van Frankrijk; Brussels Cycling Classic; Shanghai Criterium
2020: 2e en 4e etappe Tour Down Under; 2e etappe Ronde van de Verenigde Arabische Emiraten; Puntenklassement Ronde van de Verenigde Arabische Emiraten; 1e etappe Ronde van Wallonië; 3e en 11e etappe Ronde van Frankrijk; Scheldeprijs
2021: 7e etappe Ronde van de Verenigde Arabische Emiraten; 5e en 7e etappe Ronde van Italië; 3e en 4e etappe Ronde van België; Puntenklassement Ronde van België; 5e etappe Benelux Tour
2022: 1e etappe Ronde van Saoedi-Arabië; 1e etappe Ronde van de Alpes-Maritimes en de Var; 3e etappe Tirreno-Adriatico; 1e en 6e etappe Ronde van Turkije; 1e etappe Ronde van Duitsland; GP Fourmies
2023: Schwalbe classic, Australië; Grote Prijs Marcel Kint
2024: 1e etappe Ronde van Oman

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
2014
2015			opgave (1)
2016	opgave
2017	opgave (1)
2018
2019	opgave (2)	132e (3)
2020		144e (2)
2021	opgave (2)	opgave
2022	opgave	135e (laatste)
2023		opgave

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Milaan-San Remo	Gent-Wevelgem	Ronde van Vlaanderen	Kuurne-Brussel-Kuurne	EuroEyes Cyclassics	Scheldeprijs	WK op de weg	Wereldranglijsten
2014								184e (UWT)
2015								120e (UWT)
2016				15e	1		opgave	42e (UWT)
2017	10e	101e			34e			69e (UWT)
2018	2 ↑							66e (UWT)
2019	29e				2 ↑			20e (UWR)
2020	113e	opgave				1 ↑		35e (UWR)
2021	2 ↑						opgave
2022				2 ↑
2023	16e	66e	opgave

Resultaten in kleinere rondes[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Tour Down Under	Parijs-Nice	Tirreno-Adriatico	Ronde van Catalonië	Ronde van Polen	Eneco Tour	Ronde van Peking / Ronde van Guangxi
2014							75e
2015				opgave	100e
2016	124e (2)		159e		opgave	opgave
2017	89e (4)		opgave		95e (1)
2018	77e (1)		opgave		95e (1)
2019	95e	opgave
2020	51e (2)	opgave
2021			opgave			opgave (1)
2022			opgave (1)
2023	100e