Carl Vine

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Carl (Edward) Vine (Perth (Australië), 8 oktober 1954) is een Australisch componist, muziekpedagoog, dirigent en pianist.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Vine kreeg al op vijfjarige leeftijd les voor cornet. Door een ongeval in 1964 kon hij geen cornet of trompet meer spelen en stapte over naar de piano. Vanaf 1967 kreeg hij op de Guildford Grammar School in Perth orgelles van Kathleen Wood. In 1970 won hij een eerste prijs bij de Australian Society for Music Education Composers' Competition in de afdeling voor componisten onder 18 jaar voor zijn werk Unwritten Divertimento voor elektronica.

In 1972 behaalde hij in natuurkunde zijn Bachelor of science aan de Universiteit van Western Australia te Perth. Verder studeerde hij vanaf 1974 piano bij Stephen Dornan en compositie bij John Exton aan dezelfde universiteit en behaalde aldaar zijn Bachelor of Music. Van 1973 tot 1975 was hij pianist bij het West Australian Symphony Orchestra. In 1975 vertrok hij naar Sydney. Hij was lid van het Young Composers' Training Scheme van de Australische regering. Van 1975 tot 1978 was hij begeleider en repetitie-pianist van de Sydney Dance Company, later van de Dance Company of New South Wales.

In 1979 werd hij dirigent, pianist en huiscomponist van het London Contemporary Dance Theatre. Samen met de tromboniste Simone de Haan richtte hij het ensemble "Flederman" op, een ensemble dat zich met de uitvoering van eigentijdse muziek bezighield, en waarvan hij tot 1989 dirigent was.

Van 1980 tot 1982 was hij docent voor elektronische muziek compositie aan het Queensland Conservatorium of Music aan de Griffith University in Brisbane. In 1984 werd hij muzikale directeur van de Australia/New Zealand Choreographic School in Melbourne. Vanaf 1985 was hij huiscomponist aan het New South Wales State Conservatorium (nu: Sydney Conservatorium of Music afdeling van de Universiteit van Sydney). In 1987 werd hij gastdirigent van de Sydney Philharmonia Society. In 1988 maakt hij met het ensemble "Flederman" een internationale concerttournee door Nederland, Finland en het Verenigd Koninkrijk, waar zij het openingsconcert van de BBC Proms uitvoeren. In hetzelfde jaar ging zijn Symfonie nr. 2 door het Sydney Symphony Orchestra o.l.v. Stuart Challender in première. Hetzelfde orkest voert ook zijn Symfonie nr. 3 tijdens het Adelaide Festival of the Arts in 1990 uit.

In september 2000 werd hij artistieke leider van Musica Viva Australia.

Composities[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor orkest[bewerken | brontekst bewerken]

Symfonieën[bewerken | brontekst bewerken]

Concerten voor instrumenten en orkest[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1987 Concert, voor slagwerksolo en orkest (of cd)
  • 1996 Concert, voor hobo en orkest
  • 1997 Concert, voor piano en orkest
  • 2003 Pipe Dreams, concert voor dwarsfluit en strijkorkest
  • 2004 Concert, voor cello en orkest
  • 2009 XX ("ecks-ecks"), voor vioolsolo en strijkorkest

Andere werken voor orkest[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1980 Curios
    1. Remember Me
    2. Bundeena Drive
    3. 111
    4. Screen
  • 1983 A Christmas Carol, voor orkest
  • 1987 Prologue and Canzona, voor strijkorkest
  • 1988-1990 Legend Suite, voor orkest
  • 1989 Concerto Grosso, voor kamerorkest
  • 1993 Celebrare Celeberrime, fanfare voor orkest
  • 1995 Planet of Doom Theme, voor orkest
  • 1995 Esperance, voor trompet, hoorn, pauken en strijkorkest
  • 1996 Descent (Metropolis: the Workers' View), voor orkest en filmprojectie
  • 1996 Atlanta Olympics, 1996 (Flag Hand-over Ceremony), voor orkest
  • 1996 Advance Australia Fair, voor sopraan, gemengd koor en orkest (Australisch volkslied)
  • 2001 Smith's Alchemy, voor strijkorkest
  • 2002 V, fanfare voor orkest

Werken voor harmonieorkest[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1993 Celebrare Celeberrime

Balletten[bewerken | brontekst bewerken]

Voltooid in titel aktes première scenario choreografie
1971 2 Short Circuits Perth, West Australian Ballet Company Eleanor Martin
1977 Incident at Bull Creek 1977, Australian Dance Theatre Jonathan Taylor
1977 Tip - 961 Ways to Nirvana 1977, Sydney, Sydney Dance Company Graeme Murphy
1978 rev.1981 Poppy 2 aktes, 5 scènes 1978, Sydney, Sydney Dance Company naar de biografie van Jean Cocteau (1889-1963) Graeme Murphy
1978 Everyman's Troth 1978, Sydney, Sydney Dance Company Don Asker
1979 Scene Shift mei 1979, Londen, London Contemporary Dance Theatre Micha Bergese
1979 Knips Suite 1979, Edinburgh, Basic Space Ian Spink
1979 Kisses Remembered 1979, Londen, London Contemporary Dance Theatre Cathy Lewis
1980 Return 1980, Australian Dance Theatre Ian Spink
1980 Missing Film 1980, Australian Dance Theatre Jacqui Carroll
1981 Donna Maria Blues (in memoriam Don Carlo Gesualdo) en zijn eerste echtgenote Donna Maria 1981, Londen, dance company "Spink Inc" Ian Spink
1981 Colonial Sketches 1981, Brisbane, Queensland Ballet Company Robert Osmotherly
1982 Daisy Bates 1982, Sydney, Sydney Dance Company Barry Moreland
1982 Hate 1982, Sydney, Sydney Dance Company Graeme Murphy
1983 A Christmas Carol 1983, Brisbane, Queensland Ballet Company naar Charles Dickens Jacqui Carroll
1987 Prologue and Canzona 1987, Australian Ballet Company Jacqui Carroll
1988 Legend 1988, Perth, West Australian Ballet Company Jacqui Carroll
1989 On The Edge 1989, Australian Dance Theatre Helen Herbertson
1990 Piano Sonata 1990, Sydney, Sydney Dance Company Graeme Murphy
1991 The Tempest 1991, Queensland Ballet Company Jacqui Carroll
1993 Beauty & The Beast 1993, Sydney, Sydney Dance Company Graeme Murphy
2000 Mythologia 19 augustus 2000, Sydney, Capitol Theatre als deel van het "Sydney 2000 Olympic Arts Festival" Suzanne MacAlister naar de Olympic Ode van Pindarus (518 v.Chr.-438 v.Chr.) Graeme Murphy
2005 Die silberne Rose 2005, München, Bayerisches Staatsballett Graeme Murphy

Toneelmuziek[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor koren[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1989 After Campion, voor achtstemmig gemengd koor (SSAATTBB) en 2 piano's - tekst: Thomas Campion (1567-1620)
  • 2000 Mythologia, voor sopraan, tenor, gemengd koor en soundtrack
  • 2007 They Shall Laugh and Sing - Psalm 65, voor gemengd koor, orgel en orkest

Vocale muziek[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1978 On s'angoisse, lied uit het ballet Poppy voor sopraan en piano
  • 1984 Aria, voor sopraan, dwarsfluit, cello, piano, celesta en slagwerk - tekst: Patrick White
  • 1993 Love Me Sweet, uit de film The Battlers voor sopraan en piano (of: dwarsfluit, hoorn, harp en strijkers)

Kamermuziek[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1974 Miniature II, voor altviool duet
  • 1978 Everyman's Troth, voor altviool, cello en klavecimbel
  • 1979 Occasional Poetry, voor trombone en piano
  • 1979 Knips Suite - Strijkkwartet nr. 1
  • 1979 Kisses Remembered, voor dwarsfluit en piano
  • 1981 Images, voor dwarsfluit, trombone, cello, piano, klavecimbel en slagwerk
  • 1982 Sinfonia, voor dwarsfluit, klarinet, altviool, cello, piano en slagwerk
  • 1982 Daisy Bates, voor blaaskwintet en strijkwintet
  • 1983 Miniature III, voor dwarsfluit, trombone (of cello), piano en slagwerk
  • 1984 Strijkkwartet nr. 2
  • 1984 Café Concertino, voor dwarsfluit, klarinet, viool, altviool, cello en piano
  • 1985 Suite from Hate, voor trombone, hoorn, 2 piano's, orgel en slagwerk
  • 1985 Elegy, voor dwarsfluit, cello, trombone, piano, orgel en slagwerk (in memory of Peter Harthoorn)
    1. reaction
    2. reflection
    3. rhythmic explosion
    4. elegy proper
  • 1986 Love Song, voor trombone (of basklarinet; of hoorn) en cd-begeleiding
  • 1988 Miniature IV, voor dwarsfluit, klarinet, cello, viool, altviool, cello en piano
  • 1992 Sonata, voor dwarsfluit en piano
  • 1992 Harmony in Concord, voor trombone, marimba/vibrafoon, slagwerk en cd
  • 1994 Strijkkwartet nr. 3
  • 1994 Inner World, voor cello en cd-begeleiding
  • 1994 Gaijin, voor koto, strijkers en cd
  • 2004 Strijkkwartet nr. 4
  • 2007 Strijkkwartet nr. 5
  • 2009 Strijkkwintet (2 violen, altviool, 2 cello's)

Werken voor piano[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1980 Missing Film
  • 1990 Piano Sonata nr. 1
  • 1994 Five Bagatelles
  • 1997 Rash, voor piano en cd
  • 1998 Piano Sonata nr. 2
  • 1999 Red Blues
  • 2006 The Anne Landa Preludes
  • 2007 Piano Sonata nr. 3
  • 2009 Sonata, voor piano vierhandig

Werken voor slagwerk[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1987 Defying Gravity, voor slagwerkkwartet

Filmmuziek[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1973 IS
  • 1973 Facade
  • 1975 Envir
  • 1982 The Dunstan Documentaries, tv-documentaire
  • 1993 You Can't Push The River
  • 1993 Bedevil
  • 1993 The Battlers, tv-miniserie
  • 1995 What Comes After Why?
  • 1995 URN
  • 1996 White Fella's Dreaming (A Century of Australian Cinema)
  • 1999 The Potato Factory, tv-miniserie
  • 2000 Marriage Acts

Elektronische muziek[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1974 3 BBC Exercises, voor geluidsband
  • 1976 Tape Piano Piece, voor geluidsband en piano
  • 1980 Return, voor computer-gegenereerde geluidsband
  • 1980 Kondallila Mix, voor geluidsbandimprovisatie
  • 1980 Heavy Metal, voor geluidsbandimprovisatie
  • 1981 Donna Maria Blues, voor geluidsband
  • 1985 Intimations of Mortality, voor computer-gegenereerde geluidsband
  • 1989 On The Edge, voor geluidsband
  • 1996 Array, elektronisch werk voor audiovisuele presentatie

Prijzen en onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1983 Adams award voor buitengewone betrekkingen tot en ontwikkeling van de muziek voor dans in Australië
  • 1989 Sounds Australian National Music Critics' Award voor het beste instrumentaal of ensemble werk in 1988 (Miniature IV)
  • 1993 Australian Guild of Screen Composers Award voor de beste filmmuziek (Bedevil)
  • 1994 Australian Guild of Screen Composers Awards voor de beste song (The Battlers - "Love Me Sweet") en voor de beste titelmuziek van een televisieserie (The Battlers)
  • 2005 Don Banks Music Award hoogste onderscheiding voor een kunstenaar door het Music Board of the Australia Council for the Arts
  • 2005 Classical Music Award voor de beste uitvoering van een Australische compositie voor zijn Concert voor cello en orkest uitgereikt door de Australian Performing Rights Association (APRA) en de Australian Music Centre

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Brian Morton, Pamela Collins: Contemporary composers, Chicago: St. James Press, 1992, 1019 p., ISBN 1-558620-85-0
  • Catalogue of Australian brass and concert band music, Sydney: Australia Music Centre, 1985, 47 p., ISBN 0-909168-23-7

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

  • (en) Officiële internetpagina