Cees Zwart
| Cees Zwart | ||||
|---|---|---|---|---|
| Persoonlijke gegevens | ||||
| Geboren | Amsterdam, 1 januari 1935 | |||
| Nationaliteit | Nederlands | |||
| Werkzaamheden | ||||
| Vakgebied | Sociologie | |||
| Universiteit | Erasmus Universiteit Rotterdam | |||
| Soort hoogleraar | Gewoon hoogleraar | |||
| Bekende werken | 'Gericht veranderen van organisaties' | |||
| ||||
Prof. Dr. Cees Zwart (Amsterdam, 1 januari 1935) is een Nederlands publicist, emeritus-hoogleraar en econoom met specialisaties in de sociologie, bedrijfspsychologie, organisatieontwikkeling, sociale pedagogiek en sociaal recht.[1] Hij richt zich momenteel onder andere op transities binnen organisaties, leiderschap en menswaardige economie.
Studie[bewerken | brontekst bewerken]
Van 1954 tot 1960 studeerde Cees Zwart sociale economie aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam.[2] Hij promoveerde 12 jaar later, in 1972, tot doctor in de economische wetenschappen op een proefschrift over Gericht veranderen van organisaties.[3]
Cees Zwart was leerling van Bernard Lievegoed en later zijn opvolger als hoogleraar sociale pedagogiek in Rotterdam.[1]
Werk[bewerken | brontekst bewerken]
Zwart werd na zijn studie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam hoogleraar sociale pedagogiek. Na zijn promotie werd hij hoogleraar organisatieontwikkeling en menselijke kwaliteit aan de Katholieke Universiteit Brabant (Tias Business School).[2]
In 1982 werd hij rector aan de Vrije Hogeschool; dit rectoraat werd overgedragen door Bernard Lievegoed. Onder leiding van Cees Zwart ging het aanvankelijk relatief voorspoedig en kwamen er nieuwe initiatieven tot ontplooiing. Maar op een bepaald moment kwam men te staan voor een financieel zwart gat. Dit leidde in 1996 tot vertrek van Cees Zwart.[4]
Als emeritus-hoogleraar is Cees Zwart momenteel nog actief als raadgever, publicist en verteller. Zijn huidige werkthema’s zijn: ontwikkelkunde in de context van turbulentie, koerszoekend leiderschap, de dynamiek van de menselijke levensloop en fundamentele transities in de samenleving. Hij staat op de bres voor grensverleggende denkbeelden.[5]
Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]
- 1972 - Gericht veranderen van organisaties
- 1977 - Gericht veranderen van organisaties
- 1977 - Samen leven met het oog op morgen
- 1987 - Tussen macht en machteloosheid (1e editie)
- 1992 - Op weg naar een nieuwe cultuur van de arbeid
- 1995 - De strategie van de hoop (1e editie)
- 1996 - Die Kraft der inneren Stimme
- 1998 - De strategie van de hoop (1e editie)
- 1999 - Diender in Amsterdam
- 2000 - The strategy of hope
- 2005 - De bezielde samenleving
- 2005 - Omvormen van jezelf en de wereld om je heen
- 2005 - Tijd voor bezinning
- 2006 - De strategie van de hoop (in samenwerking met Jelle van der Meulen)
- 2014 - De dageraad van de toekomst[6][2]
- 2018 - Over Hoop (in samenwerking met Anne Pastors)
Bronnen, noten en/of referenties
|