Föhr

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Föhr
Eiland van Duitsland
Locatie
Land Duitsland
Eilandengroep Waddeneilanden
Locatie Noordzee
Coördinaten 54°43'NB, 8°30'OL
Algemeen
Oppervlakte 82 km²
Inwoners ca. 8500
Hoofdplaats Wyk auf Föhr
Lengte 12 km
Breedte 6,8 km
Detailkaart
Kaart van Föhr
Foto's
Föhr vanuit de ruimte
Föhr vanuit de ruimte
Veerboot tussen Amrum en Föhr
Veerboot tussen Amrum en Föhr

Föhr (Deens: Før, Noord-Fries: Feer) is een van de Noord-Friese Waddeneilanden in het noordwesten van Duitsland. Het ligt zuidelijk van Sylt en heeft een oppervlakte van 82 km². Daarmee is het het tweede Duitse waddeneiland en het grootste zonder vaste verbinding met het vasteland. Het eiland is ongeveer 6,8 kilometer breed en 12 kilometer lang. Het telt ongeveer 8500 inwoners (2023).

Het stadje Wyk is de grootste plaats op het eiland. Daarnaast zijn er zestien kleinere dorpen. Bestuurlijk is het eiland deel van het Amt Föhr-Amrum. Het eiland bestaat uit elf gemeenten en de stad Wyk. Beide maken deel uit van de Kreis Noord-Friesland. 3000 inwoners van Föhr spreken Noord-Fries, dat ter plaatse het Fering of ook wel Föhring wordt genoemd. De taal handhaaft zich vooral in de westelijke dorpen.

Vanuit Wyk worden veerdiensten onderhouden op Dagebüll op het vasteland en, over het Amrumer Tief, op het westelijke buureiland Amrum. Bij Wyk bevindt zich een klein vliegveld.

Föhr is een geliefde vakantiebestemming en beschikt over zandstranden (15 km van de 37 km omtrek van het eiland). De zeepromenade van Wyk geeft uitzicht op de naburige Halligen. Het hoogste punt van het eiland bevindt zich ten zuiden van Oevenum (13 meter boven de zeespiegel). Het "Groene Eiland" telt ca. 11.000 runderen.

Bezienswaardigheden[bewerken | brontekst bewerken]

  • Klokkentoren in Wyk (gebouwd in 1886)
  • Drie middeleeuwse kerken uit de 12e en 13e eeuw: de Sint-Nicolaaskerk in Boldixum, de Sint-Johanneskerk in Nieblum en de Sint-Laurentiuskerk in Süderende.
  • Vijf molens, waarvan twee in Wyk en de anderen in Wrixum, Borgsum en Oldsum
  • De Lembecks-Burg bij Borgsum uit de tijd van de Grote Volksverhuizing met een doorsnee van meer dan 100 meter en een hoogte van 8 meter
  • Zes eendenkooien op het noordelijke moerassige deel van het eiland, waarvan er één, bij Oldsum[1], af en toe bezichtigd kan worden; hier mag de wintertaling (Krickente) in beperkte aantallen ook nog door de bevoegde kooiker voor menselijke consumptie worden gevangen.
  • Museum Kunst der Westküste

Dorpen[bewerken | brontekst bewerken]

Alkersum -- Boldixum -- Borgsum -- Dunsum -- Goting -- Hedehusum -- Klintum -- Midlum (Föhr) -- Nieblum -- Oevenum -- Oldsum -- Süderende -- Toftum -- Utersum -- Witsum -- Wrixum

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]