Florent Serra

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Florent Serra
Florent Serra
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Frankrijk Franse
Geboorteplaats Vlag van Frankrijk Bordeaux, Frankrijk
Geboortedatum 28 februari 1981
Woonplaats Vlag van Zwitserland Gland, Zwitserland
Lengte 1,80 m
Gewicht 78 kg
Profdebuut 2000
Met pensioen 2015
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 2.969.796 US dollar
Coach Boris Vallejo
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 123–170
Titels 2
Hoogste positie 36e (26 juni 2006)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2010)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2008)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2007-2008, 2010)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2005, 2007-2010)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 18–57
Titels 0
Hoogste positie 109e (10 september 2007)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2007-2008)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2004-2009)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2007)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (2007)
Laatst bijgewerkt op: 22 februari 2012
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Florent Lucien Serra (Bordeaux, 28 februari 1981) is een voormalig Franse tennisser. Hij is prof sinds 2000. Hij kwam in 2005 voor het eerst de top 100 en de top 50 binnen. Zijn hoogste plaats op de ATP-ranglijst is de 36e, die hij behaalde op 26 juni 2006.

Serra schreef in zijn carrière twee enkeltoernooien op zijn naam. In het enkelspel won hij ook drie challengers en één futurestoernooi. Zijn beste resultaat in het enkelspel op een grandslamtoernooi is de derde ronde.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Jaarverslagen[bewerken | brontekst bewerken]

1999 - 2004[bewerken | brontekst bewerken]

Serra werd proftennisser in 2000. In de periode 1999-2002 speelde hij voornamelijk futurestoernooien. In 2002 haalde hij zijn eerste challengerfinale, in Hilversum. In 2003 maakte hij zijn ATP-debuut op het ATP-toernooi van Adelaide, waar hij in de eerste ronde verloor van Martin Verkerk. In 2004 maakte hij zijn grandslamdebuut op Roland Garros. Hij verloor er in de eerste ronde. Serra's eerste zege in een ATP-toernooi kwam er in juli 2004, toen hij in de eerste ronde van het ATP-toernooi van Umag de Tsjech Bohdan Ulihrach versloeg. Serra verloor in de volgende ronde van Filippo Volandri.

2005[bewerken | brontekst bewerken]

Op de Australian Open verloor Serra in de eerste ronde. In april van dat jaar haalde hij de finale van de challenger van Rome en won hij zijn eerste challenger, in Mexico-Stad. Op Roland Garros maakte hij het voor het eerst voorbij de eerste ronde op een grandslamtoernooi. Serra haalde er de tweede ronde. In juni bereikte hij voor het eerst de top 100 en in juli won hij zijn tweede challenger van het jaar, in Rimini. Op de US Open haalde hij de tweede ronde. In het najaar boekte Serra zijn eerste ATP-winst. Hij won het ATP-toernooi van Boekarest en versloeg in zijn eerste ATP-finale de Rus Igor Andrejev. In november haalde hij voor het eerst de top 50 van de ATP-ranglijst. Serra eindigde het jaar voor het eerst binnen de top 100 én 50, op plaats 50.

2006 - 2007[bewerken | brontekst bewerken]

2006 begon voorspoedig met winst in Serra's eerste toernooi van het jaar, in Adelaide. Op de Australian Open werd hij echter al in de eerste ronde gewipt. De goede resultaten bleven voor de rest van het jaar uit, met een tweede ronde op Roland Garros en verlies in de eerste ronde op Wimbledon, waar hij zijn debuut maakte, en de US Open. Zijn beste resultaten waren een kwartfinale, in Metz in oktober, en twee halve finales, in 's-Hertogenbosch in juni en in Boekarest in september, waar hij zijn titel verdedigde. Hoewel hij in juni zijn hoogste plaats op de ATP-ranglijst had bereikt (36e), eindigde Serra 2006 op plaats 61.

Ook 2007 verliep weinig voorspoedig. Op de Australian Open, Roland Garros, Wimbledon en de US Open haalde Serra de tweede ronde. Zijn beste resultaten waren twee kwartfinales, in juli in Amersfoort en in oktober in Moskou. In het dubbel haalde hij in juli de finale van het ATP-toernooi van Gstaad. Serra sloot het jaar af op plaats 91.

2008 - 2009[bewerken | brontekst bewerken]

Begin 2008 haalde Serra de kwartfinale in Chennai en de tweede ronde op de Australian Open. In april haalde hij de halve finale in Estoril. Op Roland Garros boekte hij met een derde ronde zijn beste grandslamresultaat tot dan toe. Op Wimbledon verloor hij in de tweede ronde. Tijdens de zomer haalde hij de kwartfinale in Los Angeles en de tweede ronde op de US Open. In het najaar bereikte hij de kwartfinale in Boekarest en won hij de derde challenger van zijn carrière, in Szczecin. Serra sloot het jaar af op plaats 59.

Serra begon 2009 met een kwartfinale in Brisbane en eerste rondeverlies op de Australian Open. In februari en mei haalde hij de kwartfinales in Delray Beach en Estoril respectievelijk en in april de finale van het ATP-toernooi van Casablanca, die hij verloor van Juan Carlos Ferrero.[1] Op Roland Garros en Wimbledon verloor hij in de eerste ronde. Tijdens de zomer haalde hij twee kwartfinales, in Gstaad en New Haven en bereikte hij de tweede ronde op de US Open. In het najaar haalde hij de kwartfinale in Lyon en de finale van de challenger in Szczecin. Serra eindigde 2009 op plaats 65.

2010 - 2011[bewerken | brontekst bewerken]

Begin 2010 haalde Serra met een derde ronde zijn beste prestatie ooit op de Australian Open. In april haalde hij de halve finale in Casablanca. Op Roland Garros, Wimbledon en de US Open haalde hij de tweede ronde. In het najaar was de halve finale op de challenger van Seoel zijn beste resultaat. Serra sloot het jaar af op plaats 69.

Op de Australian Open van 2011 kon Serra zijn goede resultaat van 2010 niet herhalen. Hij verloor in de eerste ronde van John Isner. Er volgde toen een hele reeks met vroege uitschakelingen, waardoor hij in mei buiten de top 100 viel. Op Roland Garros en Wimbledon verloor hij ook in de openingsronde. Ook daarna bleven de goede resultaten uit, zelfs op de challengers waaraan hij deelnam. Serra zakte verder weg en eindigde het jaar op plaats 171.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
Gewonnen finales
1. 12 september 2005 Vlag van Roemenië ATP Boekarest Gravel Vlag van Rusland Igor Andrejev 6-3, 6-4 Details
2. 2 januari 2006 Vlag van Australië ATP Adelaide Hardcourt Vlag van België Xavier Malisse 6-3, 6-4 Details
Verloren finales
1. 6 april 2009 Vlag van Marokko ATP Casablanca Gravel Vlag van Spanje Juan Carlos Ferrero 4-6, 5-7 Details
Gewonnen challengers
1. 4 april 2005 Vlag van Mexico Mexico-Stad Gravel Vlag van Brazilië Flavio Saretta 6-1, 6-4
2. 11 juli 2005 Vlag van Italië Rimini Gravel Vlag van Spanje Iván Navarro 6-3, 6-1
3. 15 september 2008 Vlag van Polen Szczecin Gravel Vlag van Spanje Albert Montañés 6-4, 6-3

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Verloren finales herendubbel
1. 9 juli 2007 Vlag van Zwitserland ATP Gstaad Gravel Vlag van Frankrijk Marc Gicquel Vlag van Tsjechië František Čermák
Vlag van Tsjechië Pavel Vízner
5-7, 7-5, 7-10 Details

Prestatietabellen[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Prestatietabel enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Deze gegevens zijn bijgewerkt tot en met 3 januari 2012.

Toernooi 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 Carrière w-v
Grandslamtoernooien
Australian Open 1R 1R 2R 2R 1R 3R 1R 2R 5-8
Roland Garros 1R 2R 2R 2R 3R 1R 2R 1R 6-8
Wimbledon 1R 2R 2R 1R 2R 1R 3-6
US Open 2R 1R 2R 2R 2R 2R 5-6
Winst-verlies 0-0 0-1 2-3 1-4 4-4 5-4 1-4 5-4 0-3 1-1 18-27
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals 0-0
ATP Masters 1000
Indian Wells 1R 2R 1R 1R 2R 2R 3-6
Miami 3R 3R 1R 3R 1R 6-5
Monte Carlo 2R 1R 1R 2R 2-4
Rome 2R 1R 1-2
Hamburg 2R 2R l.c. 2-2
Madrid 1R 1R 2R 1-3
Montréal/Toronto 2R 1R 1R 1-3
Cincinnati 3R 2R 1R 3-3
Shanghai geen Masters 1000 1R 0-1
Parijs 1R 1R 2R 2R 2-4
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 1 1 0 0 0 0 0 0 2
Totaal winst-verlies 0-2 2-3 10-10 23-26 16-24 20-24 24-29 19-27 4-12 2-2 118-157
Eindejaarsranking 220 209 50 61 91 59 65 69 171 n.v.t.

N.B. "l.c." = lagere categorie

Prestatietabel dubbelspel (grand slam)[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 Carrière w-v
Grandslamtoernooien
Australian Open 1R 2R 2R 1R 2-4
Roland Garros 1R 1R 1R 1R 1R 1R 0-6
Wimbledon 1R 2R 1R 1-3
US Open 1R 3R 1R 2-3
Winst-verlies 0-1 0-1 0-4 4-4 1-3 0-3 0-0 0-0 0-0 5-16
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals 0-0
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Eindejaarsranking 741 655 176 128 421 g.r. 741 1044 n.v.t.

N.B. "g.r." = geen ranking

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Florent Serra.