Hypergeometrische functie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

In de wiskunde vormen de hypergeometrische functies functies, die de oplossingen zijn van een tweede orde lineaire differentiaalvergelijking en als generalisatie van de meetkundige reeks kunnen worden beschouwd. De exponentiële functie en de goniometrische functies zijn hypergeometrische functies. Carl Friedrich Gauss beschreef voor het eerst een groot aantal eigenschappen van deze functies in zijn proefschrift in 1812, hoewel Leonhard Euler en Johann Friedrich Pfaff er eerder ook al aan hadden gerekend.[1]

Definitie[bewerken | brontekst bewerken]

De hypergeometrische functies worden geparametriseerd door de getallen en de reële getallen en , en worden voor gedefinieerd door

.

Daarin is de gammafunctie.

Een andere schrijfwijze voor de functies is:

met

Met behulp van het (stijgende) pochhammersymbool , gedefinieerd als:

,

kunnen de functies ook worden geschreven als:

Voorbeelden[bewerken | brontekst bewerken]

, waarin de besselfunctie is
, met de gemodificeerde besselfunctie
, waarin de onvolledige gammafunctie voorstelt

Tot ongeveer 1870 werd alleen een hypergeometrische genoemd.