Jean-Marc Ayrault
| Jean-Marc Ayrault | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Geboren | 25 januari 1950 Maulévrier Frankrijk | |||
| Politieke partij | PS | |||
| Partner | Brigitte Terrien | |||
| Minister van Buitenlandse Zaken en Internationale Ontwikkeling | ||||
| Aangetreden | 11 februari 2016 | |||
| Einde termijn | 10 mei 2017 | |||
| President | François Hollande | |||
| Premier | Manuel Valls 2016 Bernard Cazeneuve 2016-2017 | |||
| Voorganger | Laurent Fabius | |||
| Opvolger | Jean-Yves Le Drian | |||
| Premier van Frankrijk | ||||
| Aangetreden | 15 mei 2012 | |||
| Einde termijn | 31 maart 2014 | |||
| Voorganger | François Fillon | |||
| Opvolger | Manuel Valls | |||
| Burgemeester van Nantes | ||||
| Aangetreden | 20 maart 1989 | |||
| Einde termijn | 21 juni 2012 | |||
| Voorganger | Michel Chauty | |||
| Opvolger | Patrick Rimbert voor Nantes Gilles Retière voor Nantes Métropole | |||
| Burgemeester van Saint-Herblain | ||||
| Aangetreden | 14 maart 1977 | |||
| Einde termijn | 20 maart 1989 | |||
| Voorganger | Michel Chauty | |||
| Opvolger | Charles Gautier | |||
| ||||
Jean-Marc Ayrault (Maulévrier 25 januari 1950),[1] is een Frans politicus voor de Parti socialiste.
Hij werd geboren in het arbeidersgezin van Joseph Ayrault (1921) en Georgette Uzenot (1928). Na de schoolopleiding in zijn geboorteplaats ging hij studeren aan de universiteiten van Nantes en Würzburg. Hij werd in 1971 leraar Duits en dat bleef hij tot aan het begin van zijn politieke loopbaan.
Ayrault is sinds 1971 gehuwd met Brigitte Terrien, een lerares Frans, ze hebben twee kinderen.
Politieke carrière[bewerken | brontekst bewerken]
Hij werd in 1977 burgemeester van Saint-Herblain, in 1989 burgemeester van Nantes, in 1992 voorzitter van de federatie van de verkozen socialisten in Frankrijk was van 1995 tot 1997 voorzitter van de vereniging van burgemeesters van de grote steden in Frankrijk. Hij werd in 1986 lid van de Assemblée nationale, het Franse parlement, en daar in 1997 leider van de groupe socialiste.
Ayrault werd op 15 mei 2012 premier van Frankrijk, de dag dat François Hollande president van Frankrijk werd. Toen in maart 2014 de Parti socialiste bij de Franse gemeenteraadsverkiezingen veel stemmen verloor, nam Ayrault zijn ontslag als eerste minister.[2]
Hij was enige tijd lid van de Franse Senaat, maar werd in 2016 weer tot minister van Buitenlandse Zaken benoemd. Hij bleef dat 10 mei 2017, toen de regering van de nieuwe president Macron aantrad.
Hij werd in 2018 de voorzitter van de Fondation pour la mémoire de l'esclavage.[3]
Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]
- (fr) 14 juli 2019. Commandeur in het Legioen van Eer
- (de) 14 mei 2014. Prix Carlo Schmid in Duitsland voor de onderlinge betrekkingen
- (fr) 28 november 2012. Nationale Orde van Verdienste
- (it) 19 november 2012. Ridder in de Orde van Verdienste in Italië
Websites[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Voorganger: François Fillon |
Premier van Frankrijk regering-Ayrault I regering-Ayrault II 2012-2014 |
Opvolger: Manuel Valls |