Ludwig Jünger

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ludwig Jünger
Willem II
Persoonsgegevens
Geboren 27 oktober 1856
Overleden 26 oktober 1906
Geboorteland Nederland
Beroep(en) Beeldhouwer
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Ludwig Jünger (Neutitschein, 27 december 1856 - Amsterdam, 26 oktober 1906) was een Duits-Nederlandse beeldhouwer.[1]

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Jünger werd geboren in Neutitschein (nu Nový Jičín), in het huidige Tsjechië. Hij kreeg zijn opleiding aan de kunstindustrieschool van het Oostenrijks Museum in Wenen. Hij werd bij Koninklijk Besluit per 1 september 1882 aangesteld als docent aan de Rijksnormaalschool voor Teekenonderwijzers in Amsterdam[2] en het jaar erop ook aan de school voor kunstnijverheid. In 1903 werd hij tijdens ziekte tijdelijk vervangen door Bart van Hove, hij werd later dat jaar opgevolgd door Retera.[3] Leerlingen van hem waren onder anderen Thom Balfoort, August Falise, Kees Smout, Tjipke Visser, Frans Werner en Lambertus Zijl.

Jünger werkte enkele malen samen met architect Pierre Cuypers en maakte onder andere reliëfs voor het door Cuypers ontworpen Centraal Station in Amsterdam. Hij maakte in 1885 ook het beeldje van Rooms-koning Willem II voor de fontein die Cuypers ontwierp voor het Binnenhof in Den Haag.

Jünger werkte ook als medailleur, bekend zijn portretpenningen van onder anderen Cuypers (1885), aangeboden bij de opening van het Rijksmuseum Amsterdam, Christophorus Buys Ballot (1887), Franciscus Cornelis Donders (1888) en Victor de Stuers (1900).[4]

Jünger overleed op 49-jarige leeftijd in zijn woonplaats Amsterdam.

Galerij[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Ludwig Jünger van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.