Myuchelys
| Myuchelys | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Myuchelys georgesi, exemplaar in een aquarium in de Taronga Zoo, Sydney, Australië. | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||
| Myuchelys Thomson & Georges, 2009 | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Myuchelys op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Myuchelys is een geslacht van schildpadden uit de familie slangenhalsschildpadden (Chelidae).[1]
Naam en indeling[bewerken | brontekst bewerken]
De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Scott A. Thomson en Arthur Georges in 2009. Er zijn vier verschillende soorten die vroeger aan het geslacht Elseya werden toegewezen. Ook de geslachtsnaam Wollumbinia is veel gebruikt voor deze groep maar deze wordt niet langer erkend. Er zijn geen fossielen bekend van soorten uit het geslacht Myuchelys.[2]
De geslachtsnaam Myuchelys betekent vrij vertaald 'schildpad van het heldere water'; chelys is Grieks voor schildpad en Myuna komt uit de Aboriginaltaal en betekent 'helder water'.
Soorten[bewerken | brontekst bewerken]
Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur, het verspreidingsgebied en de herkomst van de soortaanduiding;
| Naam | Auteur | Verspreidingsgebied | Etymologie |
|---|---|---|---|
| Myuchelys bellii | Gray, 1844 | Australië (Nieuw-Zuid-Wales) | De Britse natuuronderzoeker Thomas Bell (1792-1880) |
| Myuchelys georgesi | Cann, 1997 | Australië (Nieuw-Zuid-Wales) | De Australische schildpaddenexpert Arthur Georges (1953) |
| Myuchelys latisternum | Gray, 1867 | Australië (Nieuw-Zuid-Wales, Noordelijk Territorium, Queensland) | Latisternum betekent 'brede buik'. |
| Myuchelys purvisi | Wells & Wellington, 1985 | Australië (Nieuw-Zuid-Wales) | De Australische herpetoloog Malcolm Purvis |
Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De schildpadden bereiken een rugschildlengte van ongeveer 20 tot dertig centimeter, exemplaren van de soort Myuchelys bellii kunnen tot maximaal 40 cm lang worden. De schildkleur is overwegend bruin aan de bovenzijde, het buikschild is meestal geel van kleur. Bij de soort Myuchelys bellii is het buikschild echter zwart. Het rugschild is vrij laag, de marginaalschilden een de achterzijde dragen een doornachtig uitsteeksel.
Levenswijze[bewerken | brontekst bewerken]
De schildpadden zijn sterk waterminnend. Van de soorten is bekend dat ze zuurstof kunnen onttrekken aan het water door het de cloaca in- en uit de pompen. De vrouwtjes produceren legsels van acht tot 23 eieren.[2]
Verspreiding en habitat[bewerken | brontekst bewerken]
De soorten komen endemisch voor in delen van Australië en leven in de staten Nieuw-Zuid-Wales, Noordelijk Territorium en Queensland.[1] De habitat bestaat uit stromende wateren zoals rivieren en lagunen tot stilstaande wateren als meren, poelen, moerassen en billabongs.
Beschermingsstatus[bewerken | brontekst bewerken]
Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan drie soorten een beschermingsstatus toegewezen. Twee van de schildpadden worden beschouwd als 'onzeker' (Data Deficient of DD) en de soort Myuchelys bellii wordt beschouwd als 'bedreigd' (Endangered of EN).[3]
Bronvermelding[bewerken | brontekst bewerken]
|
Referenties
Bronnen
|
· 
· 
