SZU Be 556.52

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf SZU B 220)
Be 556 + B 220
Be 556 524 te Uetliberg station
Aantal Be 556: 8
B 220: 4 + 2
Serie Be 556 521 - 528
B 221 - B 224
Fabrikant Be 556: Schweizerische Lokomotiv- und Maschinenfabrik (SLM)
Siemens AG
B 220: Stadler Rail
Bouwjaar Be 556: 1992-1993
B 220: 2003 + 2013
Aantal delen losse Be: 1
treinstel Be + B + Be: 3
na 2013 treinstel Be + B + B + Be: 4
Asindeling Be 556: Bo’ Bo’
B 220: 2’ 2’
Spoorwijdte 1435 mm (normaalspoor)
Massa Be 556: 44,0 ton
B 220: 25,5 ton
Lengte over buffers Be 556: 21,71 m
B 220: 21,79 m
Maximumsnelheid Be 556: 70 km/h
B 220: 90 km/h
Aantal zitplaatsen Be 556: 1e klas: 0
2e klas: 64
B 220: 1e klas: 0
2e klas: 56
Techniek
Voeding Be 556: = 1200 volt
Vermogen Be 556: 584 kW
Aantal motoren Be 556: 4
Portaal  Portaalicoon   Openbaar vervoer
Verkeer & Vervoer

De Be 556 is een elektrisch treinstel met lagevloerdeel bestemd voor het regionaal personenvervoer van de Sihltal-Zürich-Uetliberg-Bahn (SZU).

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Het treinstel werd door Schweizerische Lokomotiv- und Maschinenfabrik (SLM) en Siemens ontwikkeld en gebouwd voor de Sihltal-Zürich-Uetliberg-Bahn (SZU).

Door de vervoersgroei werden in 2003 vier rijtuigen met een lagevloerdeel aan de treinen toegevoegd. Hierdoor kunnen een viertal driedelige treinen worden gevormd.

Op 29 september 2010 werd aangekondigd dat deze treinen in 2013 worden verlengd met nog eens twee rijtuigen met een lagevloerdeel tot twee treinen als vierdelige eenheden.[1]

Constructie en techniek[bewerken | brontekst bewerken]

Het treinstel bestaat uit een motorwagen met twee stuurstanden. Naar behoefte kan de trein verlengd worden met een rijtuig tussen twee motorwagens. Deze treinstel kunnen tot vier stuks gecombineerd rijden.

Het tussenrijtuig is opgebouwd uit een aluminium frame en heeft een lagevloerdeel.

Treindiensten[bewerken | brontekst bewerken]

De treinen worden door de Sihltal-Zürich-Uetliberg-Bahn (SZU) ingezet op het traject:

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Spoorwegen; diverse jaargangen. Gerrit Nieuwenhuis, Richard Latten. Uitgeverij de Alk BV, Alkmaar.
  • Theo Stolz: Triebfahrzeuge der Schweiz. Minirex AG, Luzern, 2007, ISBN 3-907014-31-6.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

  • SZU - Officiële site
Zie de categorie Sihltal–Zürich–Uetliberg-Bahn van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.