Viercontinentenkampioenschap kunstschaatsen 2020

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Voor het schaatstoernooi zie Viercontinentenkampioenschappen schaatsen 2020, voor het shorttracktoernooi zie Viercontinentenkampioenschappen shorttrack 2020.

Het Viercontinentenkampioenschap is een jaarlijks terugkerend evenement in het kunstschaatsen dat georganiseerd wordt door de Internationale Schaatsunie (ISU) voor deelnemers uit landen buiten Europa, namelijk van de vier continenten Afrika, Amerika, Azië en Oceanië.

De editie van 2020 was het tweeëntwintigste "4CK" dat werd georganiseerd. De wedstrijden vonden plaats van 6 tot en met 9 februari in de ijshal op het "Mokdong sportcomplex" in de wijk Mok-dong in het stadsdistrict Yangcheon in Seoel. Het was voor de zevende keer dat dit kampioenschap in Zuid-Korea plaatsvond, in 2002 en 2010 was Jeonju, in 2005 en 2017 Gangneung, in 2008 Goyang en in 2015 Seoel eerder gaststad voor deze kampioenschappen.

Medailles waren er te verdienen in de traditionele onderdelen: mannen individueel, vrouwen individueel, paarrijden en ijsdansen.

Programma
donderdag
6 februari
vrijdag
7 februari
zaterdag
8 februari
zondag
9 februari
IJsdansen rhythm dans vrije dans Gala
Vrouwen korte kür vrije kür
Paren korte kür vrije kür
Mannen korte kür vrije kür

Deelnemende landen[bewerken | brontekst bewerken]

Alle ISU-leden uit Afrika, Amerika, Azië en Oceanië hadden het recht om maximaal drie startplaatsen per categorie in te vullen. Deze regel is afwijkend ten opzichte van de overige ISU kampioenschappen waarbij extra startplaatsen kunnen worden verdiend door de prestaties van de deelnemers in het voorgaande jaar.

Twaalf landen schreven dit jaar deelnemers in voor deze kampioenschappen. Zij vulden het aantal van 73 startplaatsen in. Canada en de Verenigde Staten vulden ieder de maximale mogelijkheid van twaalf startplaatsen in.

(Tussen haakjes het aantal startplaatsen; respectievelijk: mannen, vrouwen, paren, ijsdansen)

Vlag van Canada Canada (3-3-3-3)
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten (3-3-3-3)
Vlag van China China (3-2-3-3)
Vlag van Japan Japan (3-3-1-2)
Vlag van Australië Australië (3-1-0-3)
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea (3-3-0-1)
Vlag van Filipijnen Filipijnen (2-1-1-0)
Vlag van Taiwan Taiwan (2-2-0-0)
Vlag van Hongkong Hongkong (1-1-0-0)
Vlag van Kazachstan Kazachstan (0-1-0-1)
Vlag van Mexico Mexico (1-1-0-0)
Vlag van Thailand Thailand (1-0-0-0)

Medailleverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de mannen werd Yuzuru Hanyu de zesde Japanner die dit kampioenschap op zijn naam schreef, het was de achtste titel voor Japan. Voor Hanyu was het zijn vierde kampioenschapsmedaille, in 2011, 2013 en 2017 werd hij tweede. De Amerikaan Jason Brown op plaats twee behaalde zijn tweede medaille, in 2018 werd hij derde. De derde positie werd ingenomen door de debuterende Japanner Yuma Kagiyama.

Bij de vrouwen prolongeerde Rika Kihira de bij haar debuut veroverde titel, de veertiende voor Japan. De zilveren medaille werd door de debutante You Young behaald. Het was na de door Kim Yu-na behaalde titel in 2009 de tweede medaille voor Zuid-Korea in de vier kampioenschappen. Na haar vijfde plaats bij haar debuut in 2019 behaalde de Amerikaanse Bradie Tennell dit jaar de bronzen medaille.

Bij de paren stonden dezelfde drie duo's als in 2019 op het erepodium, alleen de plaatsten twee en drie werden nu omgekeerd ingenomen.De titel ging voor de zestiende keer naar China en voor de zesde keer naar het paar Sui Wenjing / Han Cong. Hun eerdere titels werden in 2012, 2014, 2016, 2017 en 2019 behaald. Hun landgenoten Peng Cheng / Jin Yang op plaats twee behaalden beide hun derde medaille, gezamenlijk hun tweede. Cheng werd in 2015 tweede met Zhang Hao en Yang in 2016 derde met Yu Xiaoyu. Het Canadese paar Kirsten Moore-Towers / Michael Marinaro op plaats drie behaalden ook hun derde podiumplaats, in 2013 behaalden ze de zilveren medaille.

Voor de 21e keer op 22 edities -2018 vormde de enige uitzondering- gingen ook deze editie de medailles in het ijsdansen naar Canada en de Verenigde Staten. Madison Chock / Evan Bates prolongeerden de titel welke voor de dertiende keer naar de Verenigde Staten ging. Het was hun zesde podiumplaats, in 2013 en 2017 werden ze derde, in 2015 en 2016 tweede. Plaats twee werd door de bronzen medaillewinnaars van 2019 ingenomen, het Canadese paar Piper Gilles / Paul Poirier die hun derde medaille behaalden, in 2014 werden ze ook tweede. Op positie drie namen de Amerikaanse kampioenen van 2014 plaats, Madison Hubbell / Zachary Donohue behaalden hiermee hun tweede medaille.

Onderdeel Goud Zilver Brons
Mannen Vlag van Japan Yuzuru Hanyu Vlag van Verenigde Staten Jason Brown Vlag van Japan Yuma Kagiyama
Vrouwen Vlag van Japan Rika Kihira Vlag van Zuid-Korea You Young Vlag van Verenigde Staten Bradie Tennell
Paren Vlag van China Sui Wenjing / Han Cong Vlag van China Peng Cheng / Jin Yang Vlag van Canada Kirsten Moore-Towers / Michael Marinaro
IJsdansen Vlag van Verenigde Staten Madison Chock / Evan Bates Vlag van Canada Piper Gilles / Paul Poirier Vlag van Verenigde Staten Madison Hubbell / Zachary Donohue

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Er namen 25 mannen uit twaalf landen deel aan dit kampioenschap. Zeven mannen namen voor de eerste keer deel. Met zijn tiende deelname nam de Australiër Brendan Kerry het vaakst deel.

# naam (deelname) land punten korte
kür
vrije
kür
Goud Yuzuru Hanyu (4) Vlag van Japan 299.42 111.82 (1) 187.60 (1)
Zilver Jason Brown (5) Vlag van Verenigde Staten 274.82 94.71 (3) 180.11 (2)
Brons Yuma Kagiyama Vlag van Japan 270.61 91,61 (5) 179.00 (3)
4 Jin Boyang (5) Vlag van China 267.67 95.83 (2) 171,84 (5)
5 Cha Jun-hwan (2) Vlag van Zuid-Korea 265.43 90.37 (6) 175.06 (4)
6 Nam Nguyen (6) Vlag van Canada 251.60 85.24 (9) 166.36 (6)
7 Kazuki Tomono (2) Vlag van Japan 251.05 88.22 (7) 162.83 (7)
8 Keegan Messing (2) Vlag van Canada 243.93 94.03 (4) 149.90 (10)
9 Tomoki Hiwatashi (2) Vlag van Verenigde Staten 240.78 88.09 (8) 152.69 (9)
10 Yan Han (6) Vlag van China 239.41 82.32 (11) 157.09 (11)
11 Camden Pulkinen Vlag van Verenigde Staten 226.82 84.66 (10) 142.16 (11)
12 Brendan Kerry (10) Vlag van Australië 213.11 76.70 (12) 136.41 (14)
13 Zhang He (2) Vlag van China 210.06 71.58 (15) 138.48 (12)
14 Lee Si-hyeong (4) Vlag van Zuid-Korea 203.50 67.00 (16) 136.50 (13)
15 Donovan Carrillo (3) Vlag van Mexico 201.09 73.13 (13) 127.96 (16)
16 Roman Sadovsky Vlag van Canada 200.50 65.87 (17) 134.63 (15)
17 Lee June-hyoung (8) Vlag van Zuid-Korea 198.95 72.74 (14) 126.21 (17)
18 Christopher Caluzza Vlag van Filipijnen 171.45 60.70 (20) 110.75 (18)
19 James Min Vlag van Australië 167.81 59.71 (21) 108.10 (19)
20 Edrian Paul Celestino Vlag van Filipijnen 167.65 65.11 (18) 102.54 (21)
21 Micah Kai Lynette (3) Vlag van Thailand 156.71 50.77 (23) 105.94 (20)
22 Harrison Jon-Yen Wong (4) Vlag van Hongkong 155.30 56.98 (22) 98.32 (22)
23 Chih-I Tsao (5) Vlag van Taiwan 152.80 62.50 (19) 90.30 (24)
24 Jordan Dodds Vlag van Australië 148.78 50.74 (24) 98.04 (23)
Alleen korte kür
25 Micah Tang (4) Vlag van Taiwan 45.91 (25)

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Er namen 21 vrouwen uit elf landen aan het kampioenschap deel. Zeven vrouwen namen voor de eerste keer deel. Met haar zesde deelname nam de Australische Kailani Craine het vaakst deel.

# naam (deelname) land punten korte
kür
vrije
kür
Goud Rika Kihira (2) Vlag van Japan 232.34 81.18 (1) 151.16 (1)
Zilver You Young Vlag van Zuid-Korea 223.23 73.55 (3) 149.68 (2)
Brons Bradie Tennell (2) Vlag van Verenigde Staten 222.97 75.93 (2) 147.04 (3)
4 Wakaba Higuchi (2) Vlag van Japan 207.46 72.95 (5) 134.51 (5)
5 Kaori Sakamoto (3) Vlag van Japan 202.79 73.07 (4) 129.72 (8)
6 Kim Ye-lim (2) Vlag van Zuid-Korea 202.76 68.10 (7) 134.66 (4)
7 Karen Chen (3) Vlag van Verenigde Staten 201.06 67.28 (8) 133.78 (6)
8 Lim Eun-soo (2) Vlag van Zuid-Korea 200.59 68.40 (6) 132.19 (7)
9 Amber Glenn Vlag van Verenigde Staten 190.83 65.39 (9) 125.44 (9)
10 Alicia Pineault (2) Vlag van Canada 173.55 57.09 (10) 116.46 (10)
11 Chen Hongyi (2) Vlag van China 167.26 56.81 (11) 110.45 (11)
12 Kailani Craine (6) Vlag van Australië 161.15 54.93 (13) 106.22 (13)
13 Zhu Yi Vlag van China 155.41 55.53 (12) 99.88 (14)
14 Alison Schumacher Vlag van Canada 150.73 42.55 (18) 108.18 (12)
15 Emily Bausback Vlag van Canada 147.23 49.10 (14) 98.13 (15)
16 Andrea Montesinos Cantú (2) Vlag van Mexico 135.24 47.40 (15) 87.84 (18)
17 Jenny Shyu Vlag van Taiwan 134.80 44.95 (16) 89.85 (16)
18 Alisson Krystle Perticheto (4) Vlag van Filipijnen 129.99 40.67 (9) 89.32 (17)
19 Cheuk Ka Kahlen Cheung Vlag van Hongkong 121.29 44.73 (17) 76.56 (20)
20 Amy Lin (5) Vlag van Taiwan 116.97 40.29 (20) 76.68 (19)
21 Aiza Mambekova (2) Vlag van Kazachstan 107.68 37.91 (21) 69.77 (21)

Paren[bewerken | brontekst bewerken]

Er namen tien paren uit vijf landen deel aan het kampioenschap. Een paar trok zich vooraf al terug. Drie paren maakten hun debuut op dit kampioenschap. Ljoebov Iljoesjetsjkina nam van 2015-2018 vier keer deel met Dylan Moscovitch. Het paar Riku Miura / Ryuichi Kihara trad dit jaar voor het eerst samen aan, Miura nam in 2018 deel met Shoya Ichihashi en Kihara nam in 2015 deel met Narumi Takahashi en in 2017 en 2018 met Mia Suzaki. Met hun zevende deelname namen de paren Sui / Han en Moore-Towers / Marinaro het vaakst aan dit kampioenschap deel.

# naam (deelname) land punten korte
kür
vrije
kür
Goud Sui Wenjing (7)
Han Cong (7)
Vlag van China 217.51 73.17 (3) 144.34 (1)
Zilver Peng Cheng (5)
Jin Yang (4)
Vlag van China 213.29 75.96 (2) 137.33 (2)
Brons Kirsten Moore-Towers (7)
Michael Marinaro (7)
Vlag van Canada 201.80 76.36 (1) 125.44 (4)
4 Jessica Calalang
Brian Johnson
Vlag van Verenigde Staten 196.15 67.76 (4) 128.39 (3)
5 Tarah Kayne (6)
Daniel O'Shea (6)
Vlag van Verenigde Staten 186.20 62.65 (5) 123.55 (5)
6 Evelyn Walsh (2)
Trennt Michaud (2)
Vlag van Canada 177.58 62.97 (6) 114.61 (6)
7 Ljoebov Iljoesjetsjkina (4)
Charlie Bilodeau
Vlag van Canada 171.32 57.87 (7) 113.45 (7)
8 Riku Miura (2)
Ryuichi Kihara (4)
Vlag van Japan 167.50 57.45 (9) 110.05 (8)
9 Isabella Gamez
David-Alexandre Paradis
Vlag van Filipijnen 127.43 47.34 (10) 80.09 (9)
Alexa Scimeca-Knierim (5)
Chris Knierim (5)
Vlag van Verenigde Staten 63.14 (5) t.z.t.
Tang Feiyao
Yang Yongchao
Vlag van China t.z.t.
t.z.t. = trok zich terug

IJsdansen[bewerken | brontekst bewerken]

Er namen zestien paren uit zeven landen deel aan het kampioenschap. Vier paren maakte hun debuut op dit kampioenschap. Yura Min nam in 2014 met Timothy Koleto (die deze editie zelf voor de derde keer met Misato Komatsubara deelnam) en van 2016-2018 met Alexander Gamelin. Met zijn negende deelname nam de Canadees Paul Poirier het vaakst aan dit kampioenschap deel.

# naam (deelname) land punten rhythm
dans
vrije
dans
Goud Madison Chock (8)
Evan Bates (8)
Vlag van Verenigde Staten 213.18 85.76 (2) 127.42 (1)
Zilver Piper Gilles (7)
Paul Poirier (9)
Vlag van Canada 210.18 83.92 (3) 126.26 (2)
Brons Madison Hubbell (7)
Zachary Donohue (7)
Vlag van Verenigde Staten 208.72 85.95 (1) 122.77 (3)
4 Wang Shiyue (7)
Liu Xinyu (7)
Vlag van China 196.75 77.45 (4) 119.30 (4)
5 Marjorie Lajoie
Zachary Lagha
Vlag van Canada 192.11 76.43 (5) 115.68 (6)
6 Kaitlin Hawayek (4)
Jean-Luc Baker (4)
Vlag van Verenigde Staten 188.49 71.93 (5) 116.56 (5)
7 Carolane Soucisse
Shane Firus
Vlag van Canada 174.41 73.32 (6) 101.09 (7)
8 Yura Min (5)
Daniel Eaton
Vlag van Zuid-Korea 163.26 64.38 (8) 98.88 (8)
9 Holly Harris
Jason Chan
Vlag van Australië 161.05 62.83 (10) 98.22 (9)
10 Chen Hong (2)
Sun Zhuoming (4)
Vlag van China 158.70 63.22 (9) 95.48 (11)
11 Misato Komatsubara (3)
Timothy Koleto (4)
Vlag van Japan 157.20 61.45 (11) 95.75 (10)
12 Ning Wanqi (2)
Wang Chao (2)
Vlag van China 145.22 59.18 (12) 86.04 (12)
13 Rikako Fukase
Eichu Cho
Vlag van Japan 143.94 58.13 (14) 85.81 (13)
14 Chantelle Kerry (3)
Andrew Dodds (3)
Vlag van Australië 143.59 58.30 (13) 85.29 (14)
15 Matilda Friend (5)
William Badaoui (5)
Vlag van Australië 137.36 55.80 (15) 81.56 (16)
16 Maxine Weatherby
Temirlan Yerzhanov
Vlag van Kazachstan 132.27 50.33 (16) 81.94 (15)