Wapen van Schaijk

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wapen van Schaijk
1817-1959
Wapen van Schaijk
1959-1994

Het wapen van Schaijk kent twee versies. De eerste werd op 16 juli 1817 bevestigd door de Hoge Raad van Adel aan de Noord-Brabantse gemeente Schaijk. De tweede werd op 5 oktober 1959 verleend. Per 1994 ging Schaijk op in de nieuwe gemeente Landerd. Het wapen van Schaijk is daardoor komen te vervallen als gemeentewapen.[1]

Blazoenering[bewerken | brontekst bewerken]

Wapen per 1817[bewerken | brontekst bewerken]

De blazoenering luidde als volgt:

Van goud, beladen met een raaf van sabel, staande op een takje van hetzelfde.[2]

De heraldische kleuren zijn goud (goud of geel) en sabel (zwart). In de register van de Hoge Raad van Adel zelf wordt geen beschrijving gegeven, maar een afbeelding.

Wapen per 1959[bewerken | brontekst bewerken]

De blazoenering luidde als volgt:

Linksgeschuind van goud en azuur. Het goud beladen met een raaf van sabel, staande op een takje van hetzelfde; het azuur aan de bovenzijde voorzien van een zilveren balk, schuin links gesteld, beladen met drie latijnse letters R van sabel. Het schild gedekt met een gouden kroon van drie bladeren en twee paarlen.[3]

De heraldische kleuren van beide wapens zijn goud (goud of geel), azuur (blauw), sabel (zwart) en zilver (wit). In de heraldiek zijn links en rechts gezien van achter het schild; voor de toeschouwer zijn de termen links en rechts dus verwisseld. Het schild is gedekt met een gravenkroon.

Verklaring[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de site Nederlandse Gemeentewapens is de oorsprong van het wapen niet bekend. Het kan afgeleid zijn van het wapen van de heerlijkheid Ravenstein. Schaijk behoorde tot 1806 tot deze heerlijkheid. Het tweede wapen is een combinatie van het oude wapen van Schaijk en Reek.[4]

Verwante wapens[bewerken | brontekst bewerken]