Zharnel Hughes

Zharnel Hughes
	Zharnel Hughes, 2022
Volledige naam	Zharnel Hughes
Geboortedatum	13 juli 1995
Geboorteplaats	The Valley
Nationaliteit	Verenigd Koninkrijk
Lengte	1,90 m
Sportieve informatie
Discipline	sprint
Eerste titel	Pan-Amerikaans jeugdkampioen 100 m 2013
OS	2020
Extra	Europees recordhouder 4 x 100 m;; Brits recordhouder 100 m, 200 m
Medailles
Olympische Spelen
Europese kampioenschappen
Gemenebestspelen
Portaal	Atletiek

Zharnel Hughes (The Valley, 13 juli 1995) is een op Anguilla geboren Britse atleet, die zich heeft toegelegd op de sprint. Hij veroverde op de Europese kampioenschappen atletiek in 2018 goud op zowel de 100 m als de 4 × 100 m estafette als lid van de Britse ploeg. Vier jaar later behaalde hij op dit toernooi opnieuw twee gouden medailles, zij het deze keer op de 200 m en de 4 × 100 m.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd en eerste successen als junior[bewerken | brontekst bewerken]

Hughes, die afkomstig is uit een gezin waarvan de vader taxichauffeur en de moeder huishoudster was, ontdekte zijn talent voor de atletieksport op tienjarige leeftijd. Hij won toen verschillende hardloopwedstrijdjes tijdens een sportdag van zijn lagere school. Op zijn veertiende, in 2010, nam hij voor het eerst deel aan een internationaal evenement, de CARIFTA Games in George Town (Kaaimaneilanden) en werd achtste in de finale van de 100 m, gevolgd door een zesde plaats in hetzelfde toernooi een jaar later. Dat jaar nam hij ook deel aan de Gemenebestspelen voor junioren, waar hij voor het eerst op de 100 m binnen de elf seconden bleef.

In 2012 werd Hughes beloond met een studiebeurs, zodat hij kon trainen bij het Regional High Performance Training Centre in Jamaica en startte hij daar met een studie aan het Kingston College. Kort daarna kreeg hij de kans om samen met wereldrecordhouder Usain Bolt te trainen. Hij ging in die periode sterk vooruit en veroverde in 2013 op de 100 m goud op zowel de CARIFTA Games als de Pan-Amerikaanse U20 kampioenschappen. Bij zijn eerste optreden tijdens de Centraal-Amerikaanse en Caribische kampioenschappen voor senioren behaalde hij de finale, nadat hij in zijn serie tot 10,23 s was gekomen.

In 2014 kwam Hughes op de 100 m tot een tijd van 10,12, maar richtte hij zich voor de rest van het jaar vooral op de 200 m, waarop hij tot een persoonlijk beste tijd kwam van 20,32, de beste wereldjaarprestatie bij de junioren.

Brits atleet[bewerken | brontekst bewerken]

Was hij tot nu toe uitgekomen voor Anguilla, vanaf 2015 nam Hughes aan internationale wedstrijden deel voor het Verenigd Koninkrijk. Zo was hij dat jaar present op de wereldkampioenschappen in Peking, waar hij deelnam aan de 200 m. In de finale eindigde hij op de vijfde plaats. Als gevolg van een blessure moest Hughes verstek laten gaan voor de Olympische Spelen in Rio de Janeiro.

Na een moeilijk seizoen in 2017 nam Hughes in april 2018 deel aan de Gemenebestspelen in Gold Coast. In de finale van de 200 m was hij de snelste, maar nadien werd hij wegens hinderen gediskwalificeerd en moest hij de zege laten aan Jereem Richards. Hij revancheerde zich vervolgens op de 4 × 100 m door samen met Reuben Arthur, Richard Kilty en Harry Aikines-Aryeetey de gouden medaille te veroveren. Op 9 juni 2018 verbeterde hij zijn persoonlijk record op de 100 m naar 9,91 s, waarmee hij de tweede snelste Brit aller tijden werd (samen met James Dasaolu).

Tweemaal goud op EK[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens de EK van 2018 in Berlijn behaalde Hughes de Europese titel op de 100 m. Samen met Chijindu Ujah, Adam Gemili en Harry Aikines-Aryeetey was hij vervolgens ook de snelste in de finale van de 4 × 100 m estafette.

Olympisch zilver[bewerken | brontekst bewerken]

In 2021 kon Hughes zich kwalificeren voor de 100 meter op de Olympische Zomerspelen van Tokio. Hughes kon zich plaatsen voor de finale van de 100 meter. In deze finale werd hij gediskwalificeerd wegens een valse start. Samen met Chijindu Ujah, Richard Kilty en Nethaneel Mitchell-Blake liep Hughes naar de zilveren medaille op de 4x100 meter mannen.