Atletiek is een oude sport waar de sporters (atleten) individueel of in groepen (estafette) moeten presteren. Atletiek wordt zowel op de weg als op een atletiekbaan beoefend. Atletiek wordt wel 'de moeder der sporten' genoemd omdat het de menselijke basisbewegingen (lopen, springen, werpen) omvat.
Atletiekbanen zijn meestal ovaal gevormd en 400 meter lang, indoorbanen zijn veelal 200 meter lang. Op het middenterrein worden de werp- en springonderdelen beoefend. Er zijn banen van gras, kunststof en gravel.
Atletiek is een sport die oorspronkelijk nauw verbonden was met de Griekse klassieke Olympische Spelen, die vanaf 776 voor Christus om de vier jaar gehouden werden als onderdeel van een feest ter ere van de god Zeus.
Terry was studente aan de University of Southern California, toen zij zich als negentienjarige in 2018 voor het eerst in de schijnwerpers sprintte. Bij de 'Mount SAC Relays' in Walnut kwam zij op de 100 m tot een tijd van 10,99 s. Daarmee plaatste zij zich bij beste sprintsters ooit, jonger dan twintig jaar, op een gedeelde vierde plaats. Later dat jaar veroverde zij bij de Amerikaanse jeugdkampioenschappen het zilver, evenals bij de wereldkampioenschappen U20 in Tampere.
15 september – Kennelijk geïnspireerd door het Belgische record voor clubteams op de 4 × 400 m estafette bij de mannen tijdens de Memorial Van Damme een dag eerder, worden er bij de Belgische estafettekampioenschappen in Oordegem maar liefst drie andere nationale estafetterecords voor clubs verbeterd. AV Lyra Lierse neemt ze alledrie voor zijn rekening. Op de 4 × 100 m estafette zijn het Robbe Torfs, Simon Verherstraeten, Kobe Vleminckx en Maarten Heylen die de titel binnenhalen in 39,64 s, waarmee zij het record van CS Forestoise uit 2001 van 39,81 s om zeep helpen. Op de 4 × 200 m estafette zijn het opnieuw Verherstraeten, Vleminckx en Torfs, ditmaal aangevuld met Christian Iguacel, die 1.22,96 voor zich laten klokken, meer dan een seconde sneller dan de 1,24,15 van Excelsior Sports Club uit 2011. Op de 4 × 100 m estafette bij de vrouwen doen ten slotte de AVLL-atletes Lynn Beck, Elise Mehuys, Messalina Pieroni en Lien Torfs een duit in het zakje door via 45,31 s in de reeks de finale te winnen in 44,94 s, een klap sneller dan de 45,52 s die de vrouwen van CABW in mei van dit jaar als record hadden neergezet.
14 september – Tijdens de Memorial Van Damme, de finalewedstrijd van de Diamond League 2024-serie, zegeviert Femke Bol voor de 24e achtereenvolgende keer op de 400 m horden en is daarmee voor de vierde achtereenvolgende keer de overall Diamond League-winnares op dit onderdeel, een uniek feit in de historie van de Nederlandse atletiek. Aan Belgische zijde wordt de gelegenheid aangegrepen om enkele nationale records te verbeteren. Zo profiteert Elise Vanderelst van de uiterst snelle 1500 m bij de vrouwen, uitmondend in een overwinning voor Faith Kipyegon in 3.54,75, een meetingrecord. Vanderelst eindigt in deze race weliswaar als elfde, maar doet dat altijd nog in 4.01,26, een verbetering van haar eigen, uit 2021 stammende record van 4.02,63 met bijna anderhalve seconde. In het bijprogramma zetten op de 4 × 400 m estafetteTuur Bras, Dylan Borlée, Kevin Borlée en Jonathan Sacoor voor hun club Olympic Essenbeek Halle de tijd stil op 3.05,57 en dat is bijna een halve seconde sneller dan de 3.06,06 uit 2013, waar de beide broers Borlée, toen uitkomend voor White Star, overigens ook al bij betrokken waren.
31 augustus – Nederlandse atleten weten op de wereldkampioenschappen voor U20-junioren meestal wel enkele medailles te veroveren en bij de editie van dit toernooi, dat van 27 tot en met 31 augustus plaatsvond in Lima, Peru, is het niet anders. Goud, zilver en brons wordt er gescoord. De eerste twee medailles komen in handen van Jarno van Daalen, de jongere broer van olympisch atlete Alida van Daalen. Hij treedt in de voetsporen van Rutger Smith, die in 2000 goud en brons veroverde bij het kogelstoten en discuswerpen. Van Daalen overtreft Smith in feite, want in zijn geval wordt het zelfs goud en zilver. TienkamperFlorian Vriezen maakt voor de Nederlandse afvaardiging de 2024-serie compleet door na een uitstekende tweede dag met verschillende persoonlijke recordprestaties een totaal van 7820, ook al een PR, als derde te eindigen.
30 augustus - Elien Vekemans is definitief de beste Belgischepolshoogspringster ooit. Moest zij na haar eerdere Belgische outdoorrecord van 4,52 m op 27 juli van dit jaar nog erkennen, dat Fanny Smets in 2021 indoor met 4,53 m één centimeter hoger had gesprongen, tijdens een wedstrijd in Krk, Kroatië rekent zij hiermee af. Ditmaal wipt zij namelijk over 4,54 m, waarmee zij tevens de wedstrijd wint.
Jakob Ingebrigtsen
25 augustus – De topvorm waarin vele atleten zich bevonden tijdens de Olympische Spelen in Parijs, leidt ook na afloop van deze Spelen nog tot talrijke topprestaties. Tijdens de 'Kamila Skolimowska Memorial', een Diamond League-wedstrijd in het PoolseChorzów, worden er zelfs twee wereldrecords om zeep geholpen. Op de 3000 m is het Jakob Ingebrigtsen, de kersverse olympische kampioen op de 5000 m, die het 28 jaar oude wereldrecord van 7.20,67 van Daniel Komen verpulvert. De Noor komt in het volgepakte stadion tot een verbijsterende 7.17,55. In diens kielzog laat de NederlanderMike Foppen de klokken stilstaan op 7.34,47, een verbetering van zijn eigen, een maand oude nationale record met bijna 2,5 seconden. De Zweedse meervoudige kampioen polsstokhoogspringenArmand Duplantis zorgt voor de zo langzamerhand gebruikelijk kers op de taart door zijn eigen, in Parijs gevestigde wereldrecord van 6,25 m weer met een centimeter te verhogen en te brengen op 6,26 m, sinds 2020 zijn tiende wereldrecord op rij. Nog vier van zulke stappen van telkens één centimeter en hij heeft de 6,30 m bereikt!
... Eugene Omalla en Isaya Klein Ikkink de eerste Nederlandse mannen in onze olympische historie zijn die goud hebben gewonnen? Alle overige gouden plakken werden namelijk door Nederlandse vrouwen veroverd. Overigens hadden zij hier wel de hulp van onze vrouwen Lieke Klaver en Femke Bol bij nodig, want ze behaalden hun gouden medailles op de 4 × 400 m gemengde estafette.
De in 1941 geboren JapannerKenji Kimihara heeft een formidabel aantal marathons gelopen. Hiermee begonnen in 1962 ging hij op drie Olympische Spelen hierop van start, met als beste resultaat een zilveren medaille in 1968. De Boston Marathon van 1966 behoorde tot de vele marathons die hij won. Toen Kimihara er in 2016 op uitnodiging terugkwam als de winnaar van 50 jaar eerder, liep hij, 75 jaar oud inmiddels, ook die editie zelf nog mee. Het was de 74e marathon die hij voltooide!
· 
· 
.jpg)
