Kungfu

Kungfu
Naam (taalvarianten)
Vereenvoudigd	功夫
Traditioneel	功夫
Pinyin	gōngfu
Wade-Giles	kung-fu
Jyutping (Standaardkantonees) gung1 fu4 Standaardkantonees IPA: [ kʊŋ fu: ] HK-romanisatie (Standaardkantonees) Kung Fu Yale (Standaardkantonees) gung1 fu4 Hongkong-Hakka gung1 fu1 Meixianhua gung1 fu1 Peng'im (Chaozhouhua) gong1 hu1 Andere benamingen Internationaal Fonetisch Alfabet: gɔŋ fu

Kungfu is een Chinese krijgskunst. De term wordt vaak als synoniem gebruikt voor Wushu, maar Wushu is een verzamelnaam voor meerdere oosterse krijgskunsten.

termen

De termen Wushu en Kung Fu worden vaak verward en zeer algemeen onjuist vertaald. "Kung Fu" uit het Chinees is vrij vertaald hoge vaardigheid, grote concentratie of toewijding. De traditionele Chinese krijgskunsten zijn onder deze naam, die soms ook in het Chinees gebruikt wordt, in het westen bekend geworden. Deze traditionele stijlen richten zich voornamelijk op zelfverdediging, gewapend of ongewapend. In het Mandarijn heet wat velen abusievelijk "Kung Fu" noemen feitelijk "Wushu". Dit woord bestaat uit twee stammen, de één "tegenhouden" of "stoppen" van een "wapen" (speer) of "aanval", de ander "methode" of "vaardigheid". "Wushu" zou ook vertaald kunnen worden als "militaire vaardigheid", vooral in de betekenis van verdediging. Het is in Mandarijn de correcte verzamelnaam voor alle stijlen in de krijgskunst (martial arts). De term Wushu wordt in China ook gebruikt om de in de jaren vijftig door de communistische regering ontwikkelde sport aan te duiden. Hierbij worden bewegingen uit traditionele stijlen gecombineerd met acrobatiek, turnen en elementen uit de Chinese opera. De nadruk ligt bij deze 'sport' op het ontwikkelen van vaardigheid in bewegen, dit in tegenstelling tot zelfverdediging.

Bekendheid

Kungfu is in het Westen bekend geworden door films met Bruce Lee, Jackie Chan en Jet Li. Ook de televisieserie uit de jaren zeventig Kung Fu met David Carradine in de hoofdrol heeft het kungfu grote bekendheid gegeven. Een andere bekende serie was gebaseerd op het Verhaal van de wateroever en werd op de Nederlandse televisie uitgezonden onder de naam Lin Chung en De rebellen van Liang Shan Po. De geweldige vaardigheden die in deze films en series door de acteurs op het scherm ten tonele werden gebracht sluiten goed aan bij de moderne sportvariant Wushu. De films geven echter een compleet verkeerd beeld van de traditionele stijlen. De media hebben het kungfu een grotere bekendheid gegeven. Helaas heeft deze media-aandacht ook geleid tot het vergroten van de verkeerde beeldvorming. De grote hoeveelheid aan stijlen zorgt voor verdere onduidelijkheden. In 2008 kwam er een animatiefilm uit over kungfu, namelijk Kung Fu Panda. Daarin in speelt Po de Panda de hoofdrol en leert hij 'de ware kunst' van kungfu. Deze film geeft ook een verkeerd beeld van het traditionele kungfu.

Oorsprong

De Shaolin-tempel wordt vaak ten onrechte aangeduid als de bakermat van het kungfu. De Chinese vechtkunsten bestonden al lang voordat deze tempel werd gebouwd. Vanuit het leger kwam een van de belangrijkste invloeden op de ontwikkeling van de vechtkunsten (vandaar ook het beoefenen van militaire wapens zoals Kwandao, breedzwaard etc.). Gezien de vele verhalen en fysieke bewijzen heeft de Shaolin-tempel wel een grote en belangrijke rol gespeeld bij de verdere verspreiding en vormgeving van het kungfu. De grote populariteit van de Shaolin-tempel heeft ervoor gezorgd dat vele stijlen zich op de een of andere manier probeerden te verbinden met de naam Shaolin.

Vroeger dienden de vechtkunsten uitsluitend als zelfverdediging. Vandaag de dag heeft het kungfu een diepere betekenis gekregen en is het meer dan sporten alleen. Het fysieke en het psychologische aspect wordt nu meer naar voren geschoven.

Wereldkampioenschappen kungfu, team Nederland

Hong Ying, WK 2013 - 5 t/m 8 april, 19 gouden medailles en 5 zilveren. v.l.n.r. Yudai Fu, Chi Kin Melvyn Tang, Mark Horton en Laidback Luke (Lucas van Scheppingen)

Sinds 2003 wordt in China het WK kungfu gehouden. Een Nederlandse kungfu-school uit Leiden doet sinds 2011 mee aan dit toernooi en is erin geslaagd met drie mannen Nederland weer op de kaart te zetten in de wereld op het WK kungfu te Hongkong in maart 2011. Met 4 gouden medailles, 7 zilveren en 2 bronzen medailles eindigde het team van Hong Ying Leiden, waar vooral Choy Li Fut, maar ook bijvoorbeeld Tai chi en San shou wordt onderwezen, op de 8e plaats wereldwijd in Hongkong, met een deelnemersaantal van meer dan 8.000 mensen uit 38 landen.

Het team van Hong Ying Leiden nam na het succes in 2011, deel aan het WK in 2012 als "Kung Fu Team Holland", van 23 tot 29 februari 2012. Het team bestaat uit sifu Mark Horton, Yudai Fu, Chi Kin Melvyn Tang en de 17-jarige, 6-voudig jeugdkampioene van Nederland, Yeun Ting Ho, die voor het eerst op dit niveau meedoet. Op dit tiende kampioenschap, waar 61 landen meededen en 10,122 deelnemers, won het Hong Ying Team 23 medailles. waarvan 17 gouden medailles, 4 zilveren en 2 bronzen. (23 medailles op 24 onderdelen, 6 disciplines per persoon, zowel tai chi als Choy Li Fut).

WK 2013

Het team van "Kung Fu Team Holland", bestaande uit 3 jongemannen en hun sifu (leraar/meester), Mark Horton, deed van 5 april tot 9 april 2013 wederom mee aan het WK in China, met voornamelijk Choy Li Fut. Dit jaar was er geen vrouwelijke Nederlandse deelnemer, maar een jongeman (Laidback Luke) die voor het eerst aan het WK meedeed. In totaal werden er 19 gouden en 5 zilveren medailles behaald. Nederland haalde een vijfde plaats in het landenklassement, wat voor een klein land als Nederland, waar ook nog eens relatief weinig kungfu wordt beoefend in vergelijking met Aziatische landen, zeer hoog is.

WK 2014

Team Hong Ying Leiden is er voor de vierde keer achtereen in geslaagd om veel medailles binnen te halen op de Wereldkampioenschappen Kungfu te China, met voornamelijk Choy Li Fut, maar ook Tai chi en San shou (sanda). Dit keer stelde sifu (meester/leraar) Mark Horton, in tegenstelling tot de twee vorige jaren, een internationaal team samen. Het team bestond uit vijf man, waaronder de sifu zelf. Voor Nederland haalde Chi Kin Melvyn Tang van Hong Ying Leiden en Den Haag vier gouden medailles binnen en een zilveren. Yu Dai Fu, ook van Hong Ying Leiden, haalde vijf gouden medailles en drie zilveren. Voor Ierland haalde Adrian Kears vier gouden medailles en twee zilveren. Voor Spanje haalde Victor Melandro drie gouden medailles en een zilveren. Sifu Mark Horton, haalde zeven gouden medailles binnen waaronder eentje voor 'Grandchampion', vanwege het halen van de meeste gouden medailles van het hele toernooi (discipline: tai chi). Hij haalde meer medailles op het gebied van tai chi dan de Chinezen zelf, waar naar schatting een half miljard mensen dit dagelijks (in China) beoefenen. In totaal zijn 23 gouden en 7 zilveren medailles behaald, een ongekende prestatie op het grootste kungfutoernooi ter wereld, met meer dan 11.000 deelnemers uit 55 landen.

Indeling

Men heeft op verschillende manieren geprobeerd het grote aantal Chinese stijlen in te delen (zacht/hard, Shaolin/Wudang, Noord/Zuid, etc.). Echter, geen enkele indeling dekt de gehele lading. De grote diversiteit aan stijlen is niet te ondervangen in een van de indelingen. De meest gebruikte indeling is de indeling in Noordelijke en Zuidelijke stijlen.

Bekende traditionele kungfu/gungfustijlen

Noordelijke stijlen

• Bagua Zhang
• Baji quan
• Cha Quan
• Chang Quan
• Dong Feng.
• Fanzi Quan
• He Quan
• Hong Quan
• Hua Quan
• Liuhe Quan
• Noord-Shaolin
• Meihua Quan
• Mizong Quan
• Pigua zhang
• Shuai jiao
• Taiji Quan
• Taizu Quan
• Tan Tui
• Tanglang quan
• Tongbei Quan
• Xing Yi
• Yi Quan

Zuidelijke stijlen

• Choy Li Fut (wordt ook Noordelijk beoefend)
• Dim Mak
• Houquan (monkey style)
• Hong Ying
• Hung Chai Pai
• Hung Ga
• Jeet Kune Do (stijl ontwikkeld door Bruce Lee)
• Lau Gar
• Mok Gar
• Pak Mei
• Wing Chun
• Weng Chun
• Witte kraanvogel (Fukien-stijl)
• Zuidelijke bidsprinkhaan
• Kun Tao

Wushu als sport- en bewegingsleer

• Moderne Wushu
• Full-Contact kungfu - Sanda
• Jeet Kune Do
• Tai chi

Bronnen, noten en/of referenties

· ·

Chinese cultuur