Airbourne

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Airbourne
Airbourne
Airbourne op Elbriot, Hamburg, Duitsland, 2014
Achtergrondinformatie
Jaren actief 2003 - heden
Oorsprong Vlag van Australië Warrnambool
Genre(s) Rock
Hardrock
Rock-'n-roll
Label(s) EMI, Roadrunner Records
Leden
Leadzanger, Gitaar Joel O'Keeffe
Gitaar David Roads
Basgitaar Justin Street
Drums Ryan O'Keeffe
Oud-leden
Basgitaar Adam Jacobson
Officiële website
(en) IMDb-profiel
(en) Allmusic-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Airbourne is een Australische hardrockband ontstaan in Warrnambool, Victoria, Australië. Airbourne haalt zijn inspiratie van bands als AC/DC, Judas Priest, Thin Lizzy, Angel City, Rose Tattoo en Motörhead.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Ontstaan (2003)[bewerken | brontekst bewerken]

De band is opgericht in 2003 door de broers Joel en Ryan O'Keeffe. Joel begon op zijn elfde gitaar te spelen en Ryan kreeg zijn eerste drumkit op ongeveer dezelfde leeftijd toen Joel inmiddels 15 jaar was. Het kostte de broers enige jaren om gelijkgestemde muzikanten te vinden in hun geboorteplaats. Joel leerde gitarist David Roads kennen toen beide in Hotel Warrnambool werkten. Na enkele jamsessies na hun werk werd Dave gevraagd zich bij de gebroeders O'Keeffe te voegen. Bassist Justin Street maakte de band vervolgens compleet nadat Ryan hem dronken na een feestje tegenkwam op straat.[1]

Ready to rock, periode 2003-2006[bewerken | brontekst bewerken]

Airbournes in eigen beheer uitgebrachte ep Ready to rock, opgenomen met Adam Jacobson op de basgitaar, werd uitgebracht in 2004. Begin 2005 verhuisde de band naar Melbourne. Later tekende de band een platencontract voor 5 albums bij Capitol Records en stond sindsdien in het voorprogramma van Mötley Crüe, Motörhead en The Rolling Stones, en speelde op diverse festivals.

Runnin' Wild, periode 2006-2008[bewerken | brontekst bewerken]

In 2006 verhuisde Airbourne naar de Verenigde Staten om aan hun eerste internationale studio-album, Runnin' wild te werken, met producer Bob Marlette. Runnin' wild werd uitgebracht in Australië op 23 juni 2007. Drie singles werden uitgebracht van het album, "Runnin' wild", "Too much, too young, too fast", en "Diamond in the rough". Op 19 februari 2007 verbrak Capitol Records het platencontract met Airbourne, het album werd echter uitgebracht in Australië door EMI Music. De band staat momenteel onder contract bij Roadrunner Records voor de distributie in de rest van de wereld. Hoewel de band wereldwijd aan het doorbreken is worden ze nauwelijks gedraaid door de grote Australische radiozenders.

No guts. no glory, periode 2009-2011[bewerken | brontekst bewerken]

Het nieuwe album, No guts. no glory, werd uitgebracht op 8 maart 2010 in Europa, Canada, Japan, Australië en Nieuw-Zeeland. In de Verenigde Staten ging het op 20 april in de verkoop.

Black dog barking, periode 2011-2014[bewerken | brontekst bewerken]

In november 2011 werd er aangekondigd dat Airbourne sinds 2011 had gewerkt aan een nieuw album. Meer nieuws zou snel volgen. In februari 2013 werd op de officiële Facebook-pagina de naam van het nieuwe album aangekondigd. Het nieuwe album zou Black dog barking gaan heten. Het album werd uitgebracht op 21 mei 2013 door Roadrunner Records. De cover-artwork werd gemaakt door de Australische kunstenaars The Sharp Brothers. Zij maakten ook de cover-artwork van het album No Guts. No Glory. Volgens David Roads is Black Dog Barking een metafoor voor het breken van regels.

Vijfde studioalbum, periode 2014-heden[bewerken | brontekst bewerken]

In november 2014 onthulde Joel O'Keeffe dat de band nummers aan het schrijven was voor het volgende album. Airbourne onthulde in januari 2015 dat ze hadden getekend voor een wereldwijde deal met Spinefarm Records. In 2016 brachten ze Breakin' outta hell uit. In 2019 volgde Boneshaker.

Bezetting[bewerken | brontekst bewerken]

  • Joel O'Keeffe - zang, leadguitar (2003 - heden)
  • Ryan O'Keeffe - drums, percussie (2003 - heden)
  • Justin Street - backvocal, basgitaar (2003 - heden)
  • Harri Harrison - backvocal, slaggitaar (2017 - heden)

Voormalige bandleden[bewerken | brontekst bewerken]

  • Adam Jacobson - basgitaar (speelde mee op de ep Ready to rock)
  • David Roads - backvocal, slaggitaar (2003 - 2017)

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen[2]
Ready To Rock 2004 - - - Ep
Live at the Playroom 2007 - - - Ep / Livealbum
Runnin' Wild 25-01-2008 - - -
No guts. no glory 05-03-2010 13-03-2010 81 1
Black dog barking 17-05-2013 25-05-2013 90 1
Breakin' outta hell 23-09-2016 01-10-2016 96 1
Diamond cuts 29-09-2017 - - - Boxset
Boneshaker 25-10-2019 - - -

Singles[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Nummer Positie Album
Mainstream Rock Tracks chart|U.S.
Main.
Rock
CAN
2007 Runnin' Wild"
22
90
Runnin' Wild
"Too Much, Too Young, Too Fast"
16
74
Diamond in the Rough"
2010 "No Way But The Hard Way"
29
No Guts. No Glory.
"Blonde, Bad And Beautiful"
"Bottom Of The Well"

Liedjes gebruikt in videogames en films[bewerken | brontekst bewerken]

De liedjes van Airbourne worden regelmatig gebruikt door "EA Games" en andere ontwerpers van videogames. De volgende liedjes werden gebruikt:

Optredens in Nederland[bewerken | brontekst bewerken]

Prijzen en nominaties[bewerken | brontekst bewerken]

  • ARIAS
    • Nominatie: Best Rock Album (2007) Runnin' Wild
    • Nominatie: Breakthrough Album Of The Year (2007) Runnin' Wild
  • SleazeRoxx.com
    • Award: Best Album (2007) Runnin' Wild
  • UltimateRockGods.com
    • Nominatie: Best Rock Vocal Performance (2007) Runnin' Wild
    • Nominatie: Best Rock Song (2007) Runnin' Wild
    • Nominatie: Best New Artist (2007)
  • Metal Hammer Golden Gods Awards
    • Award: Best Debut Album (2008) Runnin' Wild
  • Classic Rock (magazine)|Classic Rock Roll Of Honour Awards
    • Award: Best New Band (2008)