Alemannia Aachen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Alemania Aachen)
Alemannia Aachen
Alemannia Aachen
Alemannia Aachen
Naam Aachener Turn- und Sportverein
Alemannia 1900 e.V.
Bijnaam Kartoffelkäfer
Opgericht 16 december 1900
Plaats Vlag van Duitsland Aken
Stadion Tivoli
Capaciteit 32.960 plaatsen (1e elftal)
27.250 plaatsen (bij internationale wedstrijden)
Aantal leden 5.806 (juli 2023)
Voorzitter Vlag van Duitsland Ralf Hochscherff
Trainer Vlag van Duitsland Reiner Plaßhenrich (interim)
(Hoofd)sponsor Gebr. Kutsch GmbH & Co.KG
Competitie Regionalliga West (IV)
Website www.alemannia-aachen.de
Thuis
Uit
Geldig voor 2022/23
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Alemannia Aachen (officieel: Aachener Turn- und Sportverein Alemannia 1900 e.V.) is de grootste voetbalclub van de Duitse stad Aken.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

1900 - 1950[bewerken | brontekst bewerken]

De club is op 16 december 1900 opgericht met de naam FC Alemannia Aachen. De club wilde eigenlijk de naam 1. FC Aachen aannemen, maar kort daarvoor was al een club opgericht die die naam had genomen waardoor voor Alemannia gekozen werd, 1. FC werd kort daarna wel ontbonden. Aken ligt dicht tegen de Belgische en Nederlandse grens waardoor de club vaak tegen teams uit België en Nederland speelde. De eerste officiële wedstrijd was tegen Dolhain FC.

De club sloot zich aan bij de voetbalbond van Rijnland-Westfalen, later de West-Duitse bond, en ging vanaf 1904 in de Nederrijncompetitie spelen, waar ze vicekampioen werden achter FC 1894 MönchenGladbach. Na één seizoen wisselde de club naar de competitie van Keulen-Bonn (vanaf 1906 Zuidrijncompetitie). In 1907/08 werd de club kampioen en plaatse zich voor de West-Duitse eindronde, waar ze in de halve finale verloren van FC Mönchengladbach.

In 1909 richtte de West-Duitse bond een nieuwe competitie in, de Zehnerliga, waarin de tien beste clubs uit drie competities speelden. Na vier seizoenen werd deze competitie weer ontbonden, Alemannia eindigde steeds in de middenmoot. De club ging nu in de Noordrijncompetitie spelen. In 1915 trok de club zich terug uit de competitie en staakte ook het volgende seizoen de activiteiten. In 1916/17 keerde de club terug en werd kampioen van de groep Aken, maar er was geen verdere eindronde om de algemene titel door de perikelen in de Eerste Wereldoorlog. Ook het volgende seizoen won de club de titel na een finale tegen VfJuV Düren. Door de oorlog slonk het ledenaantal van de club van 200 leden naar 37.

Op 17 september 1919 fuseerde de club met Aachener Turnverein 1847 en werd zo TSV Alemannia 1847 te vormen. De club werd overgeheveld naar de Westrijncompetitie en werd derde, waardoor ze zich wel plaatsten voor de eindronde om de titel, die ze nu verloren van VfJuV Düren. De Westrijncompetitie werd na één seizoen al ontbonden en de club ging nu in de nieuwe Rijncompetitie spelen, waar wel nog een aparte groep Westrijn was. Nadat de Deutsche Turnerschaft in 1924 besliste dat voetbalclubs en turnclubs gescheiden moesten worden splitste de club en werd de nieuwe naam Aachener TuSV Alemannia 1900. De volgende jaren belandde Alemannia in de lagere middenmoot en behaalde pas in 1929/30 weer een goed resultaat door derde te eindigen. Het volgende seizoen werd de club groepswinnaar en versloeg Rheydter SpV 05 in de finale om de titel. In de West-Duitse eindronde werden de acht kampioenen verdeeld over twee groepen. Aachen eindigde samen met CSC 03 Kassel en FV 1911 Neuendorf op een gedeelde tweede plaats, waardoor er een extra ronde kwam waarin Aachen beide wedstrijden won. In de finaleronde werd de club laatste met 0 punten. Het volgende seizoen werd Aachen opnieuw groepswinnaar, maar moest de titel uiteindelijk aan SpVgg Sülz 07. Ook in 1932/33 gooide Sülz roet in het eten.

Na dit seizoen kwam de NSDAP aan de macht en werd de competitie grondig geherstructureerd. De West-Duitse bond en zijn acht competities werden ontbonden en vervangen door drie Gauliga's. Als vicekampioen mocht Aachen aantreden in de Gauliga Niederrhein, waar ze meteen uit degradeerden. De club wisselde om naar de Gauliga Mittelrhein en in 1937 kon de club via de eindronde promoveren. De club werd aanvankelijk kampioen en nam zo deel aan de eindronde om de landstitel en werd ingedeeld in een groep met Hannover 96, 1. FC Nürnberg en FC Hanau 93. De club werd derde en was uitgeschakeld. Na een protest van SV Beuel 06 werd de titel nog afgenomen en werd Beuel tot kampioen uitgeroepen. Het volgende seizoen werd de club laatste, maar werd gered van degradatie doordat de competitie in twee reeksen verdeeld werd. Het was echter uitstel van executie en na een nieuwe laatste plaats degradeerde de club. Door de gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog werd de Gauliga verder opgesplitst en de club ging nu in de Gauliga Köln-Aachen spelen en promoveerde in 1942 weer naar de hoogste klasse en eindigde twee jaar in de middenmoot.

1950 - heden[bewerken | brontekst bewerken]

Na de oorlog speelde de club twee jaar in regionale competities en werd telkens tweede. Hierdoor kwalificeerde de club zich voor de nieuwe Oberliga West, die als hoogste klasse werd ingevoerd. De eerste seizoenen eindigde de club in de lagere middenmoot. Pas in 1951/52 trad de club voor het eerst op de voorgrond door derde te eindigen. Een jaar later werd de vijfde plaats behaald en bereikte de club de finale van de DFB-Pokal, die ze verloren tegen Rot-Weiss Essen. Na twee mindere seizoenen werd de club opnieuw derde in 1955/56. Aachen eindigde samen met FC Schalke 04 op een gedeelde tweede plaats, die recht gaf op de eindronde, maar had een slechter doelsaldo. Na nog een vijfde en een derde plaats belandde de club in de middenmoot.

In 1963 werd de Bundesliga ingevoerd. Samen met Schalke 04 en Borussia Dortmund was Aachen de enige club die sinds het begin van de invoering van de Oberliga altijd in de hoogste klasse speelde. De Oberliga West kreeg vijf startbewijzen voor de Bundesliga en Aachen eindigde in 1962/63 vijfde, maar het was Schalke, dat over het algemeen betere prestaties behaalde dan Aachen en zesde geworden was dat naar de Bundesliga ging. De club protesteerde bij de bond en vroeg om een uitbreiding naar 18 clubs om zo toch in de Bundesliga opgenomen te worden, echter werd er geen gehoor gegeven aan dit protest. De club ging nu in de nieuwe Regionalliga West spelen en draaide daar aan de top mee, maar kon via de eindronde aanvankelijk geen promotie afdwingen. In 1965 bereikte de club opnieuw de bekerfinale en verloor die nu van Borussia Dortmund. In 1967 werd de club weer kampioen en eindigde in de eindronde met Kickers Offenbach, 1. FC Saarbrücken, 1. SC Göttingen 05 en Tennis Borussia Berlin eerste en promoveerde zo. In het 2de seizoen eindigde de club 2de, het volgende seizoen eindigde echter desastreus en de club degradeerde.

Tot 1990 kon de club in de 2de klasse blijven maar dan ging de club naar 3de. In 1999 bracht trainer Werner Fuchs beterschap en de club bracht aantrekkelijk voetbal. Enkele weken voor het einde van de competitie overleed de trainer onverwacht en de stad was in shock. De club promoveerde en droeg zijn promotie op aan de overleden trainer. In de 2e Bundesliga ging het de eerste seizoenen voorspoedig. Onder trainer Eugen Hach voldoet de ploeg met een 8e en een 10e plek aan de doelstellingen.

Financiële problemen[bewerken | brontekst bewerken]

Aan het einde van het seizoen 2000-2001 wordt duidelijk dat de club grote financiële schulden heeft. Met name de 'koffer-affaire' zorgde voor grote opschudding in heel Duitsland. Het bestuur van Alemannia Aachen gaf een spelersmakelaar €300.000,- euro contant mee om de transfer van een speler te regelen. Het geld werd nooit meer teruggezien. Aan de vooravond van het seizoen 2001-2002 ziet het er heel erg slecht uit. Er zijn nauwelijks spelers, salarissen worden niet betaald en de club staat voor het faillissement. Supporters gaan langs de deuren om geld in te zamelen en de club moet het hebben van transfervrije spelers. Het seizoen begint slecht en Aachen lijkt weer te moeten degraderen naar de Regionalliga. In oktober wordt Hach ontslagen en opgevolgd door Jörg Berger. Hij weet de club op het nippertje voor degradatie te behoeden en vanaf dat moment gaat het bergopwaarts met Alemannia. Samen met sportdirecteur Jörg Schmadtke worden spelers aangetrokken die elders buiten de boot zijn gevallen en belust zijn op revanche. In 2003 eindigt Aachen keurig als 6e. Dat het nog beter kan wordt het seizoen erop bewezen. Eind 2003 staat Alemannia Aachen fier bovenaan de ranglijst in de 2e Bundesliga en mag men zich 'Herbstmeister' noemen. Vervolgens wordt thuis niemand minder dan FC Bayern München verslagen in de kwartfinale van de DFB Pokal (2-1). In de halve finale sneuvelt ook rivaal Borussia Mönchengladbach in het oude Tivoli (1-0) en mag Aachen de finale spelen tegen kampioen SV Werder Bremen. Doordat Bremen zich plaatst voor de UEFA Champions League mag Aachen het komend jaar Uefa Cup spelen. Helaas wordt promotie naar de Bundesliga op een haar na gemist. Op de laatste speeldag verliest Aachen tegen het tegen degradatie strijdende Karlsruher SC en zakt van plek 3 naar 6. Dat de club weer springlevend is bewijzen de supporters. Naar Karlsruhe reizen 11.000 supporters mee. Twee weken eerder bij de uitwedstrijd tegen RW Oberhausen waren dat er al 8.000. Zoals gezegd mag Aachen dus wel voor het eerst in haar bestaan Europa in. Dat gebeurt in het seizoen 2004-2005. Jörg Berger is inmiddels vervangen door Dieter Hecking. Aan de hand van Hecking speelt Aachen een ander soort voetbal; aanvallender en aantrekkelijker. Het Europese avontuur begint in de eerste ronde waarin FH Hafnarfjörður eenvoudig met 5-1 (uit) en 0-0 (thuis, in het RheinEnergieStadion van 1. FC Köln) aan de kant wordt gezet. Ook de tweede ronde wordt verrassend genoeg overleefd, men is per slot van rekening 'slechts' 2e Bundesliga-club. In de poule met OSC Lille (thuis, 1-0 winst), FC Sevilla (uit, 2-0 verlies), Zenith Sint Petersburg (thuis, 2-2) en AEK Athene (uit, 0-2 winst) eindigt Aachen achter Lille en Sevillia als 3e en gaat dus door naar de 3e ronde. Daarin is het Nederlandse AZ net iets te sterk. In Keulen wordt het 0-0, in Alkmaar komt Aachen met 0-1 voor, maar na een rode kaart voor Thomas Stehle draait AZ ternauwernood de wedstrijd nog: 2-1. In de 2e Bundesliga draait Aachen een prima jaar, maar de concurrentie blijkt dit keer iets te sterk. Aachen eindigt opnieuw als 6e, maar promotie zit er met name door een dramatische 2e seizoenshelft niet echt in.

Het jaar erop, seizoen 2005-2006 is promotie een absolute must. Er wordt flink geïnvesteerd in nieuwe spelers, onder andere Marius Ebbers, Sacha Rösler, Matthias Heidrich, Goran Sukalo en Erwin Koen komen de ploeg versterken. In de winterstop van het seizoen ervoor waren al Laurențiu Reghecampf en Jan Schlaudraff aangetrokken. Aachen begint de competitie wisselvallig, maar na een wedstrijd of 10 begint het te draaien. Opnieuw wordt de 'herfsttitel' gepakt en dit keer wordt de voorsprong niet meer prijsgegeven. Op 16 april 2006 promoveert Aachen naar de Bundesliga doordat SpVgg Greuther Fürth met 1-0 verliest van 1. FC Saarbrücken. Voor het eerst sinds 36 jaar komt de meest westelijk gelegen club uit Duitsland weer uit op het hoogste niveau. De titel in de 2e Bundesliga wordt op de laatste speeldag verspeeld aan VfL Bochum, maar de 2e plaats volstaat om promotie af te dwingen.

Een niet de onderschatten rol in de wederopstanding van Aachen speelt de Nederlander Erik Meijer. De uit het Zuid-Limburgse Meerssen afkomstige voetballer wordt in de zomer van 2003 gehaald van Hamburger SV en is zowel binnen als buiten de lijnen van onschatbare waarde geweest. Mede door zijn winnende doelpunt tegen FC Bayern München in het DFB-pokaltoernooi van 2003-2004 speelde Aachen het seizoen erop Europees voetbal. Ook hierin was Meijer belangrijk. Hij maakte belangrijke goals tegen Lille, Sint-Petersburg en AEK Athene. Door de inkomsten uit het bekertoernooi en het Europacup-toernooi kon Aachen de schulden die het had saneren. Aan het einde van het seizoen 2005-2006 zet Meijer een punt achter zijn actieve carrière als voetballer. In eerste instantie zou hij werkzaam worden in de commerciële afdeling van Alemannia Aachen, maar niet veel later wordt Meijer assistent-trainer van de nieuwe trainer Michael Frontzeck.

Alemannia Aachen kent een moeizaam begin in de Bundesliga. De eerste 2 duels worden verloren. Het 3e duel, uit bij Hannover 96 wordt wel gewonnen, maar na afloop maakt trainer Dieter Hecking bekend dat hij vertrekt bij de club uit Aachen. Hij gaat uitgerekend naar Hannover 96. De nieuwe trainer, Michael Frontzeck kent aanvankelijk een goede start. Op de 7e speeldag staat Alemannia Aachen zelfs bovenaan in de Bundesliga. Vervolgens gaat het echter bergafwaarts. In de beker is er nog wel succes, FC Bayern München wordt in de oude Tivoli met 4-2 geklopt (een ronde later wordt echter van VfL Wolfsburg verloren), maar in de competitie gaat het steeds slechter. Een kleine opleving in de maanden februari en maart zorgt ervoor dat alles toch nog goed lijkt te komen, maar wat volgt is een serie van 6 nederlagen. 2 speelronden voor het einde zijn alleen nog maar 2 overwinningen voldoende om de klasse te behouden, maar op zaterdag 12 mei 2007 speelt Aachen een wedstrijd die symbolisch is voor het hele seizoen. Men komt met 2-0 voor tegen directe concurrent VfL Wolfsburg, maar in de laatste 10 minuten gaat het mis: 2-2. Hierdoor zakte de club na één jaar terug naar de 2. Bundesliga.

In het seizoen 2007/2008 eindigde Alemannia als zevende en het jaar erop als vierde in de 2. Bundesliga, maar het ging erna langzaam verder bergaf tot een degradatie in seizoen 2011/2012. En op 16 november 2012 maakte Alemannia Aachen zelfs bekend dat de club faillissement heeft aangevraagd. De club zal daardoor verplicht degraderen naar de Regionalliga maar nog wel het seizoen 2012/2013 afmaken in de 3. Liga.

De club maakte een doorstart maar in maart 2017 moest Alemannia wederom het faillissement aanvragen. Wel maakt de club het seizoen 2016/17 af in de Regionalliga West. De club heeft 9 punten in mindering gekregen maar hoeft niet te vrezen voor een verplichtte degradatie bij een doorstart.

Alemannia in Europa[bewerken | brontekst bewerken]

Toelichting op de tabel: #Q = #kwalificatieronde / #voorronde, #R = #ronde, PO = Play-off, Groep (?e) = groepsfase (+ plaats in de groep), 1/16 = zestiende finale, 1/8 = achtste finale, 1/4 = kwartfinale, 1/2 = halve finale, TF = troostfinale, F = finale, T/U = Thuis/Uit, BW = Beslissingswedstrijd, W = Wedstrijd, PUC = punten UEFA-coëfficiënten.

Uitslagen vanuit gezichtspunt Alemannia Aachen

Seizoen Competitie Ronde Land Club Totaalscore 1e W 2e W PUC
2004/05 UEFA Cup 1R Vlag van IJsland FH Hafnarfjörður 5-1 5-1 (U) 0-0 (T) 9.0
Groep H Vlag van Frankrijk Lille OSC 1-0 1-0 (T)
Groep H Vlag van Spanje Sevilla FC 0-2 0-2 (U)
Groep H Vlag van Rusland Zenit Sint-Petersburg 2-2 2-2 (T)
Groep H (3e) Vlag van Griekenland AEK Athene 2-0 2-0 (U)
3R Vlag van Nederland AZ 1-2 0-0 (T) 1-2 (U)
Totaal aantal behaalde punten voor UEFA coëfficiënten: 9.0

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoensstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Pos. Winst Gelijk Verlies Saldo Punten DFB-Pokal
Bundesliga 1967-1970
67/68 11. 13 8 13 52:66 34 1e ronde
68/69 2. 16 6 12 57:51 38 kwartfinale
69/70 18. 5 7 22 31:83 17 --
Regionalliga West 1970-1974
70/71 6. 15 4 15 59:58 34 halve finale
71/72 4. 14 12 6 51:38 42 --
72/73 6. 15 9 10 66:50 39 --
73/74 7. 15 7 12 57:55 37 1e ronde
2. Bundesliga Nord 1974-1981
74/75 15. 11 8 19 57:71 30 3e ronde
75/76 12. 12 12 14 45:53 36 1e ronde
76/77 7. 16 11 11 69:56 43 2e ronde
77/78 14. 10 14 14 51:62 34 2e ronde
78/79 7. 14 12 12 54:47 40 3e ronde
79/80 7. 17 7 14 59:56 41 1e ronde
80/81 5. 24 7 11 80:51 55 8e finale
2. Bundesliga 1981-1990
81/82 9. 15 11 12 47:39 41 3e ronde
82/83 9. 15 10 13 49:53 40 1e ronde
83/84 6. 17 10 11 49:43 44 8e finale
84/85 5. 15 13 10 60:46 43 8e finale
85/86 8. 15 13 10 56:45 43 8e finale
86/87 5. 18 10 10 55:36 46 8e finale
87/88 6. 17 12 9 60:45 46 2e ronde
88/89 7. 17 7 14 58:55 41 8e finale
89/90 19. 11 8 19 52:63 30 1e ronde
Oberliga Nordrhein 1990-1994
90/91 2. 20 10 2 66:50 50 1e ronde
91/92 7. 14 5 11 62:37 33 --
92/93 3. 16 9 5 49:26 41 --
93/94 2. 16 6 8 48:27 38 2e ronde
Regionalliga West/Südwest 1994-1999
94/95 6. 16 8 10 66:50 40 1e ronde
95/96 6. 17 9 10 65:53 60 --
96/97 11. 11 9 14 40:48 42 --
97/98 7. 13 10 11 62:46 49 8e finale
98/99 1. 20 4 8 56:38 64 --
2. Bundesliga 1999-2005
99/00 8. 12 10 8 46:54 46 voorronde
00/01 10. 13 7 14 42:60 46 2e ronde
01/02 14. 12 4 18 41:67 40 2e ronde
02/03 6. 14 9 11 57:48 51 1e ronde
03/04 6. 15 8 11 51:51 53 Finale
04/05 6. 16 6 12 60:40 54 2e ronde
05/06 2. 20 5 9 61:36 65 2e ronde
Bundesliga 2006-2007
06/07 17 9 7 18 46:70 34 kwartfinale
2. Bundesliga 2007-2012
07/08 7. 14 9 11 49:44 51 8e finale
08/09 4. 16 8 10 58:38 56 2e ronde
09/10 13. 11 10 13 37:41 43 2e ronde
10/11 10. 13 9 12 58:60 48 kwartfinale
11/12 17. 6 13 15 30:47 31 1e ronde
3. Liga 2012-2013
12/13 20. 7 10 21 40:68 26 1e ronde
Regionalliga West 2013-2022
13/14 13. 14 7 15 42:46 49 --
14/15 2. 19 11 4 56:20 68 --
15/16 7. 17 5 14 52:43 56 --
16/17 7. 16 11 7 51:39 50[1] --
17/18 6. 15 8 11 59:47 53 --
18/19 6. 13 10 11 48:39 49 --
19/20 6. 9 8 7 41:34 35[2] 1e ronde
20/21 14. 11 12 17 35:48 45 --
21/22 12. 11 11 16 43:51 44 --
22/23 8. 15 8 11 50:43 53 --
Jaar Pos. Winst Gelijk Verlies Saldo Punten DFB-Pokal

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

1908
1917, 1918
1931

Stadion[bewerken | brontekst bewerken]

Neuer Tivoli[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Neuer Tivoli voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Het Neuer Tivoli is een voetbalstadion met plaats voor 32.960 toeschouwers in de Duitse stad Aken. Het de thuisbasis van de voetbalclub Alemannia Aachen en het verving het voormalige Tivoli.

Tivoli[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Tivoli (Aken) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Het vorige stadion van Alemannia Aachen was het van juli t/m oktober 2011 gesloopte Oude Tivoli. Tijdens het laatste seizoen 2008-2009 konden 21.300 mensen plaatsnemen in het stadion. Vanaf het seizoen 2009-2010 speelde alleen het tweede elftal van Alemannia Aachen in dit stadion en trainde het eerste elftal er. Tegenwoordig is er op de plek van het oude stadion een woonwijk gebouwd. Oude stoeltjes, reclame borden, delen van de grasmat, de beide doelen met netten en de lichtmasten zijn per opbod verkocht aan de supporters.

Bekende (ex-)spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nederlanders

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. (9 punten in mindering na faillissement)
  2. competitie afgebroken i.v.m. coronapandemie