Amylose
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Amylose | ||||
| Algemeen | ||||
| Molecuulformule (uitleg) |
(C6H10O5)n | |||
| Andere namen | β-amylose | |||
| CAS-nummer | 9005-82-7 | |||
| EG-nummer | 232-685-9 | |||
| Beschrijving | witachtig poeder dat een vorm van zetmeel is | |||
| Vergelijkbaar met | amylopectine | |||
| Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
| Fysische eigenschappen | ||||
| Aggregatietoestand | vast | |||
| Kleur | wit tot bijna wit | |||
| Goed oplosbaar in | Kaliloog, Natronloog, DMSO | |||
| Slecht oplosbaar in | water | |||
| Waar mogelijk zijn SI-eenheden gebruikt. Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
||||
Amylose is een polymeer van glucosemoleculen, die door een alfa-1,4-binding aan elkaar gekoppeld zijn. Amylose is een niet-vertakte component van zetmeel. De vertakte component is bekend onder de naam amylopectine.
Enkele honderden tot duizenden moleculen vormen een regelmatige glucaanketen. Door de alfa-1,4-binding kent het molecule een draaiing, die de oorzaak is van de helixstructuur van amylose.
Amylose kan met behulp van een jodiumoplossing aangetoond worden, doordat het dan blauw kleurt.
